***

شما من را قانع کنید که چگونه میتوانیم یک گروه را در میان بسیاری گروه ها به عنوان برحق ترین برگزینیم، و چگونه میتوانیم ظان گرهها را همراه کنیم و از تضعیف حرکت گروه برگزیده شده جلوگیری کنیم.

من پاسخ دادم. شما نگاه نکرده اید. شما زیر مطلب "زرتشت در نیویورک"نوشته اید.همانجا پاسخ خود را خواهید یافت.

همه دهها گروه سیاسی که در برونمرز بوجود می آید خود را حقگوتر و حقدارتر از دیگران می داند و همه را به پیروی از خود میخواند. در ایران هم همین دشواری را داریم.

شما نباید به آشنایتان پرخاش کنید یا پیوند خود را ببرید. شما باید با دوستی و مسالمت کم کم تاریخ را به او بشناسانید.

درست است. و دانستن تاریخ بهتر از ندانست و احساستس سخن گفتن است.

ابن مقفع به نقل ابن ندیم و حمزه اصفهانی به نقل از یاقوت و خوارزمی به زبان مردم آذربایگان بدون ذکر نام اشاره کردند و نیز واژه هایی از زبان مردم آذربایگان را در کتاب خود آورده اند. پس از اینها یعقوبی در ۲۷۸ قمری در کتابش آذریه را به عنوان صفت در مورد مردم آذربایگان به کار برده سپس مسعودی که در ۳۱۴ قمری از تبریز دیدار کرده زبانهای ایرانی و پهلوی دری و آذری را ذکر کرده است که به نظر او ظاهرا مهمترین زبانها و گویش های ایرانی بودند.پس از حمزه اصفهانی که زبان مردم آذربایجان را پهلوی می نامد ابواسحاق ابراهیم استخری است که در ”مسالک و الممالک“ در نیمه اول سده چهارم هجری صریحاً زبان مردم آذربایگان را ایرانی و الفارسیه ذکر می کند. مولف بعدی ابوالقاسم محمد ابن حوقل درگذشت بعد از ۳۷۸ همان مطلب استخری را بیان می کند. پس از او ابو عبدالله مقدسی در سده چهارم هجری از زبان مردم آذربایجان سخن گفته و می نویسد که زبانشان خوب نیست اما فارسی آنها مفهوم است و در جای دیگر می گوید زبان مردم آذربایگان بعضی دری است و بعضی پیچیده است. داستانی که سمعانی درباره ابوذکریا خطیب تبریزی در ۵۰۲ و استادش ابوالعلای معری آورده است موید رواج زبان آذری در آذربایجان در سده پنجم و ششم است. حمدالله مستوفی در ”نزهت القلوب“ تالیف ۷۴۰ زبان زنجان و مراغه را پهلوی ذکر می کند و عبارتی از زبان مردم تبریز نقل می کند که یک عبارت ایرانی است. تا سده پنجم در همه کتابهایی که از زبان آذربایجان ذکر شده است. تا ۸۷۲ و آق قوینلو از ۸۷۲ تا ۹۰۸ زبان آذری سخت ترین آسیبها را دید و در برابر زبان ترکی اقوام ترک و تاتار یا غوزها و اغوزها و اوشارها که افشارها باشند که در پیرامون شهرهای آذربایگان مستقر شده بودند به مرور عقب نشینی می کرد و رو به فراموشی می گذاشت. و این وضع در دوره صفویان که با ورود ترکمانهای مهاجر قزلباش و چیرگی و انبوهی آنها که شیعه بودند یعنی در واقع علی اللهی بودند و از خاندان صفوی هواخواهی می نمودند و بیشتر کارهای دولتی و لشکری به دست آنان و به زبان آنان انجام می گرفت شدت یافت و مردم شهرها یا تاجیکان از ترس جان مجبور شدند زبان ترکی را فراگیرند و محاورات خود را با این زبان انجام دهند. مدتها این دو زبان ادامه یافت تا رفته رفته آذری جای خود را به زبان اقوام مسلط داد و ازحدود سده ۱۱ و ۱۲ ترکی در تمام شهرهای آذربایگان رواج یافت و آذری به اسم زبان تاتی در تعدادی از روستاهای دوردست و کوهپایه های صعب العبور و دره هایی که پای ترکان بدان جا نرسیده تکلم می شود. این مطالب اشاره مختصری است به سیر تاریخی زبان مردم آذربایگان بود که نشان دمی دهد تا سده یازدهم هجری هنوز بیشتر مردم آذربایگان به ویژه تبریز به آذری سخن می گفتند و اینک بیش از ۴۰۰ سال نیست که زبان ترکی در این خطه رواج یافته است.اما مسئله ای که اغلب در این مورد مطرح است و خلط مبحث های زیادی به عمل می آید چگونگی ورود ترکان و زبان ترکی به آذربایگان است. از بررسی های دقیق تاریخی چنین به دست می آید ورود ترکان یا مختصر بگوییم اغوزان و سلجوقیان به آذربایگان در سده پنجم هجری صورت گرفته و پیش از آن هیچ نشانی از ترکان و زبان ترکی در این سرزمین مشهود نبوده است. زکی ولید که خود از معتصبان[ترک] شمره می شود صراحتا می نویسد که در آن زمان به استثنای اراضی معدودی از شرق ایران هیچ ناحیه ای که ترکان در آن به طور دسته جمعی سکنا گزینند وجود نداشته است. (بخشی از سخنرانی دکتر ذکاء، دانشمند بزرگ فقید)

نظامی ایرانی گرامی، من هنوز امیدوارم که روزی، بزودی، ازشر حکومت فرقه ای رها شویم و یک دولت ملی داشته باشیم تا بتوانیم سیاستهای موثر در راستای حفظ منافع ملی و سربلندی کشور را بکار بریم. من از توضیح این سیاست ها خودداری می کنم و گاهی در گذشته هم در برابر اینگونه پرسش ها گفته ام که نمی توانم توضیح دهم. توضیح و بحث علنی آنها، تاثیرگذلریشان را در هنگام اجرا کاهش می دهد یا از دست می دهد.

