داستان این بود که نیروی دریایی ویتنام جنوبی با نقشه وزارت دفاع امریکا و مدیریت سازمان سیا به سواحل ویتنام شمالی پیوسته حمله میکرد؛ ولی امریکا هیچ بهانه ای برای یک حمله گسترده هوایی و زمینی نمی یافت. روز دوم اوت، زیردریایی های ویتنام شمالی به ناوشکن امریکایی نزدیک شدند، ناوشکن سه شلیک هشدار به آنها کرد. آنها هم با سه شلیک هشدار پاسخ دادند که یکی از آنها به ناوشکن مداکس اصابت کرد. امریکایی ها اعلام کردند که بی دلیل به ناو آنها شلیک شده است. دو روز بعد هر دو ناوشکن امریکایی اعلام کردند که باز به آنها شلیک شده، در صورتیکه هیچ شلیکی در آن روز انجام نشده بود. نه زیردریایی نه قایق نه هیچ شناوری در آن روز ظاهر نشده بوده، فقط آنتن های مخابراتی دریایی. رئیس جمهور امریکا فوری از کنگره اجازه درگیری نظامی کرد و گرفت که منجر به حمله همه جانبه امریکا به ویتنام شد و ویرانیها و کشتار بزرگی که بوجود آورد. پس از خروج امریکا از ویتنام، ویتنام شمالی با کمک سرمایه و تکنولوژی امریکا از پیشرفته ترین اقتصادهای آسیای خاوری شد.
آقای ترامپ با وجود گزارشهای سازمان جهانی انرژی اتمی مبنی بر رعایت برجام توسط ایران، باز بر خطرناک بودن و اتمی شدن ایران
تاکید دارد. جرج بوش پسر هم ایران را در محور شرارت اعلام کرد و به دروغ عراق را متهم به اتمی بودن و داشتن سلاحهای کشتار جمعی متهم کرد، و با وجود مخالفت سازمان ملل به عراق حمله و صدام حسین را سرنگون کرد.
در ۱۸۹۸، هنگام شورش و جنگ مردم کوبا علیه استعمار اسپانیا، ناو جنگی امریکا (مین) که در نزدیکی بندر هاوانا گشت میزد، ناگهان منفجر و غرق شد و ۲۶۰ ناوی کشته شدند. پس از بررسی دلیل انفجار، اعلام کردند یک مین دریایی که زیر کشتی نصب شده بوده عامل انفجار است. بسیاری کشتیهای جنگی آن زمان انبار مهمات خود را نزدیک انبار ذغال سنگ تعبیه میکردند. رئیس جمهور امریکا، ویلیام مکینلی، که میخواست اسپانیا را از همسایگی خود بیرون کند، اسپانیا را مسبب انفجار اعلام کرد و اعلان جنگ داد. نتیجه جنگ این شد که اسپانیا از مالکیت کوبا گذشت و جزیره های پورتوریکو و گوام را هم به امریکا بخشید. در سال ۱۹۷۴، مهندسان دریایی امریکا بار دیگر با مطالع اسناد نیروی دریایی امریکا و اسپانیا پرونده را برای بررسی مهندسی باز کردند. نتیجه ای که اعلام کردند این بود که انفجار کشتی از موتور ذغال سوز آن که در کنار انبار مهمات قرار داشته بوده است.
رویدادهای خلیج پارس محدود به آنچه این روزها رخ داده است نخواهد بود. سردمداران و سرداران رشید در سخن پراکنی، بهانه به دست امریکا ندهند. کارنامه جمهوری اسلامی هم در درک نشانه های یک جنگ احتمالی چندان خوب نیست. پیش از جنگ عراق که به هر دو طرف تحمیل شده بود، نشانه هایی در سیاستهای بریتانیا و امریکا دیده میشد که میتوانست یک سیاستمدار ورزیده یا یک فرمانده دانش آموخته را هشیار کند. از همین نشانه ها بود که من پنج ماه پیش از آغاز جنگ، در مقاله ای یک جنگ مرزی و فرسایشی میان ایران و عراق را در شرف وقوع خواندم، ولی سرداران و فرماندهان جمهوری اسلامی که همه ماشاالله خبره در سیاست خارجی و نظامیگری بودند، از جمله آیت الله خمینی حمله عراق را غیرممکن خواندند.
هنگامیگه عراق نخستین حمله را با بمباران آغاز کرد، رهبر انقلاب اسلامی گفت، "بمبی انداخت و فرار کرد. خیال نکنید یک چیزی. هیچ. ابدا مسئله نیست. دشمن ها، این احزاب فرصت میخواهند به دست بیاورند و شایعه سازی میکنند. دزدی آمده سنگی انداخته و فرار کرده. دیگر قدرت اینکه تکرار بکند انشاالله ندارد."
من نمیگویم که جنگ خواهد شد، اگر هم امریکا خودش یا از آستین اسراییل یا برخی همسایه های خود بزرگ بین بخواهد به کشور ما آسیب بزند هنوز راههایی برای برونرفت وجود دارد. تا آن هنگام، آقایان عقل کل در جمهوری اسلامی دهانشان را ببندند، بویژه نظامیان. این آقایان حتی خطر داعش را هم در آغاز درک نکردند تا ما آنرا یادآوری و برخورد با آنها را اضطراری اعلام کردیم.
کورش زعیم
هموند جبهه ملی ایران- سامان ششم
22 اردیبهشت 1398خ
.gif){kind=small}
