جزئیات مطالب اندیشه ها ، گفتار و نوشتار کوروش زعیم

Monday, December 23, 2024 امروز , دوشنبه 3 دی 1403 خورشیدی

جزئیات مطالب

خرداد

1391

بحرين در چنبره چالش هاي منطقه اي - هرميداس باوند

بحرین در چنبره چالشهای منطقه ای

دكتر داود هرميداس باوند

15 خرداد 1391

امروزه موضوع همگرایی اعم از دو جانبه، منطقه ای و خرده منطقه ای تحت هر عنوان می بایست بر اساس اصول ، ضوابط و ارزشهای مترقیانه حقوق و روابط بین الملل با در نظر گرفتن "اصل آزادی تعین سرنوشت مردم از یک سو و حقوق بشر و آزادی های اساسی " از سوی دیگر در شرایطی کاملاً آزاد بوسیله آرای اکثریت بالای مردم در پرتو نظارت نهادهای ذیربط و ذیصلاح بین المللی صورت گیرد. بدیهی است جوامعی که دارای حکومت های استبدادی فردی از نوع نظامی،سلطنتی، جمهوری مادام العمر و موروثی و یا حکومت های مبتنی بر ساختارهای قبیله ای و خاندانی که متصف به ارزشهای بنیادگرانه هستند،با اصول،ضوابط و ارزشهای ناظر به جایگاه و نقش تعیین کننده مردم در برقراری نظام همگرایی نه تنها سازگاری ندارند، بلکه با نحوه و طرق انجام آن خواه رفراندم ، همه پرسی و غیره نیز نظر و موضعی کاملا مخالف دارند. به همین جهت اتحادیه های سیاسی دو جانبه که از سوی برخی از این جوامع بر اساس ضرورت های سیاسی روز، که بدون رعایت ضوابط مردمی ایجاد گردید ، کوتاه مدت و ناپایدار بوده است.

بی شک ماهیت بازدارنده نظام های استبدادی در رابطه با پذیرش ارزشهای جهانشمول روز ناظر به آزادی ،مردم سالاری و غیره موجد و موجب پدیدار شدن جنبش های مردمی برای تغییرات مسالمت آمیز وضع موجود و ایجاد همسویی و همسانی با ارزشهای مترقیانه مورد بحث گردیده است که از جمله تجلیات بارز آن بروز خیزش های مردمی در شش کشور جهان عرب یا به دیگر سخن بهار عرب برای نیل به مقاصد مذکور بوده است. به ویژه پیروزیهای اولیه جنبش مسالمت آمیز مردمی در تونس و مصر نه تنها زمینه ساز خیزش های مشابه در دیگر کشور های عرب گردید، بلکه با استقبال و حمایت گسترده جوامع مختلف و سازمان های بین المللی به ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد روبرو گردید بطوریکه وقتی تقاضاهای مسالمت آمیز مردم لیبی با واکنش نظامی حکومت وقت روبرو گردید، شورای امنیت در مقام .حمایت از مواضع مردم اعمال نوعی دخالت نظامی را مجاز دانست

بی شک انتظار عمومی بر آن بود که سازمان ملل متحد و دولت های مدعی دفاع و حمایت از آزادی همین رویه و روش را درباره جنبش های مردمی مشابه در دیگر کشورهای عربی در پیش گیرند.ولی با شگفتی تمام ملاحظه و مشاهده گردید که شورای امنیت سازمان ملل متحد و دولتهای مذکور در رابطه با جنبش مسالمت آمیز مردم بحرین برای تعدیل وضع موجود و پایان دادن به ادامه سلطه اقلیت غیر بومی بر اکثریت مردم این کشور خط مشی کاملا گزینشی اختیار نمودند و حتی در قبال اقدامات سرکوبگرانه حکومت بحرین، همراه با مشارکت نیروهای اعزامی عربستان سعودی سیاست سکوت را در پیش گرفتند. فراتر از آن وقتی کمیسیون حقیقت یاب سازمان ملل متحد بر خلاف ادعای دولت بحرین و عربستان سعودی که جنبش مسالمت آمیز مردم بحرین را ناشی از تحریکات و دخالتهای خارجی می دانستند ، بر اصالت خود جوش و قانون مند جنبش مسالمت آمیزمردم بحرین صحه گذاشت ، شورای امنیت گامی در جهت توبیخ ، سرزنش و محکوم ساختن این ادعای مجهول برنداشت. و بالاخره اقدامات سرکوبگرانه نیروهای عربستان سعودی در بحرین به استناد پیمان همکاری های امنیتی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس عاری از مبنای حقوقی بوده است. زیرا این اقدامات در قبال تجاوز مسلحانه از سوی یک قدرت خارجی نبوده بلکه علیه خواستهای مسالمت آمیز اکثریت شهروندان بحرینی برای احقاق حقوق از دست رفته اشان صورت می گیرد.

