سخنان كورش زعيم در مراسم بزرگداشت روز جهاني كورش (روز ملي ايران

در سراي كورش زعيم

كورش تو چرا نيستي، وقتي ملت به تو نياز دارد؟

نيروهاي اهريمني از يكسو كشور را به تاريكي مي كشانند، و از سوي ديگر بسوي پاره پاره شد.

پيش از اين هم، در غيبت تو اهريمنان در جنوب زبانمان را به درخت كوبيدند و زنان و دختران ما را ربودند و به آنان تجاوز كردند، كتابهايمان را به آب افكندند و با خون ما آسياب چرخاندند. اهريمناني ديگر آمدند و شهرهاي ما را سوختند و غارت كردند و كشتند و از سرهاي ما مناره ساختند. ولي ما هر دوي اين مهاجمان غارتگر خونريز را با ايراني بودن خود رام كرديم و با تمدن ايراني آشنا كرديم و برايشان تمدن ساختيم. امروز آنها ما را تحقير مي كنند و مدعي خاك ما هم شده اند، زيرا ما خود سي سال است از ايراني بودن دور شده ايم و بيگانه انديشي و بيگانه پروري مي كنيم.

اكنون سردمداران ما ثروت ملت ما را هزينه رفاه بيگانگان مي كنند، منابع طبيعي ما را در اختيار بيگانگان مي گذارند تا بچاپند و بر ما بتازند، آب رودخانه هايمان را به بيگانه مي بخشند تا كشاورزان ما و زمينهايشان تشنه بمانند. چاههاي نفت ما را مي خشكانند، صنايع ما را تعطيل مي كنند و كشور را زباله داني كشورهاي ديگر مي كنند. اكنون درياي ما را جولانگاه و سرچشمه ثروت سازي ديگران مي كنند، درختان ما را قطع مي كنند، جنگلهايمان نابود مي كنند، درياچه ها و رودهاي ما را مي خشكانند، شيران و پلنگان ما را قتل عام مي كنند، ما را با وارد كردن مواد خوراكي آلوده بيمار مي كنند و بيماران ما را با داروهاي تقلبي مي كشند.

ميهن ما تاراج دزدان و فاسدان شده است. آنان با ثروت اين ملت در سراسر جهان براي خود كاخ مي سازند، و مردم ما در سرما و گرما در زير چادر و سقف پوشالي يا هواي آزاد زندگي مي كنند، كودكان ما در طويله درس مي خوانند و نخبگان ما به بيگانگان پناه مي برند.

خود كلان دزدند، ولي دست كودكان گرسنه ما را كه براي زنده ماندن ناني مي ربايند قطع مي كنند. سيل مواد مخدر و هرويين به كشور جاري است، ولي خرده پاهاي بيكار و ناچار را اعدام مي كنند.

آنها در كشورهاي ديگر مدرسه مي سازند، ولي كودكان ما بجاي تحصيل در خيابانها پابرهنه گدايي مي كنند. براي بيگانگان پل مي سازند و كودكان ما براي گذر از رود خود را از طناب آويزان ميكنند. نيمي از كودكان كشور به علت كمبود امكانات آموزشي يا فقر از تحصيل محرومند.

در تعداد اعدامها بالاترين رتبه جهاني را داريم، در تعداد معتادان به مواد مخدر، در فساد اداري، در فحشا، در مهاجرت نخبگان، در فرار سرمايه، درميزان خودكشي، در ميزان تورم، در تلفات جاده اي بالاترين رتبه هاي جهاني را داريم؛ و در رشد اقتصادي، در ارزش پول ملي، در ارزش گذرنامه ايراني از پايين ترين در جهان هستيم، و جاده هاي ما نا امن ترين، هواپيمايي ما كه زماني ايمن ترين بود اكنون ناامن ترين و پول ما بي ارزش ترين در جهان.

آيا ميگويي بجنگيم تا ميهن خود را از اهريمني بزداييم يا بردباري كنيم تا آنان در لجن وجود خود غرق شوند؟ كورش تو هرگز نمرده اي كه روح تو در وجود ما بيدار است و ما چون تو عمل خواهيم كرد.

ما چه كنيم كه نه سرشت ايراني ما آلوده خشونت و خون و انتقام شود، و نه دشمن تصور كند ما ناتوان هستيم و كشور خود به درهمي مي فروشيم.

اكنون تو چه مي گويي؟ پاسخ بده كورش، كه اگر تو اينجا بودي چه مي كردي؟ پاسخ مرا بده! بلند بگو تا همه بشنوند، اي كورش بي همتا!

كورش زعيم

در مراسم بزگداشت رزو جهاني كورش ( روز ملي ايران)

تهران – 7 آبان 1390 (29 اكتبر 2011)