Monday, December 23, 2024   امروز ,   دوشنبه 3 دی 1403 خورشیدی

جزئیات مطالب  

   
24 فروردين 1391
زشتخويي يك ايراني نما در يك رسانه رسمي - كورش زعيم

زشتخويي يك ايراني نما 

در يك رسانه رسمي

كورش زعيم

مطلب توهين آميزي كه در يك تارنماي رسمي وابسته به يكي از نهادهاي رسمي جمهوري اسلامي در قالب يك شعر توهين آميز عليه رهبران دولت تركيه (آقايان احمد داوود اوغلو، عبدالله گل و رجب طيب اردوغان) در اعتراض به سياست دولت تركيه در بحران سوريه درج شده بود كه بار ديگر موجبات شرمندگي و سرافكندگي ما ايرانيان فراهم نمود. چاپ چنين گفتار ناشي از زشتخويي سراينده، يك خطاي سياسي و فاقد هرگونه هوشمندي و دورانديشي تارنماي منتشركننده آن بوده است؛ و اگر عمدي و براي برهم زدن روابط دوستانه دو كشور نبوده، كه مصداق خيانت به امنيت كشور بشمار مي آيد، چنين گفتاري بي شك مغاير با فرهنگ ايراني و آموزه هاي تاريخي ما است. من به نام يك ايراني راستين وظيفه خود مي دانم كه با فروتني از دولت تركيه و از ملت بزرگ تركيه پوزشخواهي كنم. سه نفر مورد حمله و توهين، برجسته ترين تيم سياسي را در تاريخ جمهوري تركيه تشكيل مي دهند و ما بايد افتخار و احساس آرامش كنيم كه برخلاف برخي همسايگان ديگر، سياستمداراني خردمند و مردم سالار اين كشور بزرگ همسايه ما را اداره مي كنند.

ما به عنوان يك سازمان سياسي در مبارزه براي دموكراسي و حقوق بشر در ايران، هميشه به سرنوشت سياسي تركيه علاقمند و استقرار دموكراسي در آن كشور را خواهان بوده ايم. همانگونه كه در زمان كودتاي ارتش تركيه در سال 1997، و بركناري آقاي نجم الدين اربكان و محكوميت زندان براي آقاي اردوغان در مقام شهردار استانبول، من در اعتراض به رفتار خلاف اراده مردم و ضد دموكراسي ارتش تركيه نوشتم:

"... رژیم کنونی تحت کنترل نظامیان ترکیه باید درک کند که این کشور بر پایه دموکراسی بنیانگذاری شده است. در یک دموکراسی مردم ابرقدرت هستند و رای مردم بالاترین فرمان است. اگر مردم تصمیم بگیرند که می خواهند فرد دیگری با اندیشه متفاوتی کشور را اداره کند، باید همان شود. ایستادن در برابر خواست مردم، راهبرد برنده ای نیست.

امروز ترکیه در حال یک تغییر اجتماعی ژرف است. مردم ترکیه در جستجوی هویت راستین خود هستند، ... و حاکمیت میلیتاریست ها که پیوند خود را با مردم از دست داده اند كمك چنداني به آنان نمي كند. آنگونه که این حاکمیت نظامی با دولتی که قانونی و با رای مردم برگزیده شده بود رفتار کردند، لگدمال کردن غرور مردم بود – غرور احساس احترام به خویشتن به عنوان یک ملت که شخصیتی بین المللی برای خود کسب کرده بود. مردم ترکیه این سیلی به چهره خود را فراموش نخواهند کرد. و این رفتار ضد مردمی، آینده آسوده ای را برای میلیتاریست های ترکیه رقم نخواهد زد. آنها باید کنار روند و اجازه دهند دموکراسی ترکیه راه خود را پیدا کند. ..."

 

شعار ملي "  آشتي در ميهن، آشتي در جهان"، دولت نوين تركيه را، نه تنها به ملت تركيه بلكه به جامعه جهاني متعهد كرده است، و اين دولت تا كنون به اين تعهد خردمندانه بخوبي  عمل كرده و احترام جامعه جهاني را بدست آورده است.