1- ما خوب می توانستیم طالبان را شکست بدهیم و بکلی از هم بپاشانیم. در آن زمان هم مجاهدین احمدشاه مسعود و هم دوستم و حکمتیار، با وجود رقابت بین خودشان با ما همکاری می کردند و م نفوذ اطلاعاتی خوبید در میان طالبان داشتیم. ما کار ا در کمتر از یک سال تمام می کردیم. من آن را در آن زمان پیشنهاد هم کردم و نوشتم که شرم بر ما که امریکا باید به محله مابیاید تا آن را برای ما امن کند. شما این مطلب من را بخوانید: http://kouroshzaim.org/DetailsData.asp?IDdata=478 2- لابد تصور میی کنند یا به آنان اطمینان داده اند که چنین چییزی وچود ندارد، یا اینکه تصور می کنند با قدر نشان دادن خود عاملان طرح را منصرف می کنند. من نمی دانم، ولی سیاستمداران همیشه می توانند مرتکب اشتباهات سرنوشت ساز شوند. 3- نزدیک نگه داشت خود و روابط خوب خردمندانه است. آن زیانهایی را که ما متحمل شده ایم در ستیزگری های احمقانه برای آنها روی نداده است. 2-

لطفن پاسخ من را در زیر را بخوانید. ترکی زبان کردن آذربایجان، پروژه پان ترکیسم عثمانی در سالهای آخرش بود. لطفن به پاسخ من در پایین و نیز به نوشتار دکتر حمید احمدی کمی پایین تر مراجعه کنید.

احمد عزیز، ایرانیان از دوران فریدون با عرب و "ترک" آمیخته بوده اند. مادر رستم عرب بود و فرزند فریدون را ترکستان دادند. ایرانیان هیچگاه توجه به نژاد نداشته اند، بلکه سرشت کسان برایشان مهم بود. کما اینکه در حالیکه ضحاک خون جوانان ایرانی را می ریخت و مغزشان را به مارهایش می داد، زال ایرانی با دختری (رودابه) از خانواده ضحاک ازدواج کرد. ما در اینجا درباره زبان رسمی سخن می گوییم. شما کمی درباره زبانهایی که اکنون مجموعه آنها را ترکی می خوانند (از زمان عثمانی) مطالعه کنید. در آن زمان در بین مغولان و هون ها و ترکستانی ها و تاتارها زبان های مستقلی بود و بهیچوجه زبان یکدیگر را نمی فهمیدند. در اواخر دولت عثمانی بود که مامور اینتلیجنت سرویس (نامش را فراموش کرده ام، یادم آمد می نویسم) و نماینده صحیونیست های اروپا طرح ترکی خواندن زبان عثمانی و همه قبیله های آسیای مرکزی و قفقاز را کلید زدند. آنها برنامه فروپاشاندن عثمانی را که تضعیف شده بود و در اروپا هم مرتکب جنایات غیرقابل تصوری شده بود داشتند (کاری شبیه شوروی) و چون ایجاد اسراییل در برنامه بود، می خواستند دولتهای منطقه را برای حفظ امنیت اسراییل آینده کوچکتر و دچار درگیری های داخلی کنند. اندیشه پان ترکیسم و ترکی خواندن زبان همه قبیله های مغولستان تا قفقار در راستای ایجاد یک رقیب قدرتمند در برابر ایران بود. زبان ترکی از هنگامی وارد این منطقه شد ک خلیفه بغداد (یادم نیسست کدام بود، شایید معتصم؟) به ایرانیان در دربارش بدگمان شد و غلامان ترک خود را مسلح کرد و به نگهبانی کاخ و خودش گماشت. آنها کم کم قدرتمند شدند، خانواده های خود را آوردند یا تشکیل دادند و نفوذ خود را گستراندند. بقیه را خود بخوانید یا حدس بزنید. ولی اینها هیچکدام ارتباطی با مردم آذربایجان (آتروپاگان) که از اصیل ترین و کهن ترین ایرانیان بودند نداشته و ندارد.

من خشمگین نشدم. پرسش تکراری بود و سخنان گذشته من نادیده یا فراموش شده بود. من بارها گفته ام که در زمانی که شما به آن اشاره می کنید، ایران قدرتمندبود، هم اقتصادی و هم نظامی و در سراسر جهان احترام داشت. آنوقت این را شما مقایسه می کنید با شرایطی که ایران در همه زمینه ها ذلیل و بندنام و منفور است. افغانستان نه تنها پشت به ما کرده و با شیخ نشین ها پیمان می بندد، در مورد هیرمند هم گفته که "هرگز" اجازه نخواهد داد آب به ایران برسد، مذاکره هم نمی کند. ذلیل تر از این در دنیا کشور سراغ دارید؟

رویترز: پیشنهادهای میلیاردی سعودی به روسیه برای قطع کمک به اسد: آقای بندر باید کودک باشد که بیاندیشد روسیه، آنهم پوتین، این پیشنهاد را خواهد پذیرفت. سوریه برای روسیه و ایران یک مسئله بسیار مهم استراتژیک است. هوسبازی و ماجراجویی نیست. عربستان که جنگجویان خون آشام القاعده ای را به سوریه فرستاده باید از این منصرف شود. اگر این ماجراجویی عربستان نبود چندین ما پیش دولت موقت تشکیل می شود و خنریزی ها به پایان می رسید. روسیه تسلیحات خود را خواهد فروخت، عربستان را هم سیاستمدارانه تهدید خواهد کرد که دست از جنایت در سوریه بردارد. مطلب سوریه من را در همین تارنمابخوانید: http://kouroshzaim.org/DetailsData.asp?IDdata=583

این نوشتار بسیار درست است. پان ترکیسم اساسا بر پایه دروغ و توسط سازمان جاسوسی بریتانیا و یهودی ها صهیونیست برای ناتوان سازی ایران اختراع شد. امیدوارم اندک هممیهنان فریب خورده ما بیشتر خود را آگاه کنند و بازیچه دست بیگانگان نشوند.

