مصاحبه دفتر تحکیم وحدت با کورش زعیم
(28 آذر 1386):
پرسش 1: نحوه تعامل جبهه ملی ایران با دفتر تحکیم و چرایی
دیدار ...
کورش زعیم:
تحکیم وحدت یکی از
سازمان های دانشجویی معتبر و خوشنام کشور است که پس از تحولات سازمانی و اندیشه ای
که در آن بوجود آمده، اکنون مایه افتخار کشور می باشد. علت اینکه ما خواستیم با
شما یک ملاقات رسمی سازمانی داشته باشیم اینست که دیدگاههای خود را مستقیما به شما
منتقل کنیم، شما را به خطراتی که تابع احساسات شدن در راه شما قرار می دهد واقف
نماییم و دیدگاههای شما را هم که آینده سازان این میهن مشترک ماست بشنویم و اینکه
ما چگونه می توانیم به شما یاری رسانیم.
پرسش 2: دیدگاه کلی جبهه ملی ایران در مورد جنبش دانشجویی
...
کورش زعیم:
ما جنبشهای دانشجویی را
ازمهمترین و پر انرژی ترین جنبشهای مدنی می شناسیم. درطول تاریخ معاصر ما، دانشگاه
همیشه کانون اندیشه های آزادیخواهی، حقوق بشر ودموکراسی بوده و نزدیک به همه اعضای
فعال جبهه ملی ایران، چه در درون کشور و چه در برونمرز، خود روزی در جنبش های
دانشجویی زمان خود شرکت فعال و موثر داشته اند و آبدیده شده اند. بنابراین،
پشتیبانی از جنبش های دانشجویی دموکراسی خواهانه و میهن پرستانه وظیفه جبهه ملی
است. از سوی دیگر، دانشجویان ناراضی در یک کشور دیکتاتوری نفوذ پذیر هم هستند و
میتوان برخی از آنان را که حساس تر نسبت به بی عدالتی ها و ستم ها و نیز
نابردبارترهستند، با تلقین اطلاعات نادرست و تحریک آمیز، و با نشان دادن راه هایی
برای رهایی که هدفهایی در جهت مخالف همبستگی ملی ویکپارچگی کشور دارد، زمینه را
برای آشوب وناامنی فراهم ساخت. در شرایط هرج و مرج، این دانشجویان و جوانان
نخواهند بود که کنترل آینده را به دست خواهند گرفت، بلکه آنان قربانیان یک نظام
سلطه جوی دیگر خواهند شد.
جبهه ملی ایران به اندوخته ای از تجربه چند دهه مبارزه
دانشجویی و سازمانی به خطرات بیراهه رفتن حتا بخش کوچکی از اندام داشجویی کشور
واقف و حساس است، و نزدیکی و پشتیبانی جنبش های دانشجویی را برای تبادل دانش و
تجربه و همفکری در اینده نگری نه تنها ضروری بلکه حیاتی می داند.
پرسش 3: مباحثات پیش آمده در مورد گردهمایی 18 آذر ...
کورش زعیم:
ما هرگونه گردهمایی را
در راستای تبادل اندیشه و دیدگاه، بویژه در محیط دانشگاه پشتیبانی می کنیم. در
مورد گردهمایی 18 آذر سوء تفاهماتی رخ داده که خوشبختانه خود شما زودتر از ما به
آنها پی برده و در صدد رفع آنها برآمدید. فراموش نکنید که ما نباید نردبان مطرح
شدن اندیشه هایی باشیم که شائبه آسیب رساندن به یکپارچگی کشور را بوجود آورد.
ما همه اعضای یک ملت و شهروندان یک کشور هستیم و همه ما زیر
فشار خودکامگی، خفقان و فساد و واپس گرایی و نادانی رنج می بریم. هیچ کدام از ما
در گرفتن حق ملی خود و حقوق بشری که اکنون قانون جهانی است و خودمان ابداع کننده
آن بوده ایم، بر دیگری ارجحیت نداریم. بنابراین، هیچ کدام از ما حق ندارد با برچسب
های جدایی کننده خود از دیگر هم مینهانش حق متمایزی را خواهان شود. اگر قرار شود
اصفهانی حق اصفهانی ها را پیگیری کند، گیلانی ها حق گیلانی ها و مازندرانی ها حق
مازندانی و خراسانی و بوشهری و تبریزی حقوق مختص خود را، ما عملا به مردم جهان
اعلام می کنیم که ما هزاران سال است که با زور و ناخواسته درهم آمیخته ایم. ما
باید اعلام کنیم که ما همه ایرانی هستیم و همه در پی حقوق از دست رفته ایرانیان
هستیم. دستها را بدست هم بدهیم تا مانند ترکه های آن پیر محتضر یکی یکی ما را
نشکنند.