ما در همان شرايطي هستيم كه ملت تركيه از آن به در آمده است. در اين شرايط اشخاص نادان ممكن است براي اثبات خودبزرگ بيني دروغين خود دست به گفتن سخناني ناشايست و ضد منافع ملي يا حركت هاي مغاير با امنيت ملي بزنند. تركيه كه يك همسايه بزرگ و دوست بشمار مي آيد، و در آينده هم پيمان راستين ما خواهد بود، بايد اينگونه خطاها را كه شايد هم عمد باشد، جبر زمان بشمارد و آنها را انديشه ملت ايران نداند. ملت ايران بجز به دوستي، هم پيماني و همكاري با مردم تركيه نمي انديشد.

ما آرزو مي كنيم كه روزي نه چندان دور، با مردم تركيه، كه درآميختگي چند هزارساله با هم داريم، در يك فضاي همكاري و هم پيماني و حفظ احترام و منافع مشترك در مسير پيشرفت و خوشبختي و سربلندي مردمانمان گام برداريم.

كورش زعيم

عضو شوراي مركزي جبهه ملي ايران

تهران – 23 فروردين 1391 

بازدید صفحه: 2681
 



با سلام.آقای زعیم با خواندن نامه ای به امضای 60 نفر و نامه پشت بند شما که بین همه دانشجویان رد وبدل می شد باید صراحتا به شما بگویم که با توجه به فحوای آن که قطعا با انگیزه ای نژادپرستانه نوشته اید ومعنایی بغیر از عرب ستیزی در آن نمی توان یافت،خیلی از تحصیلکردگان قبل از هرکس شما را زیر سئوال بردند،وبقول خانمی از سیرجان که در دانشکده ما تحصیل می کندشما وآن 60 نفر لکه ننگی را برتاریخ مبارزات خود زدید که با آب هفت دریا پاک نمی شود.تنها یک تصور می توان داشت که شماها بازماندگان قرن ماقبل تاریخ هستید که هنوز متوجه عوض شدنها ی علمی واجتماعی نیستید.خلاصه باید به شما گفت این تو بمیری آن تو بمیری 50 سال پیش نیست چه رسد چند سال بعد آن. بای
علی مرندی دانشجوی حقوق
آقاي مرندي گرامي، احساسات شما قابل درك و مورد احترام است. من آن بيانيه را امضاء نكردم، زيرا با متن و لحن آن موافق نبودم. شخصيت هاي مطرح جبهه ملي هم امضاء نكردند. بنابراين گناه آن بيانيه را بر دوش من نياندازيد. اگر ما به آزادي بيان باور داشته باشيم، بايد اجازه بدهيم كه هر كس عقيده خود را بيان كند. دوم اينكه من هرگز هرگز عرب ستيز نيستم، بويژه شهروندان عرب تبار ايراني، يا عرب زبان ايراني و يا مهاجران عرب به ايران كه اكنون شهروند يا مقيم ايران هستند. آنچه من جداگانه به آن اشاره كردم و آن بيانيه احساساتي و نابجا را پامنبري كردم، روند تجزيه ايران است كه همانگونه كه اشاره كرده ام توسط سيستم هاي امنيتي چند كشور چند سال است در حال اجراست. اين روند هيچ ارتباطي به شهروندان كشور و به حقوق حقه آنان ندارد. من همانگونه كه از خاك ميهنم دفاع مي كنم از حقوق برابر شهروندي و بشري همه هم ميهنانم، پارس و عرب و ترك و غيره دفاع مي كنم. من نه كشورم را پاره پاره مي خواهم و نه مردمانمان را. شما زير همان بيانيه، زير اين نوشتار نظر خود را گذاشته ايد، كه نشانه خوبي از دفاع من از حيثيت حتي سران يك كشور بيگانه است. وقتي من اينجور نسبت به توهين به بيگكانگان حساس هستم، چگونه شما مي توانيد مرا متهم به توهين به حيثيت هم ميهنانم بكنيد. من از شما كه دانشجو هستيد و آنهم دانشجوي حقوق، انتظار ندارم اينگونه با احساسات و دور از انصاف به داوري برويد.