1- من دلیل ترک زبان شدن آذربایجان را یک پروژه امنیتی مخفی عثمانی بود در پایین شرح داده ام. کتاب دکتر حمید احمدی را هم بخوانید. پروژه "ختنه" یعنی رواج زبان ترکی با آموزش کودکان و حذف فارسی و ترک تبار خواندن مردم آتروپاتگان، که سازمان امنیت ترکیه سالهاست روی آن سرمایه گذاری می کند ادامه همین پروژه از زمان عثمانی بود. از آنجا که عثمانی ها نمی توانستند آذربایجان را با زور تصرف و نگه دارند، این پروژه را زیر نظر انورپاشا آغاز کردند. مردم آذربایجان پس از تصرف تبریز توسط عثمانی و سر بریدن هزاران تبریزی و شهرهای دیگر و منار درست کردن با آنها، ترسانده شدند که اگر زبان آنها را یاد نگیرند همه را سر خواهند برید. خاطره همین کار که عربها با ما کردند از ذهن مردم پاک نشده بود. 2- خوشبختان زبان پارسی پس از شکست عربها و آمدن آل بویه و سامانیان و دیگر حکومتهای ایرانی باززنده سازی شد و زبان عربی فقط نزد قبیله های مهاجر در خوزستان و آخوندها باقی ماند. همه پادشاهی های مغول و ترک تبار زبان پارسی را پذیرفتند و در گسترش و اعتلای آن کوشیدند، حتا عثمانی ها. در اواخر حیات عثمانی بود که فکر می کنم "سلیم" دستور داد برای زبان ترکی دستور بسازند و آن را قاعده مند کنند تا جای فارسی را بگیرد. زیرا عثمانی که همیشه در حال گسترش امپراتوری بود و حداکثر خشونت را در این راه بکار می برد، میدانست که با زور حریف ایران نمی شود. پس از راه فرهنگ سازی دروغین وارد شد. در اروپای خاوری که عثمانی ها، البته به نام اسلام، جنایت هایی کردند که انسان نمی خواهد هرگز به یاد بیاورد، سرچشمه نفرت آنها از هر چه مسلمان بود شد. سربریدن، دست و پا بریدن، تجاوز جنسی به زنان نامسلمانان، دریدن اندام جنسی، دریدن پستانها و شکم ها. جنایات سربها علیه مسلمانان یوگوسلاوی در واقع عقد گشایی از آنچه بود که زمان عثمانی در دل نگه داشته بودند.

در آذربایجان، حکومت عثمانی برنامه ترک زبان کردن مردم را توسط سازمان مخفی خود "تشکیلات مخصوصه" زیر نظر انور پاشا اجرایی کرد تا مقدمات تصرف آنجا را بوسیله شورش مردمی آسانتر کند.

ترک زبان شدن آذربایجان از همان دوران رقابت عثمانی با ایران آغاز شد که در واقع جانشین سلحوقیان شده بودند. پیش از آن آذربایجان ترک زبان نشده بود. هنوز در لنکران وباکو و اران درصد مهمی از جمعیت آنجا فارسی سخن می گویند. آذربایجان گذرگاه حمله به آناتولی و اروپا بود و طبیعتا شمار نظامیان مغول و سلجوق و غیره که زبانی بجز ترکی نمیدانستند (با وجود رسمی بودن زبان فارسی) ترکی سخن می گفتند و مردم هم برای تعامل با آنان یاد می گرفتند.

پس با کی پیمان ببندند؟ با جمهوری اسلامی برخوردار از تنفر جهانی با اقتصاد ورشکسته و زمامداران بی سواد و فاسد؟ حلقه هر زمان تنگ تر می شود. شما بودید چکار می کردید؟

1- بزرگترین ضربه به پان های جدایی خواه که از برونمرز مدیریت می شوند، دموکراسی در ایران و تضمین آزادیهای مدنی و حقوق بشری است. البته با اقتصاد ورشکسته هم نمی توان کسی را دلبسته کرد. 2- من پرسش زبان در آذربایجان را در پایین پاسخ دادم.

