کورش زعیم:  این رزمایش آغاز یک سری تحرکات نظامی ایزایی علیه جمهوری اسلامی خواهد بود؛ و از انجا که همه همسایگان ما از جمهوری اسلامی نفرت دارند و روسیه هم به قول پوتین از دست حماقت‌های جمهوری اسلامی خسته شده، ما شاهد چالشهای بسیار بسیار خطرناکی برای ماندگاری کشورمان خواهیم بود. فراموش نکنید که روسیه چند سال پیش سامانه دفاع هوایی اس-300 را به ما فروخت و پولش را هم نقد دریافت کرد، 22 میلیارد یورو هم برای راه اندازی نیروگاه‌های بوشهر از ما گرفت، ولی هنوز هیچکدام را راه اندازی نکرده است. خودش گفت که این پولها را از "یک مشت احمق گرفتیم و چیزی به آنها ندادیم". ولی سال بعد به ترکیه و هم به عربستان سامانه پیشرفته اس-400 را فروخت. معنای این چه میتواند باشد؟ بنابراین، روسیه هم که نقطه اتکای رهبری جمهوری اسلامی است، از دست اینها خسته شده است.

پرسش 3:  تقارن اظهارات ضد ایرانی برخی مسئولین کشور آذربایجان و این رزمایش آیا تصادفی به نظر می‌آید؟

کورش زعیم:  اینها به هیچوجه تصادفی نیست. این طرح برنامه ریخته شده است که با کمک خیانتکاران درون کشور به پیش برده شود. آن مسئول کشور باکو گفته بود که پنج سال طول خواهد کشید تا ما پایتخت خود را از باکو به تبریز انتقال دهیم، یعنی تا 2024میلادی یا 1403 خورشیدی.  

در تدارک این تحول، در طول جنگ آرتساخ با ارمنستان، من همان موقع نوشتم که جمهوری اسلامی شاید به عمد علیه منافع ملی ایران دست باکو و ترکیه را باز گذاشته است. ارتباط راهبردی ما با ارمنستان عملا قطع شد. پس از اتمام جنگ، ترکیه در شمال رود ارس، در مرز ایران، پایگاه نظامی ایجاد کرد و 7 هزار داعشی را هم که تحت حفاظت ترکیه بودند در آنجا مستقر کرد. برای چه؟ چرا جمهوری اسلامی اعتراض نکرد؟ ترکیه نه در جنگ آرتساخ ارمنستان بطور رسمی شرکت داشت و نه خطری از سوی ایران ترکیه را تهدید میکرد؟ پس از آن، روسیه هم در مرز ایران شمال ارس پایگاه نظامی مستقر کرد. چرا جمهوری اسلامی هیچگونه واکنشی نشان نداد؟ آیا دشمن در خانه لانه کرده است؟

پرسش 4:  به نظر شما وزارت امور خارجه چه موضعی باید اتخاذ کند؟

کورش زعیم:  من تصور نمیکنم وزارت امور خارجه جمهری اسلامی بخواهد یا بتواند واکنشی نشان دهد. اگر هم واکنشی نشان بدهد هیچ تاثیری در روند رویدادهای برنامه ریخته شده نخواهد داشت. در نوشته‌ها و مصاحبه‌های تلویزیونی از سه ماه پیش از انتخابات امریکا بارها گفتم که آقای جو بایدن را خوب می‌شناسیم و او هرگز تحریم‌ها را برای جمهوری اسلامی برنخواهد داشت و برای جمهوری اسلامی یک کابوس خواهد بود. هشدار دادم و پیشنهاد دادم، باز هشدار دادم و پیشنهاد دادم، ولی گوش شنوا نبود یا اگر هم بود درک مطلب نبود. امروز این کابوس کم کم خودش را نشان میدهد. ترس من اینست که جمهوری اسلامی همان را باعث شود که ناصرالدین شاه شد و مساحت کشورمان را به نیمه کاهش داد.

البته وزارت خارجه در هر حال باید به حضور ترکیه در افغانستان و نیز مرز ارس اعتراض کند و درخواست خروج آنها را بکند. وزارت خارجه همچنین باید به سازمان ملل شکایت نماید و درخواست خروج نیروهای بیگانه در مرز ایران را ثبت نماید. سپس نیروهای نظامی باید با قدرت و پیشرفته ترین تجهیزات در مرز جمهوری باکو و همچنین مرز افغانستان مستقر شوند. در مرز ارس باید از ترکیه بخواهند که از منطقه خارج شوند. حتی میتوانند به شورای امنیت شکایت کنند. امیدوارم اکنون دیگر از میزبانی طالبان و داعش و القاعده در ایران درس گرفته باشند که اینها هیچکدام نه دوست ایران و نه نظام جمهوری اسلامی هستند.

پرسش 5:  برگزاری این رزمایش و تنش های لفظی چه تاثیری بر جریان های ضد ایرانی و معارضین دارد؟

کورش زعیم:  افزون بر پیشهادهای بالا، جمهوری اسلامی باید به تاجیکستان پیشنهاد رزمایش مشترک بدهد. کشورهای عربی هیچکدام به جمهوری اسلامی کمک نخواهند کرد، بویژه قطر که در استقرار طالبان بسیار فعال بوده است. روسیه هم از جمهوری اسلامی دست شسته، پس با هندوستان هم باید درباره رزمایش نظامی گفتگو کنند، زیرا اگر پاکستان با کنترل افغانستان و سپس تجاوز به بلوچستان ایران، قویتر بشود هندوستان نگران خواهد شد. تصور نکنم چین بخواهد وارد این ماجرا بشود.

در صورت سکوت و نظاره‌گری جمهوری اسلامی، جریان‌های ضد ایرانی و معارضان اعتماد به نفس بیشتری پیدا خواهند کرد و فغالیت‌های فرهنگی و تبلیغاتی خود را در درون جامعه ایران شدیدتر خواهند نمود. در هر حال من آن شعور و دانش سیاسی لازم را برای رویارویی با این بحران بسیار خطرناک در مسئولان جمهوری اسلامی مشاهده نمیکنم. یک اشتباه تاکتیکی می‌تواند برای ما بسیار خطرساز و غیرقابل جبران باشد.