گفتگوی خبرگزاری کورش با کورش زعیم

موضوع: بیانیه هشدار جبهه ملی

7 تیر 1387

آزانس خبری کورش: آقای زعیم، بیانیه اخیر هیئت های اجرایی و رهبری جبهه ملی ایران باعث پرسشها و اظهار نظرهای زیادی شده که هیچکدام در دفاع از بیانیه نیست. بیشتر صاحب نظران انتقاد می کنند که موضع بیانیه شایسته یک سازمان قدیمی مانند جبهه ملی نبوده است. شما چه پاسخی در برابر این انتقادات دارید؟

کورش زعیم: من گستردگی و عمق انتقادات را می دانم و درک می کنم، همینطور هم اکثریت اعضای هیئت رهبری. ولی باید توجه داشت که در جبهه ملی ایران رای اکثریت حاکم است و کسی نمی تواند به صرف اینکه رای مخالف داده، از گذاشتن نام خود زیر بیانیه ای که اکثریت عددی اعضای دو هیئت در یک نشست مشترک تصویب کرده اند جلوگیری کند. این با اصول دموکراسی مغایرت دارد. مثلا، نام آقای امیرانتظام، با وجود اینکه در آن نشست حضور نداشتند درج شده است. شخصیت هایی مانند دکتر باوند، دکتر رشیدی و بانو دکتر اردلان همچون خود من بایستی که تسلیم رای اکثریت می شدند. حتا آقای دکتر سعیدی هم که اظهار کردند که دادن بیانیه هیچ ضرورتی نداشت.

آزانس خبری کورش انگیزه صدور چنین بیانیه ای چه بوده و چرا جبهه ملی خود را همردیف دو نفر عضو ساده کرده و خود را در موظف دانسته بجای تذکر درون سازمانی پاسخ سرگشاده بصورت «هشدار مهم!» بدهد؟

کورش زعیم: در هر سازمان سیاسی طیف های فکری متفاوتی وجود دارد و هرکدام روش های حفظ جایگاه و حیثیت سازمان را از دیدگاه خود ارزیابی می کنند. جبهه ملی هم از این قاعده مستثناء نیست. برخی بر این باور هستند که با هر ناهنجاری و هر اظهارنظری که نادرست باشد و یا در راستای منافع سازمانی نباشد، باید مقابله مستقیم و علنی کرد تا بقیه در گفتار خود دقت بیشتری بکنند. برخی دیگر باور دارند که اینگونه ناهنجاری ها در هر سازمانی در هر جای جهان رخ می دهد، و در حالیکه ما هر ناهنجاری سازمانی را باید بطور درون سازمانی به سوی هنجار شدن هدایت کنیم، توجه و انرژی ما باید به سوی هدفهای والای جبهه ملی که همانا مبارزه برای آزادی های مدنی، حاکمیت ملی و سعادت ملت ایران است معطوف باشد. . البته تیتر بیانیه هرگز مطرح یا به تصویب نرسیده بود و ما تا کنون حتا برای بیانیه های هشداردهنده خود علیه جمهوری اسلامی در موضعگیری های بنیادین و سرنوشت ساز ملی هم از واژه «مهم" استفاده نکرده بودیم.

آژانس خبری کورش: در بیانیه به برخی رسانه ها حمله شده که بطور مشکوک خواسته اند جبهه ملی را بکوبند، آیا باید رسانه ها را به خاطر ناتوانی اعضای سازمان در پاسخ دهی محکوم کرد؟

کورش زعیم: در مورد رسانه ها نیز همین دوگانکی پنداری وجود دارد. برخی باور دارند که فقط باید با رسانه هایی طرف سخن شد که منافع و احترام سازمانی ما را رعایت کنند. برخی دیگر، مانند خود من و تقریبا همه اعضای هیئت رهبری جبهه ملی ایران، بر این باور هستیم که در شرایط خفقان خبررسانی و بایکوت جبهه ملی ایران توسط رسانه های درون کشور، ما باید از هر روزنه ای برای بیان عقاید و مواضع خود بهره ببریم و پرسشگران رسانه ها هیچ تعهدی در رعایت احترام شخصی و سازمانی ما، بیش از آنچه در این صنف متعارف است، ندارند. در واقع، پرسش های دشوار را مطرح کردن و پیچاندن شخصیت هایی که خود را صاحب نظر سیاسی می خوانند از هنرهای برجسته فن ژورنالیسم است. ما مصاحبه شوندگان باید خود را به سطح چیرگی بر مهارتهای آنها ارتقاء دهیم نه اینکه انتظار داشته باشیم آنها به سطح توانایی های ما نزول کنند.

البته توهم توطئه در میان ما ایرانیان بسیار قوی است. افزون بر آن، ما عادت داریم بجای پذیرش کاستی های خود، همیشه دیگران را محکوم کنیم. با وجود اینکه در برخی رسانه ها، به ویژه در تارنماهای اینترنتی، گاهی بوی مخالفت ساختاری با جبهه ملی ایران به مشام می خورد، و حتا در میان اعضای خودمان در جبهه ملی تارنماهایی هستند که برخی اشخاص و اعضای فعال و خبرساز جبهه ملی را بر پایه سلیقه و احساسات شخصی و بی توجه به منافع سازمانی و ملی بایکوت می کنند. ما هیچکدام از این عملکردها را نباید توطئه تلقی کنیم و باید به آزادی همه در بیان عقاید و سلیقه های خود احترام بگذاریم.