کاری به اصل موضوع ندارم. اما این از قلم شماست: «يك شعر توهين آميز ... كه مصداق خيانت به امنيت كشور بشمار مي آيد». این را در دادگاهی که شما را محاکمه کرده است آموخته اید؟
احمد
كدام شعر توهين آميز؟ من به ياد نمي آورم هرگز سخن توهين آميزي گفته يا نوشته باشم. آنچه من نوشتم اعتراض به توهيني بود كه به سران يك كشور ديگر شده بود. نه تنها اين اقدام از سوي يك رسانه رسمي نكوهيده است، از آنجا كه كشور تركيه همسايه ما و بظاهر دوست ما مي باشد، و نيز از آنجا كه كشور تركيه لانه تجزيه طلباني است كه هم توسط تركيه و بيشتر توسط الهام علي اف در باكو پشتيباني مي شوند، اين توهين يا از روي خريت بوده يا عمدي. اگر عمدي باشد براي تحريك بيشتر اراده تجزيه طلبان است و... آري... مصداق خيانت به امنيت كشور بشمار مي آيد.

From: Bernard Nazarian I’m grateful for sending me the e-mail trail containing Mr K Zaim’s unfortunate comments in very unjust praise of Turkey and its current leaders. I would like to add my own critical comments but am somewhat restricted as I can only express them in English. I was wondering if you could kindly forward them to Mr Zaim privately, or whether the relevant site would consider publishing them in English. If so I’d be happy to forward to send my comments to you and you could kindly forward them as appropriate. Meanwhile I forward you this below which throws some light on the still very much pan-Turkist policy of the Turkish state, including its current “mildly Islamic” government which is every bit as aggressively racist-nationalist-denialist as its predecessors as this article makes clear – not to mention its attitude towards the Kurds, Alevi’s let alone its Christian minorities (Armenians, Greeks, Assyrians). Perhaps you could forward this to Mr Zaim too for his benefit. I wonder what our Kurdish compatriots will make of Mr Zaim’s unjust praises of Turkey! Kind regards, Bernard Two Faces of Turkey: Veneer of Gentility Masking Ruthlessness By Harut Sassounian Publisher, The California Courier When Turkey’s Foreign Minister met secretly with a group of Armenians in Washington last month, he wooed them with his sly smile and sugar-coated words. This was the fake façade of traditional Turkish diplomacy. Last week, Turkey’s UN Ambassador in New York revealed the nasty and aggressive face of his government. Upon learning that a symposium on the Armenian Genocide was going to be held at the UN on April 12, Turkey’s Permanent Representative filed a protest with the Secretary General’s office, trying to disrupt the event. Organized by the Association for Trauma Outreach & Prevention (ATOP), the event was titled: “Toward Preventing Genocide, Nations Acknowledging their Dark History: Psychosocial, Economic and Cultural Perspectives.” Following screening of Dr. J. Michael Hagopian’s documentary, “The River Ran Red,” the attendees heard addresses from filmmaker Carla Garapedian, Dr. Dennis Papazian, Prof. Ervin Staub, and Garen Nazarian, Armenia’s UN Ambassador. Encouraged by Turkey’s 2007 success in obstructing a reference to the Armenian Genocide in a UN exhibit on Rwanda, the Turkish Ambassador tried to force the UN to cancel last week’s Armenian Genocide symposium. Fortunately, Armenia’s UN Mission, official sponsor of the event, stood its ground and the symposium took place as planned, albeit with some minor disturbances. At the start of the event, two Turkish diplomats entered the meeting room without an invitation, and repeatedly attempted to disrupt the proceedings. They kept on shouting, accusing the speakers of defaming Turkey, and refused to comply with the organizer’s request to submit all comments and questions in writing. As the commotion continued, UN security officers were called in, and the two undiplomatic Turkish diplomats left the hall, inanely shouting: “we are the security, we own the security, and we pay for the security!” In his introductory remarks, Amb. Nazarian observed that “97 years ago, a state-devised plan unleashed a crime whose magnitude and consequences were unparalleled not only in the history of the Armenian nation but also in the history of the world. The plan of extermination of the Armenians was implemented by the