بار ديگر ميهن من لرزيد

در بوشهر

بوشهر ما لرزيد و مردم صدها خانه گلين كه دهها سال در انتظار قطره اي از درآمد هشتصد ميليارد دلاري ميهنشان نشسته بودند تا سقف محكمتري روي سرشان باشد، سقف روي سرشان خراب شد. نه امدادي در نزديكي كه از خاك برونشان بكشد، نه درمانگاهي كه زخم هايشان را ببندد و نه دارويي كه درمانشان كند. نه آبي، نه برقي و نه اميدي بجز گورستان. فقط وقتي چنين مصيبتي رخ مي دهد، ما به ژرفاي محروميت مردم ايران و بي اعتنايي حكومت به نيازها و امنيت و رفاه مردممان پي مي بريم. يك هزارم صدها ميليارد دلاري كه در حسابهاي بانكي و در سرمايه گذاري شخصي بزرگان كشور در كشورهاي بيگانه پنهان شده، و دهها ميليارد دلاري كه براي يك مشت اورانيوم و سي سال بازي خوردن بر سر نيروگاهي ناتمام كه كار نكرده بايد بازنشسته شود و به تاريخ بپيوندد، مي توانست براي همه مردم محروم ايران سرپناه امن بسازد، براي همه كودكان محروم از تحصيل ايران مدرسه بسازد و براي همه بيكاران ما كار ايجاد كند. برخي از اين آقايان كه براي صد نسل پس از خود پول اين ملت را دزديده اند، نگاهي به پشت سر بياندازند كه براي مردم ميهنشان چه بر جاي گذاشته اند؛ يا دستكم چه ارمغاني براي مردم اهر و خراسان و بوشهر كه زمين برايشان بارها لرزيد، و نيز براي مردم كرمان كه سيل آنان را شست  داشته اند

ما اين فاجعه ملي را به هم ميهنان خود و بازماندگان زمين لرزه بوشهر دل آرامي مي دهيم. بردبار باشيد، شايد كه خداي حاكمان ما خداي شما هم بشود.

22 فروردين 1392 (11 آوريل 2013)

كورش زعيم