1- یک بار دیگر استدلال من را درباره کاربرد سلاح اتمی توسط اوکراین بخوانید. خیال می کنید روسیه از اینگونه استدلال احتمالی اوکراین آگاهی ندارد؟ 2- ما راهبرد امنیتی داریم، ولی با وجود جمهوری اسلامی و نبود یک نظام دموکراتیک اعمال آن بیهوده است. چون جمهوری اسلامی ولایی زیر نفوذ روسیه است.

آقای بی نام گرامی، هالا فرض کنید اوکراین بمب اتمی داشت، چکار می کرد؟ نشت رادیو اکتیو از نیروگاه چرنوبیل اوکراین بیش از هزار کیلومتر سفر کرد و بخشی از کشتزارهای برنج شمال ایران را هم آلوده کرد که ما هنوز و تا هفتسد سال دیگر آثار آن را می خوریم. اکنون شما تاکتیک جنگی (یا دفاعی) خود را توضیح دهید که اگر اوکراین بودید کجا را می زدید، پاسخ به شحمله شما چه می بود و پیامد انسانی آن چه می بود و چه نتیجه ای می گرفتید.

سلاح های اتمی در اوکراین متعلق به شوروی (روسیه) بود و خروج آنها زیر فشار غرب و سازمان انرژی اتمی و منطبق با پیمان منع گسترش بود. همین کار با قزاقستان هم شد، هرچند 12 یا 16 بمب آنها ربوده شد. اوکراین وسیله حمل آنها را هم نداشت و اگر این کار نمی کردند، دو کشور دیگر به کشورهای اتمی افزوده می شد و نگرانی های جامعه جهانی بیشتر.

داستان کریمه و روسیه خیلی شبیه داستان بحرین و ایران است. کریمه را در سال 1783 کاترین بزرگ در جنگی علیه عثمانی از آنها گرفت. اهالی آن بیشتر تاتارها بودند. روسیه تاتارها را از آنجا کوچاند و روسها را جانشین کرد. همه اهالی روس آنجا مهاجر هستد. پس از انقلاب کمونیستی، در تقسیم بندی ها کریمه یک جکهوری خودمختار بود. در جنگ جهانی دوم، اوکراینی ها (بخش غربی و شمالی) که از دست جنایت های استالین خسته شده بودند، با نازی های آلمان همکاری کردند. پس از جنگ استالین کشتار بزرگی را در انتقامگیری راه انداخت. در سال 1954 که خروشچف سر کار آمد، کریمه را برای دلجویی به اوکراین بخشید. در سال 1991 پس از فروپاشی شوروی، در تایید جمهوری های استقلال یافته روسیه کریمه را جزوی از اوکراین برسمیت شناخت.

من این مطلب را پیشتر نوشته ام که قطر ار اخوان حمایت می کند و عربستان از وهابی ها و سلفی ها. دعوایشان در مصر بر سر همین بود. اگر یادتان باشد پارسال گفتم که عربستان و اماران سلول های اخوان را در کشورهایشان که با کمک قطر بر پا شده بود کشف و دستگیر کردند. قطر سالهاست که نقشه سرنگونی آل سعود را می کشد و همچنین عربستان در قطر. ولی قطر از عربستان بسیار هوشمنداه تر برنامه ریزی می کند. چه قطر راه خود را برود و چه نرود، عربستان در مسیر سرنگونی است. اگر یادتان باشد، من دو سال پیش در اینجا گفتم که از دو سال دیگر (یعنی امسال) آغاز پایان حکومت فبیله آل سعود خواهد بود. در امارات هم تحولات عمده ای رخ خواهد داد. در قطر مرحله اول که برکناری شاه بود و جانشینی پسرش به "دستور اکید" امریکا انجام شده است. بقیه پس از پایان کار عربستان.