Ottoman Empire’s state machine through all its structures and carried out with exact instructions.” Prof. Papazian’s remarks were titled: “Sovereignty, Nationalism, Racism vs. Humanism and Intellectual Freedom: The Causes and Cures of Genocide.” He expressed his discontent “that the Armenian Genocide is not recognized by the present day Turkish government as a crime committed by its predecessor government under the dictatorship of the Committee for Union and Progress”; “that the people of Turkey are denied free access to accurate sources because of Article 301 of the Turkish Criminal Code which makes it a crime to insult Turkishness”; and “that such [Ottoman] collections as the confiscated properties archives and the military archives are not open to inspection by objective scholars.” Prof. Staub spoke about “Overcoming Evil: Preventing Genocide and Creating Peaceful Societies.” He stated that “acknowledgement by perpetrators, bystanders, and the world in general of a group's suffering has great value for both healing and reconciliation.” However, “perpetrators rarely, and only with great difficulty, acknowledge their acts and show regret,” because of “their profound devaluation of the victims, their ideology, and their unacknowledged shame.” Carla Garapedian explored the “Economic Consequences of Acknowledging the Genocide.” She related that J. Michael Hagopian had recorded the testimonies of genocide survivors so that their voices would be heard someday at an international tribunal deciding what restitution Turkey would have to pay to heirs of the victims. Not counting the value of the properties, lands and other assets confiscated from Armenian victims of the genocide perpetrated by the Turkish government, Garapedian assessed as $15 billion the restitution value of the 1.5 million Armenians who had perished. Her estimate is based on Germany’s $60 billion restitution payment for the six million Jewish victims of the Holocaust since 1952. Garapedian concluded by suggesting that no state should profit from violating the law and unjustly enrich itself, asserting that a criminal state should not be allowed to keep the fruits of its crime.
Bernard Nazarian
Dear Mr. Nazarian, Thank you for taking time to comment on my message concerning the insulting rhetoric of an official IRI website toward Turkish leadership. You cannot imagine how much I agree with your sentiments concerning the atrocities they committed to Armenian, Kurdish, Alawi and Christian citizens of their own country. The genocide committed to the Armenian population was only next to British famine genocide of WW I in Iran which took 5 million lives, and the genocide of Jews by Nazis. Of all these, I have written about Armenian genocide the most. If late Bishop Manoukian of Tehran were alive today, he would’ve told you that next to Iran, I love Armenia. Some Pre- independence Armenian nationalists and post-independence officials knew they could count on me. I was an outspoken and effective advocate of assisting Armenia to keep its new border with Iran and for assisting Armenia economically and politically. I had also called for a cooperation pact with Armenia and Greece. Concerning the Kurds, if you had read some of my writings and interviews, you would not have questioned my feelings and intensions. In short, I have called Kurds Iranian citizens wherever they are and that wherever they are there is Iran. Kurdish leaders are aware of my sentiments. All that is no free pass for insulting heads of a State. It is un-Iranian. It is stupid. And it can harm our relations unnecessarily. Unless we conduct ourselves with dignity, tolerance and respect, we cannot expect to have a bending ear when we need it, in order to protect our national interest. Please do not expect me to act on emotions and personal likes and dislikes, when it can damage what we expect to achieve in foreseeable future. Ask me next year about what my political motives are in defending Iranian sense of dignity, respect for neighbors, peace and cooperation. With my best wishes, Kourosh Zaim April 19, 2012 (31 Farvardin 1391)

