مصاحبه جبهه ملی آلمان (داریوش احمدی) با کورش زعیم

درباره مراسم 14 اسفند امسال

14 اسفند 1388  

جناب آقای مهندس زعیم در پی جلوگیری از برگزاری گردهمایی درمورد یاد بود روانشاد دکتر مصدق ازطرف کارگزارن جمهوری اسلامی که در بین تمام آزادیخواهان وملیون حالت آشفتگی برانگیخت، جبهه ملی ایران بیانیه ای صادر کرد که دربرخی تارنماها دیده میشود. بازتاب این بیانیه خشم بسیاری از ملیون را در برداشته و در مورد آنها سه پرسش از شما می شود که خواهشمندم در صورت امکان پاسخ دهید:

  پرسش: چرا در چنین موقعیت حساسی، تشکیلات جبهه ملی که نام مصدق را بهمراه میکشد و باید از هر فرصت برای اثبات حضور خود در صحنه استفاده کند، بیانیه لغو مراسم سالگرد مصدق در احمدآباد را صادر کرده که در خور حیثیت جبهه ملی و شادروان مصدق نیست؟

کورش زعیم: من هم مانند شما وقتی از این بیانیه که گویا هیئت اجرایی صادر کرده است آگاه شدم تکان خوردم. من در رویای خود هم تصور نمی کردم که تشکیلات جبهه ملی ایران مراسم سنتی سالانه بزرگداشت دکتر مصدق را که چهار دهه است بی وقفه اجرا می شود، داوطلبانه لغو نماید. ما این مراسم را در بدترین و خطرناکترین شرایط خفقان پیش از انقلاب، آشوبهای پس از انقلاب، دوران قتل عام های دهه شست، دوران خفقان و قتل های زنجیره ای و حتا در دوران دولت کنونی بی وقفه اجرا کرده ایم. البته من نامه ای در اعتراض به این تصمیم تاریخی هیئت اجرایی به رییس هیئت اجرایی و گله از رییس شورا نوشته ام. تصمیم به ادامه اجرای مراسم 14 اسفند در احمدآباد، در نشست 29 بهمن شورای مرکزی گرفته شده بود و شورا بالاترین نهاد سیاستگذاری در جبهه ملی است.

بدنه جبهه ملی ایران از این تصمیم بسیار آزرده شده است، بویژه اعضای جوان ما در تهران و شهرستانها که تدارک آمدن را دیده بودند و گروهی از آنان هم از استانهایی مانند خراسان و همدان و ایلام و غیره خود را به تهران رسانده بودند. همانگونه که من در شورا هم در پاسخ به این گزارش هیئت امناء قلعه احمدآباد که حاکمیت بجز خانواده مصدق کسی را راه نخواهد داد، اظهار کردم که ما اعضای جبهه ملی ایران همه خانواده مصدق هستیم و بنابراین مانعی برای رفتن ما نباید باشد. ضمن هیچ نهادی حق ندارد برای جبهه ملی ایران تعیین تکلیف کند، تا هنگامی که کردار ما خلاف قانون نباشد.

  در هر حال، گروهی از ما، مطابق سنت همه ساله، سر قرار برای سوار شدن به اتوبوسهای هیئت اجرایی جبهه حاضر شدیم و وقتی اتوبوسها نیامدند و ما نتوانستیم تلفنی با کسی تماس بگیریم، من همراه با دکتر باوند، عیسی خان حاتمی و شماری از هموندان سازمان مهندسان و سازمان دانش آموختگان جبهه ملی و شماری از جوانان و اعضای جبهه که از شهرستانها آمده بودند، با شش هفت خودرو سواری به احمدآباد رفتیم، هرچند که در خیابان ورودی قلعه احمدآباد ماموران امنیتی و انتظامی جلوی ما را گرفتند و ما را وادار به بازگشت کردند. بنابراین، شما می توانید آن بیانیه را ندیده بگیرید، چون ما نگذاشتیم در آیین بزرگداشت مصدق بزرگ وقفه ای رخ دهد.

پرسش: چرا آنچه که نوشته شده با انشای ییانیه های گذشته متفاوت است؟

کورش زعیم: من منظورتان را نمی فهمم. انشای آن توسط هیئت اجرایی انجام شده و چون من حضور نداشتم نمی دانم چه کسی آن را نوشته است. در هر حال، در هر سازمان کسان متفاوتی متن اصلی بیانیه ها را می نویسند، ولی در سازمانهای منسجم معمولا یک نفر آنها را ویراستاری می کند تا انشای همه آنها یکسان و قابل شناسایی باشد. در هر حال، متن نوشته مهم است نه انشای آن. اگر شما در این چندین سال گذشته به یک سبک انشاء بیانیه ها عادت کرده اید، دلیل آن نیست که همیشه آن انشای مورد علاقه شما ادامه یابد. تغییر می تواند از پویایی هم باشد.

پرسش: چرا از این برخورد توهین آمیزی که بار دیگر به ملیون ایران و آداب ورسوم ملی شد، جبهه ملی با ترس و لرز چنین بیانیه های کمرنگ و بی محتوای ملی صادر میکند.

  کورش زعیم: توهین به ملیون به کنار، شما درباره محتوای بیانیه کم لطفی می کنید. هیئت اجرایی جبهه ملی لابد تشخیص داده که اجرای مراسم بزرگداشت مصدق ارزش تهدید یا خطری را که می تواند برای اعضای فعال داشته باشد ندارد و اینکه لحن بیانیه باید آرام و بدون چالش یا اعتراض باشد. شما باید این حق را به تصمیم گیرندگان هیئت اجرایی بدهید که اوضاع را بر پایه معیارهای خودشان ارزیابی و تصمیم مقتضی اتخاذ کنند. حالا اگر اکثریت قریب به اتفاق اعضای جبهه ملی ایران در درون و برونمرز با این تصمیم مخالف هستند، حق آنان را برای تصمیم گیری نقض نمی کند.

  با مهر

دوستدار شما

  داریوش احمدی