سخنرانی کورش زعیم در گردهمایی سراسري دفتر تحكيم وحدت

دانشجويان محروم از تحصيل

28 آبان 1386

از اینکه به ما اجازه داده اید که در این گردهمایی وقت شما را بگیریم و دیدگاههای خودمان را برایتان تشریح کنیم، سپاسگزارم. شما نمونه بهترینهای جوانان ما هستید. و من تصور نمی کنم که تجربیات ما و دهها سال مبارزه ما بتواند چیز ارزشمندی به دانش شما بیافزاید. ما در طی این سالها و دهها سال نتوانسته ایم بستر لازم را برای دموکراسی و حتا همبستگی لازم را برای یک مبارزه موثر به وجود آوریم. این شما جوانان برومند ایران زمین هستید که آینده کشور ما را تضمین می کنید. و با وجود اینکه همه ما فعالان سیاسی سالخورده این شعار زیبا را بر سر زبان داریم، ولی ادعا و توقع ما این است که شما رهبری یا پیش کسوتی ما را در دنیای سیاست بپذیرید. این اشتباه بزرگی است.

من به شما می گویم که هرگز از تجربیات ما نیاموزید و هرگز ما را سرمشق قرار ندهید، چون ما دهها سال را با تجربیات بی حاصل تلف کرده ایم و تلاشهای ما و مبارزه های ما نتوانسته کشور را حتا گامی به آرمانهایمان نزدیک کند. کشور هنوز دیکتاتوری است، بدتر از آنچه ما در آغا ز تجربه کرده بودیم. کشور عقب افتاده اقتصادی و مردم در فقر شدید به سر می برند، بدتر از آنچه که ما در آغاز تجربه کرده بودیم. کشور از قافله فرهنگ و دانش و فن در مقایسه با پیشرفت جهانی عقب افتاده است، بدتر از آنچه که ما در آغاز تجربه کرده بودیم. کشور در رعایت حقوق مدنی، آزادی بیان و آزادی رای در محدودیت به سر می برد، بدتر از آنچه که ما در آغاز تجربه کرده بودیم. و در سیاست خارجی و روابطمان با دیگر کشورهای جهان نه تنها بسیار بدتر است از آنچه ما تجربه کرده بودیم، بلکه بدترین در تاریخ چند هزار ساله ماست. پس این چند ده سال مخالفت و انتقاد و مبارزه چه حاصل داشته است؟ در خوش بینانه ترین ارزیابی، ما در سیر قهقرایی کشور بی تاثیر بوده ایم.

پس ما پیش کسوتان جهان سیاست هیچ خاصیتی برای شما جوانان امروز نداشته ایم و نداریم. شما از ما سالمتر و هوشمندتر هستید. شما با دسترسی گسترده تری که به اطلاعات دارید، از ما آگاهتر هستید. مغز جوانتر و سالم تر شما این اطلاعات را بهتر از ما می تواند تحلیل کند. و انرژی بی پایان شما، همانگونه كه در سالهای اخیر نشان داده اید، پیشرانه ای کارآمدتر از آنچه است که ما می توانیم عرضه کنیم.

بنابراین، تنها کاربردی که ما برای شما داریم، سوای ادعاها و طلب خواهی های ما، اینست که راه را برای شما باز کنیم و نردبان ترقی شما شویم، نه اینکه شما را نردبان ترقی خود کنیم، ما باید بجای مرزبندی های بر پایه سن و تجربه، آغوشمان برای شما جوانان باز باشد، و با شما همدوش گردیم نه  اینکه بر دوش شما سوار شویم. 

ما سالخوردگان چنان در گذشته افتخارآمیزمان خشکیده ایم که هنوز هویت خود را در آن گذشته مرده جستجو می کنیم و در رقابت با هم می کوشیم که رنگ درخشان امروز را همرنگ این گذشته کمرنگ شده خود کنیم. ما باید درک کنیم که بهار زیبای گذشته ما که اکنون خزان شده جاذبه ای برای شما جوانان امروز ندارد. ما باید کمتر از گذشته بگوییم و بیشتر به امروز بپردازیم. ما باید چرخش کنیم و رو به آینده بایستیم، و فراموش نکنیم که چه مسئولیت بزرگی نسبت به نسل های پس از خودمان داریم.

-0-