در زمان عثمانی سازمان پرقدرت مخفي تحت نظر انورپاشا (تشكيلات مخصوصه) كه اندكي قبل از آغاز جنگ جهاني اول به منظور فراهم ساختن زمينه ترويج پانتركيسم و الحاق مناطق شمال غرب ايران، قفقاز، شمال شرق ايران و آسياي ميانه تشكيل شده بود، واحدهاي تبليغي و عملياتي متعددي را به ايران اعزام كرد که در شهرهاي تبريز و تهران مستقر شده بودند. گروههاي عملياتي و تبليغي فوق در طول دوران اشغال آذربايجان از سوي عثماني پس از انقلاب اكتبر 1917 روسيه، براي تبليغ و سازماندهي هسته هاي پانتركي در تبريز تلاش كردند، اما مخالفت شديد ايران دوستان تبريز، به ويژه شيخ محمد خیابانی ، تلاشهاي آنها را خنثي كرد. سقوط امپراتوري عثماني و از ميان رفتن رهبران ثلاثه پانترك (انور، طلعت و جهان) باعث توقف موضع گيريهاي مداخله جويان محافل پانتركيستي و جمهوري نوين تركيه نسبت به ايران نشد. در اين رابطه ميتوان اقدامات سازمان «ترك اجاقي» اشاره كرد كه در كنفرانس 1923 استانبول، آذربايجان ايران را بخشي از جهان ترك دانست و خواستار پيوستن آذربايجاني ها به جمهوري تركيه شد. سازمان ترك «اجاقي» در سالهاي دهه 1930 نيز در راستاي تبليغات گسترده خود مطالب عمده اي را عليه ايران انتشار داد. در اوايل سالهاي دهه 1940، گروههاي پانتركيستي كه از سوي سفارت آلمان در استانبول و خارج از تركيه حمايت ميشدند، به عمليات خود عليه ايران افزودند در جريان تلاش محرمانه نمايندگان گروههاي پانتركيست با ماموران اطلاعاتي آلمان نازي در برلين، پانتركيستها در صدد برآمدند كه نظر آلمانها را به آذربايجان ايران جلب كنند. براساس اسناد محرمانه آلمان نازي، نوري پاشا برادر انورپاشاي معروف، در جريان يك ملاقات با نمايندگان نازي در جبهه شرقي در 1941 (پيش از هجوم آلمان به شوروي) پيشنهاد ايجاد جمهوريهاي ترك در آذربايجان ايران و شمال عراق را كه متحدان تركيه خواهند شد، به نازيها ارائه داد. در طول سالهاي 44 ـ 1941 كه فعالترين دوران تحرك پانتركيستهاي «تركيه» بود، فشارهاي زيادي براي حمايت تركيه از راه اندازي حركتهاي پانتركي در ايران صورت گرفت. محافل پانتركيست بخشي از تلاشهاي خود را بر دانشجويان ايراني مشغول به تحصيل در استانبول و آنكارا و گرايش دادن آنها به فعاليتهاي پانتركيستي متمركز ساختند. آذریهایی که در ترکیه تحصیل میکردند افکار آنها را با اندیشه های پانترکی تسخیر میکردند تا این دانشجو بعد از برگشتن به ایران این افکار را در داخل ایران پیاده و تبلیغ کند. در همين دوره، يعني 1942 بود كه يكي از اولين كتابهاي پانتركيستي پيرامون آذربايجان ايران توسط شخصي به نام صنعان آذر (نام مستعار) با استفاده از تبليغات تاريخي محافل پانتركيستي سالهاي قبل درباره ايران نوشته شد. در همين دوره يكي از نويسندگان پانتركيست تركيه (صلاحالدين ارتورك) در كتاب خود كمك به « برادران ترك در ايران» را براي كسب استقلال خود، به عنوان نخستين، گام به سوي وحدت در «توران بزرگ» پيشنهاد كرد. بعد از جنگ جهاني نيز مبلغان، روزنامه نگاران و نويسندگان پانتركيست تركيه، نظير جلال الدين يوسل احمد جعفر اوغلو و يوسف آزمون و فاروق سومر مطالب مشابهي را كه بيشتر رنگ و بوي احساسي شديد همراه با پرخاشگري داشت و از تخيل پردازيهاي ذهني سرچشمه مي گرفت تا منابع تاريخي معتبر، درباره آذربايجان ايران مينوشتند. نشريات پانترک خواستار تقويت نيروهاي مسلح تركيه و آماده سازي آن براي رهاسازي « تركهاي ايران» شدند. با تاسيس حزب پانتركيستي اقدام ناسيوناليست به رهبري آلپ ارسلان توركش، كه خواستار كمك تركيه به هسته هاي پانتركي جهان براي آماده سازي مقدمات تشكيل « توران بزرگ» بود، تبليغات پانتركي عليه ايران شدت بيشتري پيدا كرد. نشريات حزب مذكور و نشريات بعدي در دهه 1970 (پس از انقلاب اسلامي ايران) نظير « چاغري» به طرح مطالب نژادپرستانه خواستار رهاسازي آنها از به اصطلاح « ستم فارسها» شدند. در سالهاي دهه 1980 كه موج اسلامگرايي تركيه را نيز در برگفت، تبليغات ضد ايراني حزب « اقدام ناسيوناليست» عليه ايران شدت گرفت و پانتركيستهايي نظير فاروق سومر و محرم ارگين به تلاش براي جذب عناصر ايراني اهل استان آذربايجان و تبديل ساختن آنها به مهره هاي فعال پانتركيست تلاش كردند. از اوايل دهه 1980 تعدادي از عناصر چپگراي افراطي آذربايجان ايران به تركيه رفتند و نزد اين پانتركيستها به فراگيري آموزه هاي رمانتيك پانترکی با هدف تسخیر افکار و احساسات آذریها بصورت حرفه ای مشغول شدند تا بعدها به ترويج آنها در ايران دست بزنند. در سالهاي دهه 1990، به ويژه پس از فروپاشي شوروي و استقلال جمهوري آذربايجان، تعدادي از عناصر با سابقه پانتركيست متعلق به فرقه دمكرات آذربايجان، كه پس از انقلاب اسلامي وارد ايران شده بودند به محافل سابق الذكر پيوستند تا در لحظه مناسب به كمك عناصر ماركسيست پانتركيست ايران (به ويژه چهره هاي فعال مسئول نشريه وارليق) آمده و فعاليتهاي سياسي و سازماني خود را در ايران آغاز كنند. باز شدن فضاي سياسي ايران در 1376 و جنگ قدرت ميان نيروهاي چپ و راست (موسوم به اصلاح طلبان و اصولگرایان) جمهوري اسلامي، فرصت مناسبي دست داد تا عناصر گوناگون پانتركيست ايراني (حلقه هاي باكو و استانبول) و هسته هاي فعال چپ و راست (در اروپا و آمريكا) با حمايت هاي مالي و سياسي تركيه و جمهوري آذربايجان، به انتشار نشريات گوناگون محلي در استانهاي آذربايجان ايران بپردازنند و ضمن تبليغات گسترده پانتركي به سازماندهي هسته هاي فعال در سطوح گوناگون دست بزنند. به اين خاطر از اوايل دهه 1990 به بعد دوره جديد و مهمي از تبليغات، تلاشها و سازماندهي ها در رابطه آذربايجان ايران شروع شد كه در آن شعار « آذربايجان واحد» و هدايت تلاشهاي پانتركي جهت دامن زدن به احساسات تركي و طرح تضاد و كشمكش قومي ميان « ترك و فارس» به عهده جمهوري آذربايجان و عناصر افراطي پانترك آن گذاشته شد. دکتر حمید احمدی

***

من آنها را نشمرده ام، ولی در سه آمار رسمی سازمان ملل و دانشنامه زبان کمبریج و سازمان سیا، در سال 1986، سخنگویان این زبان در ایران بین 7 و 7.76 میلیون تخمین زده شده بوده است. با احتساب قشقائیان و افشاریان و سنقریان و ترکمن ها، شاهسون و خلجی حدود 24% ایران بوده اند. ترکیه حدود 70 میلیون، قفقاز و آسیای مرکزی را هم بیشتر از 40 میلیون نمی شود. می ÷ندارم 200 میلیون شما نزدکتر به واقعیت باشد.