بالاخره اتخاذ مواضع گزینشی و تبعیض جویانه از سوی شورای امنیت سازمان ملل و دولتهای مدعی دفاع از آزادی در قبال مسئله بحران بحرین و نادیده انگاشتن فجایع وارده بر اکثریت متقاضی آزادی و حقوق برابر شهروندی سبب گردیده حکومت غیر بومی آل خلیفه و حکومت استبدادی و بنیادگرای عربستان سعودی با بی پروایی تمام بر آن شده اند از طریق ایجاد اتحاد سیاسی بین دو کشور اصل صورت مسئله را پاک نمایند. به دیگر سخن خواستهای اکثریت مردم بحرین را برای تغییر وضع موجود در محاق فراموشی فرو برند.

غافل از آنکه انجام هر اقدام و دسیسه ای تحت عنوان اتحاد سیاسی دو جانبه و چند جانبه بایستی:

1-بر اساس حقوق مترقیانه بین الملل با در نظر گرفتن اصل آزادی تعیین سرنوشت مردم از یک سو و حقوق بشر و آزادی های اساسی از سوی دیگر در شرایط کاملا آزاد از طریق آرای اکثریت مردم بحرین تحت نظارت سازمان ملل متحد انجام گیرد.

2- طرح اتحاد سیاسی از سوی حکومت استبدادی با توجه به سرشت متعارض با آزادی، دموکراسی وحقوق بشر را به چیزی جز تلاش غیر انسانی برای نفی حقوق و منافع اکثریت مردم بحرین نمی توان تعبیر نمود.

3-اتحاد سیاسی مورد بحث در حقیقت تلاشی است برای حفظ و دوام اقلیت غیر بومی بر اکثریت بومی مردم بحرین که در واقع اقدامی است مغایر با اصول و اهداف منشور ملل متحد ، اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق ملل به ویژه میثاق حقوق سیاسی و مدنی.

4-اتحاد تحمیلی مورد بحث فرآیند نگران کننده ای از لحاظ صلح و امنیت منطقه ای در پی خواهد داشت و بی تردید منطقه را با بحران جدی مواجه خواهد ساخت.

5- بی شک اتحاد مورد نظر نتایج نامطلوبی برای مردم بحرین از لحاظ آزادی، حقوق اجتماعی و سیاسی خواهد داشت.

6- با توجه به اینکه اتحاد مورد نظر تهدید جدی برای صلح و امنیت منطقه است و فراتر از آن فضای اختناق آمیز سیاسی و اجتماعی را برجامعه بحرین مستولی خواهد ساخت، لذا شورای امنیت می بایست ، جدا از موضع گزینشی قبلی، مسئله بحرین را مورد بررسی جدی و اساسی قراردهد.

7- از آنجائیکه این اتحاد و پیامدهای آن در تعارض جدی با آزادی و حقوق بشر می باشد لذا شورای حقوق بشر سازمان ملل بمنظور حمایت از مردم بحرین رسیدگی به این موضوع را در دستور کار خود قرار دهد.

8-بالاخره سازمان های بین المللی غیر دولتی -NGO- حامی و مدافع حقوق بشر در راستای ایفای مسئولیت های اخلاقی و انسانی خود، جهانیان را از فرآیند زیانبار این اتحاد که چیزی غیر از سلب آزادی و حقوق شهروندی مردم بحرین نیست، آگاه سازند.

جبهه ملی ایران در راستای پایبندی خود به آزادی ، مردم سالاری، حقوق بشر و حکومت قانون و حمایت همه جانبه از خواست های اکثریت مردم بحرین برای تغییر مسالمت آمیز وضع موجود ، از شورای امنیت سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای بین المللی مسئول می خواهد از ادامه برخورد گزینشی با بحران بحرین خودداری نموده و در جهت ایفای مسئولیت سیاسی و تاریخی خود همراه و همگام با پویندگان راه آزادی به یاری مردم ستم دیده بحرین برخاسته و اجازه داده نشود آزادی و حقوق اکثریت مردم این کشور وجه المصالحه منافع و مصالح سیاسی حکومت های استبدادی منطقه قرار گیرد.

