دکتر نقی پور تحصیلات دبیرستانی خود را در کرمانشاه به پایان رساند. سپس برای تحصیلات پزشگی به دانشگاه تبریز رفت و در پزشگی و جراحی عمومی، با تخصص در سوختگی و جراحی ترمیمی، دانش آموخته شد و به کرمانشاه برگشت. شهرت نیک دکتر نقی پور در استان کرمانشاه به خاطر این است که دانش و مهارت درمانی خود را در اختیار مردم گذاشت و با درمان رایگان کسانی که توان مالی نداشتند وکمکبه نیازمندان در قلب مردم جایگاه ویژه ای پیدا کرد.

دکتر نقی پور همتراز با برجستگی در دانش پزشگی، در ادبیات و تاریخ ایران مطالعات و تالیفات گسترده ای داشت. نخستین اثر او «نوآوری در شعر معاصر فارسی» که بحثی در تحول شعر فارسی از کهن سرایی به نوگویی بود در سال 1352 منتشر شد. کارهای فرهنگی دیگر او عبارتند از:

 ترجمه رئالیسم و تکامل تاریخی آن از باریس ساچکوف (1352)، فرمالیسم در سیر تکامل جامعه (1352)

   سه داستان به نامهای کدخدا را ببین، ده را بچاپ (1357)، دیو دروغه (1357)، قصه خورشید اسیر (1381)، که هنوز به چاپ نرسیده اند.

بشریت و تهدید گرسنگی (1366)، یارمحمدخان کرمانشاهی- سردار مشروطه (1369)، آخرین کوچ (1377)، عقاب قلعه های خیبر – بابک خرمدین (1382)، نوآوری در شعر معاصر فارسی، هشت کتاب در یک کتاب، نقد سهراب سپهری (1383)، کمکهای اولیه پزشگی (1383).

سه کتاب گُل های زاگرس (شامل ترانه های کُردی کلهر) (1384)، نادرویش (1385)، ترانه های کُردی کلهر (1386)، که سه کتاب اخیر هنوز چاپ نشده است.

و دو کار برجسته اخیر او: تاجی بر تارک تاریخ ایران – تحلیل 28 مرداد و دولت مصدق (1386)، و شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (1387).

کتاب تاجی بر تارک تاریخ ایران، که من در چاپ و انتشار آن وی یاری کردم، یکی از بهترین کارهایی است که درباره جریان ملی شدن نفت و 28 ماه دولت دکتر محمد مصدق و تحلیل آنها نوشته شده است. وی در انتقاد از اینکه مصدق را فقط بخاطر ملی کردن صنعت نفت و شکست دادن یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان با روش قانونی می ستایند، می گوید "آنچه منتقدان مصدق نفهمیده اند اینست که مهمترین درس مصدق درس دموکراسی بود که در فرهنگ ما مفهومش دولت ملی است، دولتی که نمایندگانش را مردم آزادانه انتخاب کنند و آن نمایندگانند که بر مردم حکومت می کنند."

دوم، کتاب شاهنامه فردوسی در چهار جلد و 2800 صفحه است که دکتر نقی پور سالها در ویرایش آن زحمت کشید. یکی از برجستگی های منحصر به فرد این شاهنامه پانویس های فراوان آن در توضیح معنای کنونی برخی واژه های فارسی سره و نیز برخی مفاهیم شاهنامه است که یک خواننده معمولی ممکن است در درک آن دشواری داشته باشد. نقی پور در پیشگفتار شاهنامه اش می گوید: "هدفمان آماده کردن شاهنامه ای بود که متن کامل، زیبا و بدون ابهام و ایهام و رمز و راز باشد؛ زیرا از جانبی تمام شاهنامه های چاپ شده موجود به زبان فارسی هر کدام به شیوه ای آکادمیک ویرایش شدۂ متن های قدیمی تر بودند که خود کاستی های همان متن ها را داشتند، و از جانبی دیگر هر کدام از آن متن ها از دید پیوستگی متن و داستان ها گاه کمبود داشتند. دیگر اینکه ما با جامعه ای روبرو هستیم که جمعیت بزرگی از آن را جوانان تشکیل میدهند که شاهنامه را نه به درستی می شناسند و نه خوانده اند. ما بر آن شدیم که شاهنامه ای تدوین کنیم که آن کمبودها را نداشته باشد و نسل جوان ما بویژه کسانی با سواد میانه به سادگی از آن بهره مند شوند."

ویژگی دیگر دکتر نقی پور شخصیت سیاسی او بود. وی یکی از ستون های مبارزه علیه دیکتاتوری رژیم پادشاهی در کرمانشاه بود. دکتر سفری می گوید که شخصیت دکتر نقی پور چنان والا بود که حتی بازجویان ساواک را نیز تحت تاثیر خود قرار می داد. و لی سرانجام به علت فعالیت های سیاسی دموکراسی خواهانه اش و فشار فزاینده ساواک مجبور به مهاجرت به تهران شد.

پس از انقلاب هم دست از فعالیت های سیاسی دموکراسی خواهانه خود دست نکشید. بزودی به جبهه ملی ایران پیوست و در سال 1382 به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی ایران انتخاب شد. دکتر نقی پور یکی از خوشنام ترین و خوشفکرترین اعضای شورای مرکزی بود که در طیف پیشرو و آینده نگر جبهه ملی فعالیت می کرد و دوستداران زیادی داشت.

دکتر نقی پور در سال 1384، همراه با شخصیت های برجسته ای چون شادروان مهندس بهاء الدین ادب، دکتر بایزید مردوخی، دکتر محمد رئوف قادری، صالح نیکبخت، مهندس حسین شاه اویسی از حزب ملت ایران و عیسی خان حاتمی از جبهه ملی ایران و شماری دیگر از پنج استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام و تهران، جبهه متحد کُرد را با هدف پیشبرد برنامه های توسعه اقتصادی واجتماعی، تامین رفاه مردم و جلوگیری از تبعیض تشکیل دادند.

بدبختانه در دو سه سال گذشته دکتر نقی پور به علت پیشرفتگی بیماری سرطان به اجبار کم کار وسپس خانه نشین شد و فقط به تکمیل نوشته های خود می پرداخت و دوستداران خود در جبهه ملی را به حضور می پذیرفت. وی در روز 29 مهر 1392، دیده از جهان فروبست

ما در جبهه ملی ایران درگذشت زنده یاد دکتر علی اکبر نقی پور را به خانواده گرامی ایشان، شهروندان برف آباد، اسلام آباد غرب، کرمانشاه و همه هم میهنان فرهنگ دوست تسلیت می گوییم.

کورش زعیم