1- مقایسه چندان نادرستی نیست. فراموش نکنید که آناتولی که از زمان شکست عثمانی ها توسط "آتاترک" ترکیه خوانده شد، هزاران سال جزوی از خاک ایران بوده است. 2- آنچه در آذربایجان ما رواج یافته ترکی آغزی است که بیشتر در قفقاز رواج دارد. در دیگر نقاط ایران ترکی توسط ایل ها سخن گفته می شده، مانند ترکی قشقایی، ترکی افشار، ترکی ترکمنی و غیره و تاثیر چندانی روی زبان کهن نگذاشته بوده. دیگر اینکه فارسی دری از زمان سامانیان رسمی شد و به تدریج که با ادبیات و فرهنگ دانشیک رواج پیدا کرد، زبانهای پهلوی که با نابودکرده کتابها و سوزاندن کتابخانه ها توسط عربان، و گریختن دانشمندان و فرهیختگان ایران به اروپا و دیگر کشورها، زبانهای پهلوی قدرت خود را از دست دادند و کمکم فراموش شدند. فردودسی، و دیگر شاعران به زبان فارسی و دری سخن می گفتند و دودمانهای مغول و تیمور و سلجوق فارسی دری را رسمی اعلام کردند و آن را در سراسر قلمرو خود رواج دادند. در واقع، این اراده پادشاهان "ترک" زبان بود که فارسی دری از چین تا اروپای خاوری و از جمله امپراتوری عثمانی گسترده شد و در سراسر ایرانزمین جای زبانهای پهلوی را گرفت. 3- پهلوی جنوبی را قلمرو قوم پارس سخن می گفت و پهلوی شمالی را قلمرو قوم ماد (کرد و آذرآبادگانی و غیره).

علت تغییر زبان آذربایجان حکومت درازمدت مغولان و سپس سلجوقیان در آنجا بود. اگر توجه کنید همه نام های جغرافیایی که قدمت چندهزار ساله دارند فارسی هستند. برخی از نام های جغرافیایی که در مسیر حرکت آنها بود ترکی شد. مانند سیاهرود که شد قره چای و غیره شما به پان ترک ها توجه نکنید، شما به سخن دانشمندان آذربایجان از دیرباز تا امروز گوش کنید. پان ترک ها هدف سیاسی دارند و از خارج پشتیبانی می شوند. من نه نسبت به عربی و نه ترکی حساسیت ندارم. من به همزبان بودنمان حساسیت دارم

رضای عزیز، زبان فقط یکی از ارکان فرهنگ است. ما در ایران زبان های زیادی داشته ایم. در زمان هخامنشیان کتیبه ها و فرمان ها به دو زبان پهلوی و آرامی نوشته می شد. از اسلام تا سامانیان زبانمان عربی بود، چون اگر فارسی سخن می گفتیم زبانمان را به درخت می کوبیدند یا می کشتند یا دختران و زنانمان را می بردند یا زمینمان را تصاحب می کردند. از زمان سامانیان زبانمان دری شد که اکنون هم هست. زبابان رسمی مردم هندوستان برای هشتصد سال فارسی بود تا انگلیسیان با همان شیوه های مشابه عربان زبان رسمی هندوسستان را به انگلیسی تبدیل کردند. وقتی مغولان حمله کردند، زبان خودشان را تحمیل نکردند و زبان فارسی را برگرفتند، ولی چون سربازانشان سواد نداشتند با همان زبان قبیله خودشان سخن می گفتند و مردم آذربایجان که پهلوی سخن می گفتند سربازان مغول و سلجوقی را "ترک نفهم" می خواندند نه هم میهنان خود را. همانگونه که عربان فارسی زبانان را "عجم" می خواندند. مهم این نیست که زبان رسمی ما چیست، مهم اینست که همه ما به یک زبان سخن بگوییم. البنه زبان ادبیات ما هم یک عامل تصمیم گیرنده است.

باید خودباور بود، به یک آرمان وفادار. درگیری فیزیکی شما را در حد مهاجمان پایین می آورد. قدرت باید در ذهن شما باشد نه در بازوهایتان. قدرت بازو را دیگران می توانند چیره شوند، ولی قدرت ذهن شما آنها را میی ترساند. نباید نترس باشید، بلکه باید خطر را واقع گرایانه ارزیابی کنید و خردمندانه با آن روبرو شوید. مهاجم از چشمان شما و از چهره شما می تواند ترس یا شجاعت شما را بخواند. بیشتر آنان به کسی که شهامت از چهره اش هویداست حمله نمی کنند. فقط از ترس بترسید، زیرا در این صورت می توانید یک حیوان درنده را هم از حمله منصرف کنید. من از شما جوانتر بودم که چهار جوان را که برنامه ریزی برای حمله به من را داشتند با یک نگاه منصرف کردم، زیرا نمی توانستند حدس بزنند من چه در چنته دارم.

البته تمامی خاک آناتولی و مقدونیه جزوی از خاک ایران بوده است. این ادعا را نکنید، زیرا فوری کشف میکنند که داریوش بزرگ تورک بوده، همانگونه که پارسال کشف کردند که خلیج پارس خلیج تورکی بوده است.