آقای زعیم : من در ترکیه مأموریت سیاسی داشته ام و آنچه در زیر ملاحظه میفرمائید واقعیت محض بوده و هست. ترکیه حکومتی به غایت حسود دارد که دو رو و دو رنگ با ایران و ایرانیان رفتار کرده و همیشه مایل به هرنوع سازش علیه ایران با هرکشور بدخواه ایران و ایرنیان بوده و هست و باجهای هنکفتی هم از ثروت ملی ایران گرفته و به آن باج ها عادت کرده است.:ترکیه به نقش مخرب و مزاحمی که در دوران حکومت عثمانی در طول 300 سال نسبت به ایران داشت بازمیگردد و دوباره در جناح غربی ایران به عملیات ایذائی میپردازد و راه زمینی برای ارتباط ایران با اروپا و جهان غرب را می بندد و نا امن میکند تا از پیشرفت مردم ایران به خیال خودش جلوگیری کرده باشد. اگر ترکیه قصد کمک به ایران داشت نمی بایستی از براندازی حکومت شاه خوشحال باشد و آن همه کمک های رایگان که شاه به ترکیه کرده بود را فراموش کند و از 22بهمن 1357 با حکومت آدمکشان و سارقین معمم و مسلح و یونیفورم پوش حاکم در ایران همکاری کند تا ازمیلیاردها دلار پول مردم ایران برای گسترش بازرگانی و صنایع خودش بهره مند شود. ترکیه همیشه با بی چشم وروئی و منافقی با ایران و حسودی نسبت به ایرانیان عمل کرده است با تأکید جلیل بهار
جليل بهار
آقاي جليل بهار گرامي ما بايد از انداختن گناه پيامدهاي ناداني ها و كاستي هاي خودمان به گردن ديگران دست برداريم. اگر تركيه از ما سود برده يا بهره برداري كرده و يا حتا سوء استفاده كرده، گناهش با خودمان است. چرا اين بلاها را بر سر آلمان نتوانستند بياورند يا كشور خردمندي ديگر؟ اگر دولتهاي ما در طي اين 300 سال كه شما به آن اشاره مي كنيد، ناتوان و خيانتكار و فاسد بوده اند، تركيه چه گناهي كرده؟ مگر آنها اين فساد سياسي، اقتصادي و اخلاقي يا ناتواني نظامي را بر ما تحميل كرده بودند؟ هر شكارچي نخست به ناتوان ترين شكار حمله مي كند، پس آنها درست عمل كردند، ناز شصتشان تا ديگر ما دولت هاي فاسد و خيانتكار را بر خود تحمل نكنيم. ما بايد عقده ها و كينه ها و حسادت هاي خود را كنار بگذاريم و به منافع ملي و آنچه مي تواند باعث نجات و پيشرفتمان مي شود بيانديشيم. آنچه من درباره تركيه نوشتم باور من است كه بايد مي نوشتم، تا نشان بدهم كه ما ايرانيان راستين و آزاديخواه كه بجز به سربلندي و پيشرفت ميهن و مردم خودمان نمي انديشيم، درك مي كنيم كه حتي يك دشمن برايمان زياد است و بي كمك ديگران، يا دستكم سنگ اندازي ديگران، نمي توانيم بهترين خدمت را به ملتمان بكنيم. اگر يك كشور ضعيف و كوچولوي 37 ساله كه روز زمين هاي مانشسته براي ما قد علم مي كند و پر رويي مي كند، براي اين است كه ما خود را بي آبرو كرده ايم، ناتوان كرده ايم و دوستان خود را از دست داده ايم و كشورهاي قدرتمندي كه بايد به ما اعتماد كنند و احترام بگذارند در كنار آنها نشسته اند. انگيزه من براي نوشتن اين مطلب اين بود كه در سايت فارس نيوز كه وابسته به دولت است، با لحن بسيار بسيار ركيك كه من شرم دارم آن را در اينجا تكرار كنم، سران دولت تركيه را با نام بردن از آنان و كشورهاي عرب خليج پارس را لات مآبانه مورد خطاب قرار داده بود. اين الفاظ ركيك را هيچكس در هيچ كجا به هيچ كس نبايد بزند. وقتي كسي به عنوان يك ايراني آنهم در يك سايت رسمي دولتي به اين كار دست مي زند، مي تواند يك خيانت و تحريك عمدي توسط اشخاص مزدور باشد. مي دانيد اينگونه تحريكات چه پيامدهايي مي تواند داشته باشد؟ دوم اينكه دولت تركيه كنوني برگزيده مردم آن در يك انتخابات آزاد هستند. اگر ما به اصول دموكراسي و حقوق بشر و عيره باور داريم و اين واژه ها را فقط به عنوان دكور در سخنان خود چيدمان نمي كنيم، بايد به گزينش مردم آن كشور احترام بگذاريم. سوم اينكه ما در آينده براي بازسازي يك ايران دموكرات و پيشرو نياز به آرامش داريم، نيار به دوست داريم و نياز به هم پيمان داريم. ما نمي توانيم كشوري مانند تركيه را از خود برنجانيم يا بترسانيم كه در برابر ما قرار بگيرد. آنها قدرت مالي، نظامي و وجهه جهاني بيشتر و بهتري از ما دارند و كشور خود را با خردمندي اداره مي كنند، و اگر در كنار ما باشند، كمتر براي ما مشكل ايجاد خواهند كرد. ما بايد از هم اكنون ميان گفتار و كردار خود و جمهوري اسلامي خط بكشيم. اينگونه سخنان در آينده باعث باور كردن آنها و اعتماد آنها به ما خواهد بود. ما كنشگران سياسي و حقوق بشر، بجاي لجبازي و كينه توزي و تلخي نسبت به گذشته، بايد در همه گفتار و كردار خود فقط و فقط منافع ملي خود را در نظر بگيريم. و اگر جز اين كنيم، آن نيستيم كه ادعا مي كنيم. كورش زعيم 29 فروردين 1391