من چیزی لازم نمی بینم بیافزایم. مگر می خواهید منتشر کنید؟ من کمی ویرایش کردم: سوال1: نظر شما درباره این دیدگاه برخی رهبران عرب که می گویند مسائل عربی باید توسط کشورهای عربی حل شود چیست؟ در منطقه ایران، ترکیه و اسراییل هم وجود دارند. آیا پشت این دیدگاه مخالفت با نقش منطقه ای کشورهایی مانند ایران نیست؟ پاسخ کورش زعیم : حرف مفت است. آنها هرگز نمی توانند مسائل خودشان را حل کنند، زیاد همدیگر را قبول ندارند و متحد نمی توانند بشوند. آنها که این را می گویند آن کشورهای عربی هستند که امثال مصر و سوریه و لبنان آنها را (بخاطر فرهنگشان) قبول ندارند و به حسابشان نمی آورند. کشوری که عربی سخن می گوید که عرب نیست. تازه در خود شبه جزیره عربستان همه شان برای هم چنگ و دندان تیز می کنند، قبیله های رقیب یا دشمن یا حسود. سوال2 : آیا کویت، امارات، بحرین و قطر در شرایط کنونی عربستان را برادر بزرگتر خود می دانند؟ درمورد یمن چطور؟ در دوران قبل از انقلاب وضعیت واقعی چگونه بود؟ پاسخ کورش زعیم: نه. آنها عربستان را یک آقابالاسر ناخواسته می دانند نه برادر بزرگتر. معیار پول است. اگر پول آنها بیشتر از عربستان شود، علیه آن توطئه هم می کنند، همانگونه که قطر علیه عربستان کرده و می کند.عمان را هم بطور کلی از بقیه جدا کنید. پیش از انقلاب نگاه همه آنها به سوی ایران بود. یمن از عربستان واهمه تاریخی دارد. بهمین دلیل هنگام شورش کمونیستها در دهه 70 از ایران کمک خواست نه از عربستان که همسایه اش بود. یمن جزوی از گستره فرهنگ و تمدن ایرانی بوده است. در یمن ما باید حضور می داشتیم چون یمنی ها با D��_ا احساس راحتی بیشتری می کنند، البته به شرط اینکه آنها را با صدور انقلاب و مذهب از خود گریزان نکنیم. سوال3 :در یک ایران دمکرات آیا برادر بزرگتر آنها عربستان خواهد بود و ایران تا زمانیکه با عربستان روابط خوب نداشته باشد نمی تواند با این کشورها روابط خوب داشته باشد؟ پاسخ کورش زعیم: در یک ایران دموکرات، ایران یک پسرعموی بزرگتر خواهد بود وعربستان هم به ناچار همین راهبرد را اتخاذ خواهد کرد و نقش برتر ایران در منطقه را خواهد پذیرفت. سوال4 :عربستان می گوید شرط بهبود روابط با ایران، عدم دخالت (بخوانید نفوذ نداشتن) در سوریه، لبنان،عراق و منطقه است. یعنی عربستان می گوید: ای ایران تو از منافعت در منطقه دست بکش تا ما به شما لبخند بزنیم و دفعه بعد برای استقبال از شما بجای10 نوع غذا،20 نوع غذا آماده کنیم. ولی منافع ما در منطقه تامین شود و شما یک کشور حاشیه ای باشید. نظر شما در این مورد چیست؟ پاسخ کورش زعیم :عربستان هیچ امتیازی در برابر ایران بجز پول و ضعف اقتصادی ایران ندارد. فکر می کند چون پول دارد باید هم سطح ایران بشمار آید. ما نمی توانیم از نفوذ در سوریه، عراق و لبنان دست برداریم، هرچند این نفوذ باید در راستای تقویت و بهبودی آنها بکار برده شود. ما با هر سه آنها همسویی فرهنگی و تاریخی داریم، در صورتیکه عربستان هیچ همسویی بجز زبان و دین ندارد که هر دو امری فراگیر است ولی ویژه نیست. ما هرگز از منافع خود در منطقه دست نمی کشیم و هرگز یک کشور حاشیه ای نخواهیم بود تحت هر رژیمی که بر ایران حکومت کند. ضمنا حکومت عربستان اکنون روی شن روان ایستاده است. سوال 5: آیا بحرین خیاط خلوت عربستان است؟ پاسخ کورش زعیم: بحرین حیاط خلوت عربستان نیست و ارتباط فقط از طریق قبیله های حاکم است که در اقلیت هستند و بزودی سرنگون خواهند شد. بحرین جزو حوزه فرهنگی و نفوذ تاریخی ایران است و ایران باید بالاترین نفوذ را در آن داشته باشد. روشن کردن آتش تفاوتهای مذهبی در3 دهه گذشته توسط جمهوری اسلامی و انزوای ایران باعث شده عربستان از وضعیت سوء استفاده کند و به اقدامات گستاخانه مانند فرستادن نیرو به بحرین دست بزند.