پانزدهم خرداد 1391

سخنگوی جبهه ملی ایران

هرمیداس باوند

بازدید صفحه: 1857

با درود به جناب استاد زعيم 1.جناب استاد ایا شما مخالف فروش گاز طبیعی ایران از طریق خط لوله نابوکو به اروپا و خط لوله صلح به هند و موازی ان به چین از طریق یک خط لوله از مسیر افغانستان و به کشورهای اسیای میانه به خصوص تاجیکستان(از طریق انشعابات خط لوله افغانستان-چین)و در نتیجه تامین منافع سیاسی-امنیتی و اقتصادی ایران از طریق وابسته شدن انها به گاز ایران هستید(مشابه وابستگی انها به گاز روسیه)؟ 2.ایا تصور نمی کنید ترکیه با وجود نداشتن اقتصاد تک محصولی، به دلیل نداشتن منابع انرِژی وابسته به کشورهایی مانند عربستان است و عربستان می تواند از سلاح نفت علیه انها هم استفاده کند؟ 3.به نظر شما چرا در دوران قبل از انقلاب عربستان نمی توانست از سلاح نفت علیه ایران استفاده کند؟با وجودیکه صادرات نفت ایران5میلیون بشکه در روز و صادرات عربستان10میلیون بشکه در روز بود؟ با سپاس
سعيد

نه، من مخالف نيستم و همه اين پروژه ها را پيگيري خواهيم كرد. اگر شرايط منفي سياسي ايران نبود تا كنون خط هاي لوله آسياي مركزي هم از ايران مي گذشت، هم تا جنوب به چابهار و هم در كناره مازندران و گيلان به اروپا. نه تنها درآمد فروش گاز كه از آن منابع بزرگي داريم براي توسعه اقتصادي كشور ضروري است، از ديد راهبردي برخي كشورهاي مهم و برخي مناطق مهم جهان را وابسته به ايران خواهد كرد. گاز با نفت بسيار تفاوت دارد. ما بايد از گاز مواد اوليه صنعتي بسازيم و بفروشيم، و در آينده، حتا مواد خوراكي بسازيم. 2. نه، برعكس كشورهايي مانند عربستان وابسته به كشورهايي مانند تركيه هستند. تركيه مي تواند به تدريج نياز به نفت خود را جايگزين، ولي عربستان فقط مي تواند توليد خرما و شتر خود را بيافزايد، چون از توسعه صنعتي بجز چند كارخانه وابسته به نفت و گاز غفلت كرده اند. 3. چون روابط هر دو كشور با جهان خوب بود و روابط عربستان و ايران هم خوب بود و در اوپك اين دو كشور با توافق با هم سياست سازي مي كردند.

خانه از پایبست ویران است ..... خواجه دربند نقش ایوان است حکایت غریبی است . بجای پرسش از خودمان که چرا ما اینچنین شدیم؟ دلیل پیشرفت دیگران و پسرفت ما چه بود؟ بجای یافتن راهی برای درد بی درمان خود ما دل نگران مردم بحرین هستیم . پدران ما ضرب المثلی در این باره برایمان بیادگار گذاشته اند میفرمایند: کلوخ دل نگران سنگ بود چون معتقد بود اگر باران ببارد سنگ خیس میشود!! راستی کسی از چیزی تجربه ای اموخته؟ یا باید باور کرد که:نرود میخ اهنین بر سنگ جناب داوود هرمیداس باوند اگر یک بحرینی بما بگوید شما که لالایی بلدی.... جواب شما چیست؟ اگر فعالین اونطرف اب بگویند ما عملکرد حضرات ساکن کوه قاف را دیدیم که با ساده نگری بخاطر یک دستمال یک کوه را به اتش کشیدند و ما عبرت گرفتیم و راه دیگری پیش میگیریم جز سکوت جوابی داریم؟ . جناب نه معترضین عربستانی و نه هیچ کشور دیگری اینقدر زود باور نیستند که بخواهند از طریق گره زدن بر باد راه حل بیابند . در ادامه فرموده اید «بروز خیزش های مردمی در شش کشور جهان عرب یا به دیگر سخن بهار عرب ....» واقعا این حرکت کور و تهیج و بخیابان امدنها بنظرتان اشنا نمیاید؟ باز هم باید بر پایه همان منطق کهنه یا مولا نابودش کن و ما هم روش را تجویز و عمل کرد؟ اشاره به اتحاد سیاسی دو جانبه و چند جانبه کرده اید که مورد عربستان و بحرین برخلاف حقوق مترقیانه بین الملل است!! حال سوال اینجاست قبلا عبدالناصر و اسد و قذافی و صدام و .... این وصله و پینه ها را انجام ندادند؟ در هیچ یک از ان موارد صدای اعتراضی نیامد و درثانی با توجه به معلومات شما ایا تا بحال دیده اید که دیکتاتورهای خاورمیانه روی دیدن همدیگر را داشته باشند که حالا بیاییم نگران یکی شدنشان باشیم؟ ترس ایشان از طرح خاورمیانه نوین است چون میدانند که کشتیبان را سیاستی دگر افتاده و نمیخواهند هستیشان مثل دیگران دم تیغ یک هیچ بزرگ بیفتد پس بیاییم واقع گوتر باشیم که موجهای عظیمی در راه است بجای فرافکنی چاره ای بیابید. کار از من بمیرم و رفتارهای هیئتی گذشته باید ........
حمید

