چگونه دست پخت خودمان است؟

مي پندارم كه خود نويسنده هم تفهميده چه مي خواهد بگويد! سناريوي تازه اسراييل براي پيروزي بر تهران با هسته اي شدن مصر و تركيه و عربستان؟! بيشتر به هذيان شبيه است. ولي اين ارزيابي كه هيچكدام زيرساختهاي لازم را براي اين كار ندارند درست است.

1- مقاله جانبگرايانه و بدور از شايستگي روزنامه نگاري نوشته شده است. 2- من هميشه گفته ام كه نه اتحاديه عرب و نه شوراي همكاري و نه هيچكدام از از كشورهاي عرب هيچگاه قصد حمله به ايران را نداشته و ندارند. 3- اين سخنام مي توانسته موذيگري سياستمدارانه باشد، دفاعي بودن درباره خودشان درست است، ولي اينكه نيروهاي بيگانه را پايگاه مي دهند، معنايش اينست كه بدشان نمي "آنها" ايران را گوشمالي بدهند. در هر حال، همانگونه كه هميشه ابراز كرده ام، آنها امنيت و آرامش مي خواهند.

براي عربان اسباب بازيست، ولي همانگونه كه گفته ام اگر امريكا دستور بدهد آنها جتها را عليه ايران بكار خواهند برد. من در جريان اينگونه تصميم ها، ارزيابي ها و احتمالات هستم و آنها را روز بروز رصد مي كنم. بمبهايي كه قرار است روي تاسيسات هسته اي بريزند بيش از اينها كه مي گويند تلفات و ويراني به بار خواهد آورد. فقط در اصفهان دستكم سي هزار نفر را آني خواهد كشت. اگر بخواهند همه آن جايگاهها را بزنند (بجز تاسيسات نظامي) تلفات مستقيم مي تواند به 200 هزار نفر برسد. تلفات غيرمستيقم ناشي از دورافت راديواكتيو بسته به مسير و مدت وزش باد تا افغانستان و پاكستان خواهد رفت. شما يك شعاع 500 كيلومتري را در نظر بگيريد، هرچند خودشان شعاع را به 15 تا 50 كيلومتر محدود اعلام مي كنند. در تمام اين محدوده، از مرگ آني از انفجار و آتش تا مرگ تدريجي از راديواكتيو خواهيم داشت. اگر به سوي خاور برود تا يك ميليون و در جهت هاي باختر و جنوب بيش از 5 ميليون نفر تحت تاثير خواهند گرفت. اما اگر بخواهند همان 8 تا 10 هزار هدف را كه شامل تاسيسات نظامي و زيربنايي هم مي شود بزنند، چيزي از ايران باقي نخواهد ماند. مرگ و ويراني گسترده شبيه آنچه بريتانيا در جنگ اول جهاني بر سر ما آورد كه هنوز تاريخنويسان ما و جهان اجازه نوشتن درباره آن قتل عام ده ميليوني را ندارند، روي خواهد داد. البته من تصور مي كنم، در همان آغاز، پيرو زدن تاسيسات اتمي، جنگ هاي داخلي را در 5 منطقه براي تجزيه ايران براه خواهند انداخت و براي ناتوان سازي ارتش مركزي آن را با بمباران هاي موردي و موضعي ايستا و در حالت دفاعي نگه خواهند داشت تا تجزيه طلبان منطقه خود را تصرف و با معرفي يك دولت موقت اعلام استقلال كنند. طبق قانون بين الملل اگر منطقه اي كه داراي جمعيت است تحت تصرف باشد و تصرف كننده ارتش و دولت داشته باشد مي تواند از سازمان درخواست حمايت و شناسايي كند. احتمال دارد كه لجبازي هاي ما منجر به نابودي اين كشور كهني كه ما ايران مي خوانيم گردد.

1- اگر ما روابط خوب بر پايه منافع مشترك با همسايگان داشته باشيم و اقتصادمان در هم تنيده باشد، نيازي به هزينه كردن براي اينگونه احتياط ها نخواهيم داشت، مگر اينكه ساخت ايران باشد. 2- پادگان هاي هر كشور عضو مي تواند در مواقع ضروري پايگاه ناتو هم بشود. ولي ناتو بودجه براي پايگاههاي دائمي بجز آن نطفه مركزي ندارد و نيازي هم ندارد. ناتو يك ارتش دفاعي است و تا خطري براي عضوي پيش نيايد، ارتشي نخواهد داشت.

گاهشمار ما ايرانيان يكيست، ولي از آنجا كه ما هميشه نوآور انديشه بوده ايم، سرآغازهاي زيادي داريم: سرآغاز اسلامي، سرآغاز زرتشتي، سرآغار هخامنشي، سرآغاز مسيحي (زايش ميترا با سرآغازي ديگر)... بنابراين ما چيزي كه لازم نداريم يك سرآغاز ديگر است.

اين تلاش در سراسر منطقه با همه كشورها عليه جمهوري اسلامي در حال انجام است. اين كشورها را از ايران نمي توانند جدا كنند، ولي از جمهوري اسلامي مي توانند. ملت پاكستان به ايران و هندوستان بيش از هر ملت ديگري نزديك است.

روند نزديك شده كويت به عراق تنها براي خنثي كردن نفوذ ايران نيست. كويت خود دشواري هاي تاريخي، از جمله ادعاهاي ارضي، با عراق دارد. روابط خوب كويت با عراق، در راستاي ايجاد امنيت بيشتر براي كويت است، هر چند كه نزيكي عراق به ايران كشورهاي عرب را ناراحت كرده است. در مورد فشار عربستان روي پاكستان براي دور شدن از ايران درست است. عربستان همكاري گسترده اي با پاكستان براي آموزش و تعمير و نگهداري نيروي هوايي خود دارد و حتا از خلبان هاي پاكستاني نيز استفاده مي كند؛ ولي دور كردن پاكستان از ايران به دلايل فرهنگي و تاريخي كار دشواري است. عراق را نيز دشوار مي توان از ايران دور كرد. نود درصد جمعيت عراق ايران تبار يا كرد هستند كه آنان نيز ايراني هستند.

آري، يلدا خود يك واژه سرياني است.

منظور همان جهان عرب زبان است كه شامل همه كشورهايي است كه عربي زبان رسمي آنهاست و تحولات يكديگر را براحتي دنبال مي كنند.