پانتا خودش نمی خواست. همسرش از جدایی مستمر به علت سفرهایش کلافه بود.

کیسینجر و برژینسکی صاحب اندیشه بودند نه فقط خوشفکر. کسانی که صاحب اندیشه هستند نفوذ بیشتری می تواند پیدا کنند.

البته که من به پایگاههای ایران می اندیشم، ولی اکنون سخن گفتن از آن نعل وارونه است. هر چیز در زمان خود. وقتی تنبان خودمان بند ندارد، باید دو دستی آن را بچسبیم.

دشواری از رایانه نیست از ویروس های تزریقی است. ولی تابلت را در برنامه دارم.

من تصور نمی کنم به درگیری نظامی منجر شود. روسیه نمی تواند پیامدهای تحریم های غرب را تحمل کند. اقتصاد روسیه بسیار شکننده است و همه کشورهای قدرتمند با آن مخالفند. البته مسئله کریمه چیزی شبیه از دست دادن استان آریانای ما در زمان قاجار به افغانستان یا نخجوان است. در 1783 در زمان کاترین بزرگ کریمه را تصرف و تاتارها را برای جلوگیری از همکاری با عثمانی از آنجا بیرون کردند. در جنگ جهانی دوم، اوکراینی ها با نازیها علیه روسها همدست شدند و استالین پس از جنگ کشتاربزرگی از آنها کرد. در سال 1954، خروشچف برای دلجویی از اوکراینی ها کریمه را به آنها بخشید، هرچند در آن زمان اوکراین خودش هم جزوی از شوروی بود. در 1990 در فروژاشی شوروی هم که اوکراین از شوروی جدا شد، روسیه الحاق کریمه را به اوکراین تایید کرد. روسها وقتی تاتارها را از کریمه بیرون کردند، بجای آنها روسها را به آنجا کوچ دادند که اکنون اکثیرتی بیش از 50% دارند و تاتارها به ده تا دوازده درصد کاهش یافته اند، بقیه ائکراینی هستند.

دلیل آن شاید شخصی بوده و یا در ارتباط با دانش و دیدگاه سیاست بین الملل آنان بوده،کالین پاول وزیر خارجه شد که از وزیر دفاع قدرتمند تر است. الکساندر هیگ همینطور. ولی هیگ که آرزوی ریاست جمهوری داشت نتوانست پشتیبانی کافی بدست آورد. گاهی همسرانشان که از دور بودن آنان کلافه هستند با پست جدید مخالفت می کنند. البته پست مشاوران غالبا تشریفاتی است و وقت زیادی از آنان نمی گیرد. ولی پست مشاور امنیت ملی ثابت بسیار قدرتمند است. گاهی از وزیر دفاع یا وزیر خارجه بیشتر.

آری، ولی روسیه هم در رقابت با امریکا و چشم و همچشمی عمل می کند، و هم اینکه نمی خواهد دایره نفوذس کاهش پبدا کند. 2- ابزار فرهنگی که ما در این منطقه داریم روسیه ندارد.

هستند.

1- می پندارم که روند آینده به دلخواه شما نزذیک باشد. 2- سخنی درباره موشکهای کروز نرفته. هدف موشکهای قاره پیمایی هستند که توان حمل بمب اتمی را دارند.

خوب است. حال رایانه ام خوب نبود.

من در ایران زاده شده ام و خون همه تیره های ایرانی در من آمیخته است. اگر قرار باشد قوم بازی کنیم، من از قوم کاش هستم که پیش از فارس و ماد و غیره بر بیشتر این سرزمین حکمرانی می کرد و دریای کاش (کاسپین) به نام آن است. اگر کسی بخواهد بخشی از ایران را که از قفقاز تا جنوب قلمرو کاش است جدا کند من با او خواهم جنگید.

