ما فراموش نمی کنیم که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، و پنج سال جنگ خونین و فداکارانه برای بازپس گیری شهرهای نامی ایران بزرگ، زبان و ادبیات مشترکمان را باززنده سازی کردید. این در حالیست که کشورتان پس از هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان و سامانیان، سلطه خونین مغولان و تیموریان و تزار روسیه و کمونیسم شوروی را تحمل کرده و رها از یوغ آنان بار دیگر سر برافراشته زبان و فرهنگ ایرانزمین را زنده و سه رنگ ملی ایرانیان را هم در پرچم خود حفظ کرده است.
لازم به ذکر است که من با بزرگانی از تاجیکستان چون استاد محمدجان شکوری بخارایی، هموند فرهنگستان های علوم و زبان فارسی تاجیکستان، در تهران در دیماه ۱۳۹۰ گفتگو کردیم و به پیشنهاد ایشان قرار گذاشتیم کارگروهی برای بازنگری و آسان سازی خط کنونی برای آموختن زبان فارسی سازمان دهیم. شوربختانه عمر این دانشمند ارجمند امان نداد. من همیشه آرزوی پیوستگی و همبستگی اقتصادی، فرهنگی و بازرگانی ایران و تاجیکستان و افغانستان را داشته ام؛ و در سال۱۳۷۰، پس از فروپاشی شوروی، آنرا پیشنهاد کردم و نیز اینکه یک بزرگراه و یک راه آهن سراسری از بندرعباس به افغانستان و تاجیکستان ما را پیوند بدهد و راه شما را به دریای آزاد باز کند. امسال در بهمن ماه ۱۳۹۸، سی اُمین سال استقلال تاجیکستان از شوروی را همراه با ملت بزرگ تاجیکستان جشن خواهیم گرفت.
با گرامیداشت و آرزوی باززنده سازی گستره فرهنگی ایران بزرگ،
کورش زعیم
جبهه ملی ایران – سامان ششم
تهران، ۱۸ مهر ۱۳۹۸ خورشیدی- دهم اکتبر ۲۰۱۹ میلادی
.gif){kind=small}
