روز کورش بزرگ و روز ملی ایران
کورش بزرگ، زمان بازگشت به تو، پس از چهل سال کشتار و فساد و دروغ و دزدی و ویرانی سرزمین مقدس تو فرا رسیده است. آیا آوای ناله و گریه ملت خود را که روزی سرور جهان بود نمی شنوی؟
ما حمله بیرحمانه و خونریز و ویرانگر تازیان را تحمل کردیم، ولی یا فرهنگ و دانش خود بر آنان چیره گشتیم و دوباره سر برافراشتیم. ما حمله های وحشیانه و غارتگری و کشتار مُغولان و تیموریان را تحمل نمودیم و سرانجام آنان را شیفته و پیرو فرهنگ و دانش خود کردیم. در این سده های دوری از تو، ما از بسیاری فراسرزمینی ها آسیب دیده ایم، ولی هر بار یا آنان را ایرانی کردیم یا بیرونشان راندیم.
ولی این بار از خودی شبیخون خوردیم. آنان را که می پنداشتیم راستی و درستی را نهادینه خواهند کرد، آورنده دروغ و حیله و نادرستی شدند.
آنان را که می پنداشتیم مانند تو رواداری و حقوق شهروندی را بیاورند، خودکامگی و فساد و خشونت و مرگ و زندان آوردند.
آنان را که می پنداشتیم کشور را توانمندتر و مردم را مرفه تر کنند،خزانه ملت را غارت کرده مردم را فقیر و گرسنه و بیمار و بیخانمان رها کردند.
آنان را که می پنداشتیم دانش و فن و هنر کم همتای ما را به اوج برسانند، با دانش و فن و هنر ستیز کردند و دانشمند و فناور و هنرمند را از میهن گریزاندند.