ترجمه نامه پیشنهاد کورش زعیم به دادگاه کیفری بین المللی

۵ ژوئن ۲٠٠۷ (۱۵ خرداد ۱۳۸٦)

ریاست دیوان کیفری بین المللی

عالیجناب قاضی فیلیپ کیرش

رونوشت: دبیر کمیسیون حقوق بین المللی سازمان ملل متحد

رونوشت: عالیجناب بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد

موضوع: پیشنهاد متمم برای اساسنامه دیوان کیفری بین المللی

آقایان محترم:

یکی از مهمترین گامهایی که جامعه جهانی در راستای تکامل بعنوان یک جامعه متمدن و یکپارچه جهانی برداشته، اساسنامه رم، که در سال ۲٠٠۲ اجرایی شد، و ایجاد دادگاه کیفری بین المللی بود.

اساسنامه رم با خشونت سازمانی انسان علیه انسان و جنایات تجاوز، که اینهمه در طول تاریخ بشر رایج بوده اند، برخورد می کند. این اساسنامه یک گام بلند توسط جامعه انسانی برای اجرای قانون علیه تخلفات حقوق بشری که در آن جان انسانها مطرح است می باشد.

اجرای قانون علیه جنایتکارانی که بر یوگوسلاوی، رواندا و حتی عراق حکومت می کردند، نشان داد که جامعه جهانی دیگر جنون ناشی از شهوت قدرت و دیکتاتوری را تحمل نخواهد کرد، و نیز اینکه دیگرهیچ دیکتاتور بیرحمی که با زور و ترس حکومت میکند، هرگز در خانه اش هم امن نخواهد بود.

اکنون ما آماده هستیم که یک گام دیگر به جلو، در راستای پاکسازی جهان از حکومت رادیکال های بی رحم و بی ریشه که نه تنها انسانهای مخالف جامعه خیالی ایدئولوژیکی خود را نابود می کنند، بلکه بطور سازمان یافته میراث فرهنگی انسانهای متمدن را که نقاط عطف در مسیر تکامل تمدن بشری است و همچنین سرچشمه هویت ملی و شخصی و احترام به خویشتن است، به نابودی می کشانند.

بنابراین، من پیشنهاد می کنم که متمم های زیر به بخش۲ اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی (اساسنامه رم) افزوده شود تا دادگاه بتواند آنان را که بطور عمد میراث تاریخی و فرهنگی جهانی و ملت ها را نابود می کنند تحت تعقیب قرار دهد. بعنوان مثال می توان نابودسازی تندیس بودا و اقلام تاریخی بی شمار در افغانستان توسط طالبان، و نابودی مستمر و جاری جایگاه های تاریخی و فرهنگی در ایران، مانند دشت پاسارگاد و آرامگاه کورش بزرگ، است که هر دو میراث جهانی و بشری بشمار می آیند.

پیشنهاد:

فصل 5. جنایات در صلاحیت دادگاه

افزوده شود: ( e ) نابود سازی میراث فرهنگی

فصل 7. جنایات علیه بشریت

افزوده شود: ( l ) نابودسازی عمدی میراث فرهنگی جهانی

افزوده شود: ( j ) هدف پاراگراف l : "نابودسازی عمدی میراث فرهنگی جهانی" یعنی نابودسازی برنامه ریخته شده و عمدی سازه ها، ابزار، جایگاه ها، و آثار هنری تاریخی که میراث فرهنگی به شمار می آیند و در سازمان یونسکو ثبت شده اند، و/یا روندی از رفتار که شامل دستورهای متعدد یا سیستماتیک برای نابودسازی آثار تاریخی و میراث فرهنگی ملی باشد.

من امیدوارم که این پیشنهاد مورد توجه قرار گیرد، زیرا باور دارم در حالیکه نفس و خون زندگی فیزیکی ما را تامین می کند و باید از آن محافطت شود، میراث فرهنگی هویت و تعادل روانی جامعه انسانی را فراهم می سازد که بدون آن جامعه انسانی روح خود را از دست می دهد.

با گرامیداشت،

کورش زعیم

فعال سیاسی و فرهنگی ایرانی

تهران – ۵ ژوئن ۲٠٠۷م