زشتخويي يك ايراني نما در يك رسانه رسمي ( كورش زعيم سرور گرامی، آقای زعیم. در اینکه یک سایت رسمی نباید با چنین لحنی درباره سران یک کشور دیگر صحبت کند شکی نیست ولی من با آقای نظریان موافقم که کشور ترکیه شایسته لحن بسیار سمپاتیک شما نیست. به نظر من تا ترکیه گذشته خود را تزکیه نکند و اصرار در نفی نسل کشی وحشتناک 1915 ننماید نمیتوان انتظار رفتار دموکراتیک در زمان حاضر را د اشته باشیم. فراموش نکنید ترکیه فعالیت زیادی در جهت تقویت پان تورکیستهادارد و سیاست او سیاست ضد ایرانی است. موفق باشید. مجلسی
داريوش مجلسي
دوستان گرامي، آقايان نظريان و مجلسي: من احساسات شما را درك و ستايش مي كنم. پيشينه من نشان داده كه در حفظ منافع ملي و استقرار حقوق بشر در ايران و دگر كشورها و بالاتر از همه در دفاع از تماميت ارضي كشور كم نگذاشته ام. من نيز با پان تركيسم مخالف هستم، كما اينكه آنها فتواي اعدام من را صادر كرده اند. من همچنين بارها درباره هولوكاست ارمنيان در تركيه سخن گفته ام و باز هم خواهم گفت. دوستان من در ارمنستان مي دانند كه من ارمنستان را دوست دارم و هميشه حمايت كرده ام. اين حتي از پيش از زمان فروپاشي شوروي بود. داشناك هاي ارمني در ايران پشتيبان من بودند و هنگامي كه من زندان افتادم از خانواده ام حفاظت مي كردند. ولي فراتر از اين مطالب لطفن به استدلال من در نوشتن اين اعتراض توجه فرماييد : يك: سايت فارس نيوز با لحن بسيار ركيك سران دولت تركيه را "ترك ..." ناميده بود و عربها را نيز همينگونه لات مآبانه مورد خطاب قرار داده بود. نه تنها اين الفاظ ركيك را هيچكس در هيچ كجا به هيچ كس نبايد بزند، بلكه يك ايراني آنهم در يك سايت رسمي دولتي مي تواند يك خيانت و تحريك عمدي توسط اشخاص مزدور باشد.، مي دانيد اينگونه تحريكات چه پيامدهايي مي تواند داشته باشد؟ دو: دولت تركيه كنوني ديگر به شدت دولت نظاميان از پان تركيسم پشتيباني نمي كند. پان ترك ها در مجلس تركيه، داراي چندين كرسي هستند، ولي توانشان در تركيه بهيچ وجه در حد گذشته نيست. پان تركيسم را اكنون آقاي علي اف در بادكوبه رهبري مي كند سه: ما در آينده براي بازسازي يك ايران دموكرات و پيشرو نياز به آرامش داريم، نيار به دوست داريم و نياز به هم پيمان داريم. ما نمي توانيم كشوري مانند تركيه را از خود برنجانيم يا بترسانيم كه در برابر ما قرار بگيرند. آنها قدرت مالي ، نظامي و وجهه جهاني بيشتر و بهتري از ما دارند و اگر در كنار ما باشند و از ما رودربايستي سياسي داشته باشند، كمتر براي ما مشكل ايجاد خواهند كرد. ما بايد از هم اكنون ميان گفتار و كردار خود و جمهوري اسلامي خط بكشيم. اينگونه سخنان در اينده باعث باور كردن آنها و اعتماد آنها خواهد بود. من در نوشتن اين اعتراض عمد داشتم چهار: من همين اعتراض را در مورد توهين به مردم افغانستان نوشتم. نه تنها من همه آنچه را كه گفتم باور دارم، بلكه ما نياز به اعتماد و وابستگي افغانستان به ايران داريم. آنها بايد بدانند كه دولت آينده ايران دوست آنها خواهد بود و از هيچگونه كمك دريغ نخواهد ورزيد كشورهاي ديگري هم در پيرامون ما هستند كه اوپوزيسيون آنها به ما چشم دارند و برخي از ما انتظار كمك دارند و از ما راهنمايي مي خواهند. ما بايد در گفتار و نوشتار خود اينده نگر باشيم و زمينه را براي اعتماد و دوستي با همسايگانمان در آينده فراهم آوريم . كورش زعيم 28 فروردين 1391