پان ترکیست ها تحت تاثیر تبلیغات فریبکارانه ای که از حدود 1380 توسط سازمان جاسوسی ترکیه با بودجه نخستینی 200 میلیون دلار برای ترک کردن آذربایجان آغاز شد، هستند. پروژه امنیتی تجزیه ایران رمز "ختنه" را داشت، یعنی کم کم از راه تزریق فرهنگ و تاریخ دروغ و ترویج آموزش ترکی به کودکان بجای فارسی، ذهن مردم آذربایجان را تغییر جهت بدهند. آنها نویسندگان را اجیر کردند تا تاریخ ایران و بویژه بخش آذربایجان را تحریف کنند، تاریخ کهن ایران را انکار کنند، کورش را یک غارتگر و راهزن و آدمکش معرفی کنند و اینکه تخت جمشید را اسراییلی ها 150 سال پیش ساختند و زبان ترکی یکی از زبانهای اصلی دنیا و فارسی شاخه هفدهم ترکی است. بعدها گفتند فارسی شاخه سی و یکم عربی است، ...الی آخر. بعدا توران را هم تصاحب کردند. توران بخش خاوری ایرانزمین بود که شامل یک استان غرب چین و آسیای مرکزی کنونی می شود. تورانیان بیشتر همان خراسان بزرگ بودند. سه حمله بزرگ از خاورزمین به ما شد که مغول ها بودند، هون های سپید بودند که به علت قدرت ایران در آن زمان از شما دریای کاسپین گذشتند و به اروپا حمله کردند، و دیگر حمله تیمور بود. مغولان فرهنگی برای عرضه نداشتند.همه خیمه نشین و بیابانگرد بودند که شما می توانید فرهنگ آنان در فیلم روسی "چنگیزخان" ببینید. هر سه یورش فقط کشتند و غارت کردند و سر بریدند و مناره ساختند. آنها زبان نوشتاری نداشتند و دستور زبان هم نداشتند. قبیله تا قبیله گویش متفاوتی داشتند. وقتی به ایران آمدند و ایرانیان آنان را رام کردند، زبانشان را هم قاعده دادند. روسها از آن زمان تا کنون در فرهنگشان ما ایرانیان را برای حمله مغول به روسیه سرزنش می کنند. روسها می گویند این شما ایرانیان بودید که این وحشی های بیابانگرد را آدم کردید و روش نوین جنگ و کشورداری را یاد دادید و آنها با این دانش وتجربه به ما حمله کردند. در تمام طول دوران عثمانی زبان دیوانی فارسی بود. آتاتورک بود که دستور داد برای زبان ترکی خط ایجاد کنند. اکنون زبان ترکی اسلامبولی آمیخته ایست از فارسی و عربی و ترکی مغولی و ترکیه ای ها در چند سال اخیر تلاش زیادی داشته اند تا واژه های فارسی را با انگلیسی و فرانسه جانشین کنند، چون ترکی مغولی شمار زیادی واژه نداشته است.، و این یک تعصب بیمارگونه است.

چرا، متناقض هستند، ولی اکثزیت کنگره بر این باور هستند که سیاست خارجی ایران قابل اعتماد نیست. رفتار جلیلی در مذاکرات نشانگر فریبکاری در مذاکرات بوده و سد اصلی جلوی هر گونه توافق رهبری بوده است. آنها این تحریم ها را تصویب کرده اند تا در صورت تداوم وقت کشی و فریبکاری، آنها را فوری اجرا کنند.

1- اسکندر تخت جمشید را عمدی آتش نزد، زیرا آن را کاخ خود می شمرد. وقتی جشن پیروزی گرفته بودند که سرانجام به میراث خود رسیده است، و همه به نوشیدن و پایکوپی می پرداختند، اسکندر رکسانا (روشنک) معشوقش را که سپس با هم ازدواج کردند، بر دوش گرفت و برسم شادی دور تالار بزرگ کاخ چرخیدند. رکسانا یکی از مشعل های روشنایی برداشت که بچرخاند. مشعل به پرده ها و سپس به پالارها گرفت و آتش گرفتند. چون سقف تالار بسیار بلند بود نتوانستند آتش را خاموش کنند و آتش به پالارهای چوبین که سقف را نگه داشته بودند گرفت و آنها را سوزاند. تخریب تحت جمشید توسط عربان صورت گرفت که ستون ها شکستند و غیره. 2- قویتر بودن یا نبودن ما بستگی به شعور زمامداران ماست که چگونه سیاست خارجی را اداره کنند، که ما از ایم موهبت محروم بوده ایم.

پیش از انقلاب هم اقتصاد قدرتمند داشتیم و هم ارتش قدرتمند؛ و هر دو در حال رشد. احترام ما هم در سراسر جهان کم نظیر بود. اسکناس ما در همه کشورها به آسانی پذیرفته می شد، حتا در فروشگاهها! به هر کشوری، بجز کمونیستی ها، براحتی بدون ویزا سفر می کرد یا ویزای خود را در فرودگاه بی دردسر می گرفتی. هواپیمایی ایران ار خوشنامترین و ایمن ترین خط هوایی جهان بود ..و ...و ...و. مسئله جزیره های کوریل فرق می کند. در جنگ جهانی دوم روسها جزیره های دشمن را اشغال کردند. در پیمان صلح سان فرانسیسکو در 1951، ژاپن پذیرفت که جزیره های کوریل جزوی از خاک ژاپن نیست. اختلاف کنونی این است که ژاپی می گوید برخی از جزیره های که شوروی اشغل کرده بود جزو جزیره های پیمان سان فراسیسکو نیست. روسها می گویند هست.

آری، انتظار می رفت. اینها در راستای همان طرح خاورمیانه و تغییر مرزهاست. جنگهای داخلی سوریه و عراق و سپس ترکیه و ایران و البته افعانستان همگی در راستای این شیطنت ام.آی.6، نومحافظه کاران امریکا و بخشی از اسراییل است. دولت آقای دکتر محمود احمدی نژاد، رییس جمهور محبوب و مردمی که با تقلب فاحش و خشونت و خونریزی روی آمد و ماند، جاده صاف کن این طرح در ایران بود.