این حسن نسیت به همه مردم ایران و یک وظیفه ملیست. برای ایرانیان بلوچ و کرد و عرب و ترکمن و غیره هم همین کار را کرده ام و خواهم کرد. مسئولان صدا و سیما اهمیتی به مردم ایران و منافع ملی نمی دهند. آنان فقط دستور اجرا میکنند. حال دستور کجا را، شما پیدا کن پرتقال فروش را.

غرب از موشکهای ما نمی ترسد، می خواهد زر زدن های نتانیاهو و هوچیگری همسایه های جنوبی را خنثی کند. موشک سازی ما فقط از جنبه پیشرفت دانشیک و تکنولوژیک اهمیت دارد.

وقتی کار احمقانه و خلاف منافع ملی می کنیم و ملت را فقیر میکنیم و در معرض خطر نیستی قرار می دهیم و خودمان با دارایی ملت به خارج فرار می کنیم یا برنامه فرار داریم، ناز و عشوه برای یافتن راه نجات که بدتر از تجاور به عنف دشمانان که نیست!

1- من نمی دانم تفاوت عمد و سهو چیست، ولی بیشتر از از عربستان هستند. 2- طراحی بدنه موشکهای کروز آشکارسازی را دشوار می کند. همچنین امکان تعییر بلندای پرواز و تغییر سرعت و جهت پرواز کار آشکارسازی را دشوارتر.

در انقلاب مشروطیت بسیاری از ایل ها و مناطق که از قاجارها ناراضی بودند یا یاغی گری کردند یا ادعای خودمختاری. چیزی شبیه انقلاب 57. سردار سپه اگر با سرعت اقدام نمی کرد، کشور دچار هرج و مرج و شاید جنگ داخلی می شد.

این تحلیلی سطحی است. سامانه آموزشی عربستان بر پایه پرورش تندروهای مغز شستشو داده مذهبی است. 60% مرم بیسواد یا کمسواد هستند و نفوذ پذیر. کودکان در مدرسه هایی که توسط روحانیان اداره می شود در 70 هزار مسجد 60% وقت خود را به حفظ قران و اجکام قرانی میپردازند، بجز برخی کودکان 7 هزار شاهزاده که به غرب فرستاده می شوند. تمامی پست های اداری کشور در دست این 7 هزار شاهزاده است. در دانشگاهها از 21 واحد 15 علوم قرانی است و تدریس علوم اجتماعی ممنوع است. 40% مردم زیر خط فقر بوده و هستند و زنان هیچ حقی بجز خدمت به شوهر و بچه داری ندارند. 85% کارگران کشور وارداتی هستند. همه اصول دینی بر پایه وهابیت است که از سلفی ها تندروتر هستند. اینها همه می خواهند جهان را با زور شمشیر به حقانیت وهابیت بگرایانند حتا اگر همه جهان را به قتل برسانند (البته بجز زنان جوان را). اگر یادتان باشد از 19 نفری که در جنایت 11 سپتامبر دست داشتند 15 نفر سعودی بودند.

1- حمله موشکی ما به آسانی آشکارسازی می شود. 2- ترجیح می دهم این واژه "ژرفا" را معنا نکنم.

دیدگاه من این نیست. ایران در جایگاه و منطقه ای نیست که غرب بخواهد آن را ختنه نظامی کند. به سود امنیت راهبردی غرب است که ایران قدرتمند باشد. ولی نخست باید از این راه سنگلاخی که در اثر بی کفایتی و سوء رفتار جمهوری اسلامی ایجاد شده و کشور را تا مرز نابودی و تلاشی آورده گذر کرد.

