گفتگوی مجله هفته کانادا (رضا سامانی) با کورش زعیم

5 تیر 1392 (26 ژوئن 013)

پرسش 1) در ماه های منتهی به انتخابات، نگاه شما به انتخابات چه بود؟ آیا اصولا پیش بینی وقوع تحولی داشتید؟ انتخاب حسن روحانی شما را غافلگیر کرد؟

کورش زعیم: ما فعالان اوپوزیسیون سیاسی بیرون از حاکمیت، از یک سال پیش هشدارهای فراوان همراه با احضار و تهدید دریافت کرده بودیم که درباره انتخابات چیزی ننویسیم و نگوییم و از نظام هم انتقاد نکنیم. ما خود نگران گزینه های احتمالی بودیم که من در نوشته ها و مصاحبه هایم به آنها اشاره کرده بودم. ما سه گزینه را احتمال می دادیم: یکی تداوم دولت توسط باندی که احمدی نژاد دکور ویترینی آن بود، و هدفش را نابودسازی ریشه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور و تخریب حیثیت بین المللی ایران و در نتیجه افزایش فزاینده اعتراضات مردمی و کشاندن آن به شورشهای خیابانی و درگیری های مسلحانه در برخی مناطق حساس کشور، تشخیص داده بودیم. علت بدبینی ژرف و فزاینده ما نسبت به دولت آقای احمدی نژاد، نادانی و بیسوادی و فساد گسترده سردمداران آن بود. ما تحلیل کردیم که گماشته شدن اشخاص اینگونه ناشایسته در پست های کلیدی نمی تواند عمدی نباشد.  

گزینه دوم ما یک کودتای سیاسی یا حتا نظامی بود، به قصد جلوگیری از تداوم روندی که در بالا شرح دادم، توسط گروه هایی که هنوز وجدان ملی خود را حفظ کرده اند و نگران آینده بسیار بسیار خطرناکی هستند که عمدتا توسط دار و دسته احمدی نژاد ایجاد شده است. من خطر دولت نهم و دهم را بارها در سخنرانی ها و مصاحبه های خود از 1383 (پیش از انتخابات نهم) و نیز از 1387 (پیش از انتخابات دهم) هشدار داده بودم.

سومین گزینه ما هشیار شدن راس نظام نسبت به جدی بودن و نزدیکی خطر جنگ داخلی یا حمله از خارج و فروپاشی کشور، طرد چاپلوسان و دروغگویان در سیاستگزاری و باز کردن فضا برای آرام کردن خشم عمیق و نارضایتی گسترده مردم بود. دو عامل می توانست به این روند کمک کند: یکی سران اصلاحات که از عملکرد گذشته خود درس عبرت گرفته بودند و از پشتیبانی قشرهای کشوری و لشگری و مذهبی خاصی هم برخوردار بودند، و دیگر فشارهای مستقیم بین المللی.

خوشبختانه گزینه سوم به محک آزمایش گذاشته شده است. هر چند این گزینه آرمانها و هدفهای بنیادین ما را در جبهه ملی ایران اغناء نمی کند، ولی گاهی انسان باید برای حفظ موجودیت کشورش تحمل گزینه های نه چندان دلخواه را بکند. در هفته های آخر، ما باور کرده بودیم که روند انتخابات به سمت میانه روی و تنش زدایی، هم داخلی و هم خارجی، می رود، و وجود مخالفان قدرتمند تداوم افراط گرایی در درون نظام، تقلب به سود تندروان مشکوک بسیار دشوار خواهد بود.