مشکل ایران با جامعه جهانی بحث هسته ای نیست. اختلاف بر سر دخالت های و کمک های ایران به گروه های تندرو شیعه، بویژه علیه اسراییل، در برخی نقاط است. جمهوری اسلامی غنی سازی 20% را کنار گذاشته و خود را به 3 تا 4% محدود خواهد کرد. رفع تحریم ها هم از هم اکنون با برداشتن تحریم لوازم پزشکی و دارو و مواد خوراکی آغاز شده است. رییس جمهور امریکا فقط می تواند تحریم هایی را که با فرمان وضع کرده لغو کند. تحریم های کنگره امریکا و پارلمان اروپا به درازا می کشد.

این حرفها چیست، آقای آ.م؟ الکساندر به معنای مدافع (نجات دهنده) و نگهبان است. الکساندر یا اسکندر دشمن ایران نبود. او پسر پروشات شاهدخت هخامنشی و به روایتی، که من در حال پیگیری هستم، فرزند ناخواسته پادشاه ایران بود. مادرش را به مقدونیه (اسپارت که نیمه مستعمره ایران بود) تبعید کردند و به فیلیپ پادشاه مقدونیه سپردند تا در ایران توسط فرزندان دیگر شاه کشته نشود. اسکندر در آنجا به دنیا آمد و هرگز فیلیپ را که قرار بود نقش پدرش را بازی کند ندید. چند نفر از درباریان ایران به دیدن پروشات در پلا (مقدونیه) رفتند و از او خواستند که به ایران بازگردد و اسکندر را به پادشاهی برساند، زیرا اردشیر سوم همه شاهزدگان را کشته است و کسی بجر داریوش که شایسته پادشاهی نیست نمانده است. پروشات دختر اردشیر سوم و همسرش آتوسا بود و خواهر ارشک که پس از اردشیر بر تخت نشست. بنابراین، طبق باور من، اسکندر که یک شاهزاده ایرانی بود به تشویق مادرش و بزرگانی از ایران برای بازپس گرفتن تاج و تخت خود به ایران حمله کرد. به همین دلیل است که نام اسکندر در ایران هرگز در ردیف مهاجمان بیگانه برده نشده است.

این درست است که تحریم خرید نفت و گاز ایران، تولید و فروش همسایگان عرب ما را افزایش داده است.

ما هرگز نباید نگران مصر باشیم. مصر یک هم پیمان استراتژیک ما خواهد بود.

نظامی گرامی، شما سخنان من را در شرایط جمهوری اسلامی با سخنان من برای شرایط کشور دموراتیک و قدرتمند آینده قاطی کرده اید. شما نخست به پرسشی که من پاسخ داده بنگرید و پاسخ من را در شرایط ذکر شده ارزیابی کنید. در اعتراض شما سه چیز آمیحته شده: ا- توضیح سیاست من در شرایط نامطلوب جمهوری اسلامی. 2- توضیح سیاست من در شرایط یک نظام مردمی و ایران محور. 3- دیدگاه کلی من درباره اینکه سیاست خارجی ایران چگونه باید مدیریت شود. یکی را در جای دیگری گذاشتن ایجاد توهم در تفسیر می کند.

شما سخن از بدیهیات می کنید، انگار من حفظ اقتدار را نفی کرده ام. امریکا از اهرم نظامی استفاده می کند، چون اهرم اقتصاد هم دارد، اهرم احترام هم دارد، اهرم جاذبیت مهاجرت هم دارد، اهرم تکنولوژی هم دارد، اهرم وسعت و جمعیت هم دارد، اهرم دموکراسی را هم دارد. با نفت و گاز که از زیر زمین در می آوریم، در واقع از طبیعت می دزدیم، و می خوریم که اهرم نیست. تنفر و ترس مردم جهان از ما که اهرم نیست. چهارتا فشنگ و خمپاره که اهرم نیست. داشتن بیشترین و بزرگترین دزدهای حکومتی جهان که اهرم نیست.

خط عربی برگرفته از خط آرامی میانرودان است که یکی از دو خط رسمی ایران از زمان هخامنشیان بود. پس از اسلام، بویژه در زمان مامون که نیمه ایرانی بود، دانشمندان ایرانی به تکمیل آن پرداختند و چون در آن زمان زبان عربی رسمی شده بود ( در دویست سال سیاه پس از اسلام اگر فارسی سخن می گفتنی زبانت را به درخت می دوختند) به خطر عربی معروف شد. یکی از شخصیت هایی (که همه ایرانی بودند) که در ساخت این خط پیشگام بود محمد شیرازی (ابن مقله) و پیش از آن سیبویه شیرازی بود. در مورد تغییر خط فارسی به لاتین، 160 سال است که در ایران بحث می شود. بسیاری از دانشمندان خط فارسی را بازدارنده پیشرفت دانشیک و همگامی با جهان می دانند. فراموش نکنید که خط لاتین هم تکمیل یافته خط میخی ایرانی است. در دوران معاصر، مهندس ناطق رییس شرکت نفت ایران در زمان شاه تغییر خط را پیشنهاد کرد و همراه با دوستش مهندس کیوان الفبای لاتین جایگزین را در جزوه ای کوچک چاپ کردند. مهندس کیوان پس از درگذشت مهندس ناطق، این جزوه را به من داد و چون از علاقه من به این موضوع آگاه بود، از من خواست روی آن کار و تغییر خط را پیگیری کنم. اکنون پسر ایشان فرهاد کیوان هم این هدف را پیگیری می کند. دو سال پیش من بحثی با محمدجان شکوری بخارایی (دانشمند و زبانشناس عضو فرهنگستان تاجیکستان و عضو فرهنگستان فرهنگ و زبان فارسی ایران) درباره دشواری های خط فارسی داشتم. ایشان هم اندیشه هایی در این مورد داشت، ولی بیشتر به حذف 6 حرف عربی و گذاشتن زیر و زبر و پیش عقیده داشت. ما قرار گذاشتیم که برای بحث و نتیجه گیری کمیته ای مشترک از زبانشناسان دو طرف، و شاید افغانستان هم، که ایشان و من هم عضو آن باشیم، تشکیل دهیم. شوربختانه، ایشان پارسال درگذشتند و این اندیشه هم برای زمان حاضر معطل ماند.

