پیام کورش زعیم
به پانزدهمین کنگره حزب کومله کردستان ایران
من در شهریور ۱۳۹۱، در نامه ای خطاب به رهبران حزب کومله کردستان ایران و حزب دموکرات کردستان، پس از صدور بیانیه مشترکشان نوشتم، که با اسلحه نمی توان به دموکراسی و رعایت حقوق بشر، که ما ایرانیان خود بنیانگذار آن بوده ایم، رسید. ما نیر مانند شما نسبت به سیاست اداره کشور و فرقه گرایی بجای ملی گرایی مخالف و معترض هستیم.
ولی جنگ افزار ما كلك ماست و سخن ماست. ما هرگز به روي هم ميهن خود، هر چند با او مخالف باشیم يا به ما ستم كرده باشد جنگ افزار بدست نمي گيریم. ما هرگز به روي مردم ايران که بیرون مرزهای میهن زندگی می کنند جنگ افزار بدست نمي گيریم. آنها همه از خودمان هستند. اگر حق ملی و شهروندی ما پایمال شده، ما با کلک و زبان خود مبارزه می کنیم.
ما هنگامي جنگ افزار بدست مي گيریم كه دولتي متخاصم به مرزهاي ميهن ما تجاوز کرده باشد. در چنین شرایط دیگر براي ما مهم نخواهد بود که حق با كيست، زيرا حق با تماميت ارضي ميهن ماست. میهن ما مقدس است و این مرزهاي میهن ماست که حق خودي و بيگانه را تعيين ميكند. همه ایرانیان، چه آنان که در محدوده مرزها زندگی می کنند، چه آنان که مهاجرت کرده اند و چه آنان که به علت رویدادهای تاریخی جغرافیای محل سکونتشان به سبب بی لیاقتی، خیانت یا فساد دولتها بیرون از مرزهای سیاسی افتاده، باید در حفظ مرزهایمان کوشا باشند.
براي ما بلوچ و ترك و كرد و عرب و تركمن و لر و پارس تفاوتي ندارد. همه گل هاي گلستان بي همتاي ايران هستند. زيبايي گلستان ايران از وجود همه ماست.
.gif){kind=small}
