رونوشت: فرنشین گرامی کمیسیون تدوین آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی

سروران گرامی:

ما ایرانیان بخوبی می دانیم که سرچشمه همه پلیدی ها دروغ است. دروغ عامل فساد، عامل خشونت و نیز عامل خیانت به ملت و خیانت به کشور است. ایرانیان راستین دروغ را بزرگترین گناه می دانستند و کسانی که امور کشور را بدست داشتند هرگز به ملت دروغ نمی گفتند. ما ایرانیان امروز که صدها سال است از این آیین نیکو دور افتاده ایم، و در زمان حاضر بیش از هر دوران دیگر در تاریخ کشور به این بلا گرفتار آمده ایم، باید تلاش کنیم همانند نیاکانمان دروغ و ریا و نادرستی را از ذهن مردم، بویژه از ذهن مسئولان کشور بزداییم. در این سی ساله برپایی جمهوری اسلامی در ایران بدتر از سده های گذشته، و در پنج سال گذشته به شدتی باورنکردنی، ما در هر سه زمینه نه تنها شکست خورده ایم که در ژرفای آنها فرو افتاده ایم.

مجلس شورا که تعریف هموندی در آن نمایندگی مردم است، باید شایسته ترین سازمان مردم نهاد در کشور باشد، زیرا مسئولیت قانونگذاری کشور و نظارت بر اجرای آن را بر عهده دارد، و بنابراین بزرگترین و مهمترین مسئولیت را برای دستیابی به خودسروری، سربلندی و پیشرفت کشور دارد. برای عملی شدن این مسئولیت خطیر و تاریخ ساز، یعنی زدودن دروغ از ارکان حکومتی، که بدبختانه در طول زمان در تار و پود زندگی اداری ما رخنه کرده و امروز به زشت ترین شکل آن نمایان شده است، بایستی از فرهنگ ملی ما ایرانیان زدوده شود. این مجلس نمایندگان می تواند در این امر بزرگ ملی پیشگام باشد و نشان دهد که بهترین سیاست راستی و درستی است که سرچشمه نیکی و پاکی است.

هر چند که خود این نهاد را عاری از این صفتهای ناایرانی نمی دانم، ولی مطمئن هستم که شماری از هموندان آن براستی توسط مردم حوزه های روستایی، ایلی یا شهرهای کوچک خود برگزیده شده اند و  می خواهند دوباره ایرانی باشند. هنگامی که ما در آینده به پاکسازی کل کشور از دروغ و ریا و فساد بپردازیم، مردم باید این باور را از شما داشته باشند که اگر خودهم خطاکار بوده باشید یا ناقض قانون یا مقررات اجتماعی بوده باشید، دستکم دروغگو نخواهید بود؛ زیرا دروغ را ما ایرانیان پست ترین صفت انسانی میشماریم. من قصد توهین یا کنایه ناروا به شما نشستگان در مجلس شورای اسلامی را ندارم، ولی باید گواهی دهید که در شرایط کنونی، دروغ و تزویر و ناپاکی بر جامعه ما چیره شده است.

برای اینکه بتوان دیگران را به گرویدن دوباره به این سرشت راستین ایرانیان برانگیزانیم و این باور را که کشور ما فقط با زدودن دروغ می تواند دوباره راه خوشبختی، پیشرفت و سربلندی را بپیماید، من به این مجلس شورای اسلامی در ایران پیشنهاد می کنم که در آیین نامه انضباطی خود، و مهمتر از آن طی لایحه ای در مورد آیین گفتار و کردار مسئولان نهاد دولت و همه سازمانها و نهادهای دولتی و شبه دولتی که از خزانه ملت بهره می برند و خدمتکار مردم هستند، دروغ را بزرگترین گناه به شمار آورید و آن را از هر خطا و خیانتی ناپسندتر اعلام نماید. دروغگویان را جایی در ایران نباید باشد.

این پیشنهاد من، نخستین گام در راه نهادینه کردن راستگویی و درستکاری، که سرشت راستین ایرانی است، در جامعه کنونی ایران می باشد.

از این پس، اگر هر نماینده مجلس که مدعی برگزیده بودن از سوی مردم است، در گفته ها و نوشته های خود با دانستن آنچه راست است دروغ بگوید، به کمیته انضباطی مجلس فراخوانده شده و برابر با آییننامه تصویب شده، بسته به جدی و عمدی بودن دروغ نکوهش، وادار به پوزشخواهی از مردم و یا از مجلس سلب صلاحيت شود.

در مورد دروغگویی و نادرستی مسئولان دولت، سازمانهای دولتی و همه نهادهایی که از بودجه دولت هزینه می کنند، اقدامات زیر پیشنهاد می شود:

1- در صورت دروغگویی یا نادرستی در آگاهی رسانی به مردم و رسانه ها توسط مسئولان دولتی، مانند رییس جمهور، وزیران، فرنشینان همه سازمانهای دولتی و شبه دولتی که از بودجه کشور بهره می برند، توسط مجلس استیضاح و درصورت اثبات جرم از کار خود برکنار و یا به تحمل زندان دراز مدت محکوم شوند. کمترین مجازات برای رییس دولت، وزیران و مسئولان رده اول کشور باید برکناری از شغل خود باشد.

2- دروغگویی یا نادرستی در ارائه اطلاعات به مردم و رسانه ها توسط مسئولان سازمانهای دولتی و نهادهای شبه دولتی که تمامی یا بخشی از بودجه آنها از خزانه دولت تامین می شود، پس از اثبات جرم به تعلیق مسئولیت، برکناری مدت دار یا دائم و یا زندان کوتاه مدت محکوم شوند.

هر چند این تخلفات را می توان در آیین نامه های انضباطی هر سازمان یا نهاد گنجاند، ولی خواست من از مجلس شورا گنجاندن جرم دروغگویی مسئولان حکومتی که عامل همه گونه فساد در کشور است، را در قانون جزایی کشور بررسی نمایند.

با گرامیداشت،

کورش زعیم

یکم آذرماه 1388