من درست ایدگاه را نمی فهمم. البته نباید دیدگاه یک تحلیگر را باخواندن یک جمله گزیده شده از آن ارزیابی و داوری کرد. ولی من با اهرم قرار دادن صادرات موادی که دیگران به آن "نیاز" دارند موافق نیستم، زیرا این کار ما را در رده باجگیران قرار می دهد و اعتماد جامعه جهانی را به ما کم می کند. ما باید راههای خردمندان تر و قدرتمندانه تر داشته باشیم تا مجبور نشویم برای پیشبرد خواسته های خود به شهروندان کشوری آسیب برسانیم تا، برای مثال، زمستانی را بخاطر ما در سرما زندگی کنند یا روشنایی نداشته باشند. این کارها مال کسانی است که عقلشان به طراحی کارهای درست و موثر نمی رسد.

شرکتها مشترک و مشارکت های بازرگانی و صنعتی و سرمایه گزاری آنها در کشور ما با همسایگان کار دستی است، زیرا منافع آنها را با ثبات و پیشرفت ایران گره می زند.

سخن من و ایشان یکیست. شما اگر جمله های من را با دقت بیشتر بخوانید متوجه می شوید که من رفتار مسالمت آمیز و همکارانه را همراه با قدرت اقتصادی و نظامی تجویز کرده ام. اگر در حالت ناتوانی دست دوستی را دراز کنید دست گاز گرفته خواهد شد.

اقتداری که فقط از راه نمایش قدرت نظامی وجود داشته باشد، مانند دوچرخه سواری روی یک چرخ است.

سیاست من همیشه این بوده و هست که دوستان را نزدیک خود نگه دارم و دشمنان را نزدیکتر. در سیاست قهر و آشتی معنا ندارد و باید مستقیم رفت توی دل دشواری ها.

موشک هایی که در نتیجه استراتژی آمریکا مستقر شدند، عدم اطمینان ریاض به واشنگتن برای مهار تهران: 1- این موشکهای دونگ فنگ بسیار قدیمی هستند و این روزها فقط به درد دکور می خورند. 2- دعواهای میان کشورهای شبه جزیره عربستان بیشتر قبیله ایست تا استراتژیک. شاید امریکا از این دشمنی های قدیمی و لج بازی ها خسته شده و نمی خواهد به درون آنها کشانده شود. 3- پشتیبانی سنتی عربستان از القاعده اکنون برای امریکا، اروپا و هم پیمانان آنها در خاورمیانه خطری بزرگ به شمار می آید. شاید نسل بعدی حاکمان عربستان بتواند در سیاست خارجی عربستان تغییر مسیری ایجاد کند.

خشم شدید اسرائیلی ها از تازه ترین افشاگری امریکا، چرا واشنگتن دست تل آویو را رو کرد؟: حمله اسراییل چیزی نبود که به تکنولوژی امریکا برای کشف آن نیازبوده باشد. و اینکه در یک روزنامه امریکایی افشا شده، دلیل "فاش کردن دولت امریکا" نیست. می پندارم ایران و مصر و ترکیه هم فهمیدند که کار اسراییل بوده. در هر صورت اوباما می خواهد در دوران ریاست جمهوری خودش به اختلاف اسراییل و پلستین پایان دهد و پلستین را به عضویت سازمان ملل درآورد. دولت امریکا و اکثریت سیاستمداران آن از مسخره بازی های نتانیاهو خسته شده اند و از او متنفرند. این اظهار که امریکا این حمله را فاش کرده که سوریه به اسراییل حمله کند، آنقدر کودکانه است که ارزش تفسیر ندارد. سوریه هرگز چنین حماقتی نخواهد کرد.

نقشه های آل سعود برای مصر پس از مرسی، ریاض از اخوان المسلمین انتقام می گیرد: این بر می گردد به اختلاف میان عربستان و قطر. اگر یادتان باشد من پارسال در همینجا گفتم که امیر قطر سوگند خورده که آل سعود را سرنگون کند. قطری ها اخوان را پشتیبانی می کنند و عربستان سلفی ها را. همچنین پارسال خبر دادم که عربستان یک سلول خرابکاری اخوان را در ریاض کشف و ده نفر افراد آن را دستگیر کرده است. اخوان با کمک قطر برای عربستان برنامه دارند. از سوی دیگر امریکای ساده اندیش به مرسی چراغ سبز داده بود با این تصور که ورود آنها در مدیریت کشور به ثبات مصر کمک می کند. وقتی رییس ستاد ارتش مرسی را دستگیر کرد، مرسی گفته بود، "پاسخ امریکا را چه خواهید داد؟" او هم پاسخ داده بود که با امریکا کاری ندارند. یک دلیل هم که امریکا به امیر قطر "دستور" داد که به سود پسرش کناره گیری کند، همین دشمنی بوده است.

در سیاست خارجی کینه توزی و شرط گذاشتن خردمندانه نیست. یک دیپلمات گاهی با حفظ موضع قدرت می تواند در چنین حرکتی طرف را خلع سلاح کند. عربستان یا باید بر موضع شیطنت آمیز خود پافشاری کند، که در آن هنگام خود را هدف طرحهای امنیتی ایران خواهد کرد، یا برای حفظ منافع اقتصادی و امنیتی خود این دیدار را بهانه قرار داده از فرصت استفاده کند و مواضع گذشته خود را به عملکرد دولت احمدی نژاد نسبت دهد.