نامه سرگشاده به وزیر اطلاعات، حجت
الاسلام سید محمود علوی
رونوشت: حجت الاسلام حسن روحانی، رییس
جمهور
از: کورش زعیم
در مناظره های انتخاباتی شش نامزد ریاست
جمهوری، اتهاماتی به یکدیگر زدند که حاکی از فساد و تباهی در همه ارگانهای کشوری و
لشگری زیر مدیریت، نفوذ یا پشتیبانی بیشتر نامزدان بوده است: دروغ، دزدی، اختلاس،
آدمکُشی، خشونت، ناکارآمدی و بی لیاقتی در اداره سازمانهای زیر مدیریت خود. بطور
کلی بزهی نبود که اتهام آن بطور مستقیم یا غیرمستقیم دستکم به یکی یا بیشتر
نامزدان وارد آورده نشده باشد. این آقایان همه از بزرگان نظام "مقدس"
بوده و هستند و البته سرمشق رفتاری همه گماشتگان زیرمجموعه های خود. از این مناظره
ها چنین بر می آید که نظام مقدس در درازنای این چهار دهه توسط آدم های خوبی اداره
نمی شده است، و همه آنان در شرایط عادی کشور بایستی در زندان یا محکوم به قصاص یا
در بهشت بوده باشند.
ما این سرانجامی را که آنان برای بخش
بزرگی از ملت ایران رقم زده اند و خود سزاوارش هستند برای خودشان آرزو نمی کنیم؛
ولی یک پرسش مهم از شما، وزیر محترم اطلاعات، که مسئول کشف جرم و پرونده سازی و
ارائه به دادگاه هستید، داریم: آیا گفتار و کردار این آقایان و سردمداران پشتیبان
این فاسدان، تشویش اذهان عمومی، تبلیغ علیه نظام، و اقدام علیه امنیت ملی نبوده
است؟
آیا دست درازی به اموال عمومی، اختلاس،
دروغگویی، انباشت ثروت به بهای فقر مردم، دستور بازداشتهای غیرقانونی، اسیدپاشی به دختران ما، امانت خواری، تقلب به زیان
خواست مردم، و بسیاری بزه های دیگر که خودشان از یکدیگر و از سازمانهای زیرمجموعه یا
حامی خود فاش کردند؛ تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و اقدام علیه امنیت ملی نیست؟
آیا تنها انتقادهای مستند و دلسوزانه
فرهیختگان و دانشجویان دلسوخته کشور و فعالان حقوق مدنی و بشری، اقدام علیه امنیت
ملی و تبلیغ علیه نظام است؟
این چه نظامیست که در آن بدها و دزدها
مصونیت دارند و خوب ها در زندان هستند؟ آیا وزارتخانه شما این اتهامات را وارونه
تعریف نکرده و نمیکند؟ آیا وزارتخانه شما که زورش به اینگونه اشخاص که در مسئولیت
های قدرت و نفوذ هستند نمیرسد، تلافی
ناتوانی خود را بر سر فرهیختگان و دانشجویان و میهن دوستان در می آورد؟