1. يك كشور پويا كه موقعيتي ويژه هم در يك منطقه دارد نمي تواند نسبت به رويدادهايي كه در پيرامون آن مي گذرد بي اعتنا باشد. چندي پيش همسايه زير ما آمد و گله كرد كه آب لوله هاي آشپزخانه ما ديوار او را لك كرده. ما لوله كش آورديم و هرزآب آشپزخانه را فنر 8 متري زديم و معلوم شد گير از ما نيست و از آنها هم نيست. بار دوم فنر 13 متر زديم كه تا لب چاه هرزآب ساختمان برود. راه باز شد و مسئله حل شد. همسايه زير ما هم وقتي ماجرا را به او گفتيم سپاسگزاري كرد، ولي ما اتهام وارد نكرديم كه بسته شدن لوله گناه از ما بوده يا از آنها و مسئله را مانند يك برادر بزرگتر حل كرديم زيرا سودش به ما هم مي رسيد؛ و در نتيجه بر همسايه چيرگي اخلاقي بيشتري پيدا كرديم. دخالت برادرانه و خيرخواهانه در حل دشواري هاي يك همسايه، صرفنظر از ادعاهاي تاريخي، هم موقعيت استراتژيك ما را در منطقه بهبود مي بخشد و هم همسايه را به ما نزديكتر مي كند يا از دورتر شدنش جلوگيري مي كند. اگر ما فقط به خود بيانديشيم و به خود بپردازيم، ناگهان وقتي روي خود را برگردانيم متوجه مي شويم كه در يك جزيره نشسته ايم. دقيقن بهمان دليل كه هيچكدام از ديكتاتورهاي خاور ميانه روي ديدن يكديگر را ندارند و مردمشان هم از آنها رويگردان هستند، ما بايد كاري كنيم كه مردم آنها روي ديدن ما را داشته باشند. 2- اشاره آقاي دكتر باوند به جنبش هاي كشورهاي عربي يا بهار عربي، اشاره به يك رويداد تاريخي بود نه تاييد روشهاي آنها يا تعميم آنها به بحرين يا ايران.

با درود به جناب استاد زعيم جناب استاد پيشتر در پاسخ به يكي از سوالات من فرموده بوديد:" نفت خام فروشي براي يك كشور قدرت نمي اورد و ما در اينده در مسابقه بزرگترين صادركننده نفت خام شركت نخواهيم كرد". اين روزها خبرهايي مي شنويم مبني بر اينكه عربستان براي ضربه زدن و به قول خودشان به زانو دراوردن ايران تصميم به افزايش توليد نفت و اشباع بازار با نفت ارزان قيمت گرفته اند تا نفت به بشكه اي زير 60 دلار سقوط كند. 1.جناب استاد نظر شما در اين رابطه چيست؟ 2. با توجه به اينكه در ايران اينده خروج ايران از وابستگي به درامد نفت حداقل بين 15 تا 20 سال زمان مي برد در اين فاصله ما بايد چه كنيم؟تبديل شدن فوري به بزرگترين صادركننده گاز طبيعي و گاز مايع براي خنثي كردن استفاده احتمالي عربستان از سلاح نفت يا صرفنظر كردن مقطعي از تعقيب منافع ملي خود در منطقه و رفتار كج دار و مريض با عربستان براي عدم تلافي جويي انها با سلاح نفت عليه ما؟ با سپاس
سعيد

همين توان عربستان در فروش نقت خام براي ضربه زدن به توان فروش نفت خام ايران، نشان مي دهد كه ما نبايد اقتصاد خود بر فروش نفت خام يا هر چيز خام ديگر بگذاريم. در واقع، چالش عربستان با ايران، نزاع دو مفت خور با هم است. چرا عربستان در برابر تركيه چنين قدرتي ندارد؟ 2. من باور ندارم كه اين دگرديسي اقتصادي 15 تا 20 سال طول خواهد كشيد. ما اين كار را در يك برنامه پنج ساله انجام خواهيم داد و بدون فروش نفت توليد ناخالص ملي خود را به بيش از 1000 ميليارد دلار خواهيم رساند. من از توان توليدي كشور، ظاهرا خيلي بيشتر از جمهوري اسلامي، آگاهي دارم و مي دانم چه مي شود كرد. شناخت زيادي هم از صنايع بزرگ جهان دارم و مي دانم كدام بخش و كدام غول صنعتي را مي توان به ايران جذب كرد. اگر سياست هاي غلط و ورود عوامل رانت پذير به اقتصاد كشور صورت نمي گرفت، ما اين كار را در دهه 70 آغاز كرده بوديم. اميدوارم اين حركتهاي، در هر هال ستيزگرانه، عربستان عليه اقتصاد ما سيلي محكمي به گونه سياست صنعتي ما باشد و ما را از خواب بيمارگونه خود بيدار كند.