1- در آن زمان هندوستان بسیار ناتوان تر از امروز بود. در اثر پیشرفت شگرف اقتصادی هند، کیفیت نظامی آن هم پیشرفت چشمگیری کرده، در صورتیکه ما سی سال از پیشرفت که وامانده ایم هیچ، پسرفت هم کرده ایم. نیروی نظامی ما بدنیست، ولی ژرفا ندارد واز مدیریت خوبی برخوردار نیست. دیگر اینکه من به هندوستان به عنوان یک همپیمان استراتژیک می نگرم نه دشمن بالقوه. 2- موشک سازی ما بیتشر جنبه نمایشی دارد و قدرتنمایی دارد تا پر کردن خلاء های پدافندی و راهبردی. نیروی هوایی ما هم به علت تحریم ها در سطحی نیست که شایسته کشوری مانند ایران باشد. ما خیلی چیزها را به علتتمرکز روی نمایش دادن از دید برده ایم. 3- حمله زمینی باید آخرین مرحله یک عملیات نظامی باشد، آنهم برای پاکسازی و کنترل. سه مرجله دیگر مقدم هستند که یکی از آنها نیروی هوایی است. 4- فشار غرب روی موشکهای بالیستیک ایران بیشتر جنبه آرامش دهی روانی به همسایگان ما و ساکت کردن اسراییل دارد. ما باید با کمی ناز و عشوه به این خواست تن در دهیم تا گردو خاک نشست کند.

اگر یک بار یا دو بار این اتفاق میافتاد، آری شاید عمدی نبود. ولی صدا و سیما جمهوری اسلامی، بویژه در دوران ضزغامی تلاش داشته چهره کریهی از ایرانی، خانواده ایرانی، نام ایرانی، تاریخ ایران، میراث فرهنگی و تاریخ ایران و.. و.. بسازد. حتا در نمایش های خانوادگی، در یک خانواده ایرانی همه نسبت به هم بددهن، پرخاشگر، فحاش و بی عاطفه نشان داده می شوند.

1- منظورم تغییر تمرکز از موشکهای جنگی به موشکهای پژوهشی است. 2- احتمالش بسیار زیاد است. 3- نه. چون ما با کشورهای فراسوی همسایگان خود درگیری نخواهیم داشت. در هر حال در برابر ناتو، امریکا، روسیه و چین و حتا هند، بازدارنگی نزدیک به غیرممکن است، مگر ینکه با آنها وارد پیمانهای نظامی بشویم.

همانگونه که انتظار می رفت، بندر سلطان که عامل سیاست فرستادن جنگجویان تکفیری به سوریه و عراق و بلوچستان پاکستان بود، زیر فشار امریکا امروز از کار برکنار و بازنشسته شد. ایشان چنین تهدیدی را علیه ایران هم اعلام کرده بود. عربستان از این پس سیاست خردمندانه تری را در برابر ایران و منطقه پی خواهد گرفت.

من درست متوجه منظور شما نشدم. ولی زبان مشترک ما در ایران از زمان سامانیان زبان فارسی دری امروزیست، هم زبان دیوانی بوده و هم زبان فرهنگی و ادبیات. در زمانهایی این زبان مردم سه قاره را از غرب چین (ختن) تا تمامی شبه قاره هندوستان تا اروپای خاوری و افریقای خاوری را بهم پیوند می داده است. چیزی رمانتیک درباره این زبان نیست بجز اینکه ردم یک کشور دستکم در درون مرزهای سیاسی خود بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. گسسته شدن زبان مشترک پیش درآمد گسستن مردم از هم است.

موشکهای قاره پیما برد 800 تا 8000 کیلومتر دارند و دوربدترین موشک ما سنجیل است که حدود 2000 تا 2200 کیلومتر برد دارد. من نمی پندارم که اگر غنی سازی و تولید اورانیو یا پلوتنیوم مناسب بمب هسته ای متوقف شود، موشکهای ما حساسیت زیادی برانگیزد. احتمال می دهم که بخواهند تولید آنها ایستا و شمار موجودی گزارش شود. تکنولوژی موشکی به تولید موشکهای فضا پیما تغییر جهت خواهد داد.

من این هشدار آقای عبدالستار دوشوکی درباره بخشبندی استان بلوچستان را که ایشان تجزیه خوانده اند خوانده بودم. مسائلی در آنجا هست که من بزودی در نوشتاری به آنها اشاره خواهم کرد.

روحانی به این آسانی و با این سرعت نمیتواند. آنان هم زور نظامی و هم پول زیادی در اختیار دارند، و با وجود اینکه سیاست راهبردی جهانی نسبت به ایران تغییر کرده، هنوز هوس کودتا از ذهنشان پاک نشده است.