شما می توانید نظر خود را در مورد این مطلب بنویسید

   
 : نام ونام خانوادگي
 : توضیحات

کد امنیتی را در کادر زیر وارد نمائید
 
   
   
 

      



 

جستجو در سایت

 

 

فهرست موضوع ها

 

      جمهوری اسلامی
      انتخابات در ایران
      حقوق بشر در ایران
      سیاست خارجی ایران
      اقتصاد ایران
      میراث فرهنگی و تاریخی
      کورش بزرگ
      پاسارگاد و تخت جمشید
      دموکراسی و سکولاریسم
      جنبش های ملی ایران
      جنبش ملی کردن نفت
      جبهه ملی ایران
      چهره های ملی ایران
      بحران هسته ای ایران
      خلیج پارس
      دریای مازندران
      سازمان ملل متحد
      شورای امنیت
      شورای حقوق بشر
      دیوان کیفری بین المللی
      یونسکو
      آسیای میانه و قفقاز
      خاور میانه
      خاور دور
      اروپا
      امریکای شمالی و جنوبی
      درباره من
      فرتور ها (عکس ها)
      English
 
 
 

 پیشنهاد ها و نوآوری ها

 

کلیه حقوق این وب سایت مربوط به کوروش زعیم ،محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری فقط با ذکر منبع مجاز می باشد