سخنرانی و پرسش و پاسخ کورش زعیم (شورای مرکزی جبهه ملی ایران)

در تلویزیون کانال یک امریکا: 20 تیر 1384

مجری: فرزاد بستجانی

 انتخابات دوره نهم رياست جمهوري

بستجانی: (پس از معرفی کورش زعیم)، آقای زعیم لطفن در باره انتخابات و نظر خود در اینکه چه در پیش داریم بفرمایید. شما در سال گذشته در سخنرانی دانشگاه قزوین خود پیش بینی نتیجه این انتخابات را کرده بودید.

زعیم:

ما اکنون انتخابات ریاست جمهوری را در هر حال پشت سر گذاشته ایم. از افشاگری های هر هفت نامزد انتخابات ثابت شده که موضع گیری جبهه ملی ایران، که بر آن استوار ایستاد، چقدر درست بوده است. ما دیگر درباره تقلب در انتخابات و درصد شرکت کنندگان نمی خواهیم صحبت کنیم، زیرا باندازه کافی در این باره صحبت شده و می شود و خود رقیبان انتخاباتی همدیگر را رسوا کرده و می کنند. مهم اینست که اکنون متوجه شده ایم که هیچکدام از نامزدها نمی دانستند چه خبر است و رو دست خوردند، در صورتیکه جبهه ملی پیش از انتخابات ارزیابی درستی از روند پیش رو کرده بود. خود من سال گذشته، پس از انتخابات مجلس هفتم، همانطور که شما یادآوری کردید، روند روی کار آمدن جناح نظامی و جوان جمهوری اسلامی را برای قبضه کردن قوه اجرائیه، همانند قوه مقننه، پیش بینی کرده و آنرا اجتناب ناپذیر خوانده بودم.

            در هر حال، اکنون یک رئیس جمهور جدید با شرایطی کاملا جدید داریم و تحولات چند ماه آینده بسیار سرنوشت ساز و جالب خواهند بود. ما در انتظار نیمسالی خشن و داغ هستیم.

اگر این خشونت مورد انتظار متوجه ما و شخصیت ها و گروه های سیاسی خارج از حاکمیت شود، معلوم می شود که با همه اقتدار ظاهری، جناح حاکم شده اعتماد بنفس کافی و در نتیجه تحمل انتقاد و مخالفت را ندارد و احساس ثبات و امنیت شغلی نمی کند. این گزینه وضعیت خطرناکی را برای کشور پیش خواهد آورد. چنین خط سیاستی آتش زیر خاکستر بخشهایی از جامعه را که زیر فشار شدید بوده اند، بویژه زنان و دانشجویان، نمایان خواهد کرد. بعدها طبقات پایین اجتماع هم که متوجه ناتوانی انجام قولهای بهبود وضع اقتصادی و زدایش فساد شوند به آنها خواهند پیوست. همزمان، جناح های رقیب درون حاکمیت نیز به خرابکاری و تضعیف بیشتر آنها خواهند پرداخت. بعد، خدا می داند که کار به کجا کشیده خواهد شد و چگونه زمینه برای دخالتهای برون مرزی و بیگانگان فراهم خواهد آمد.

            اگر جناح حاکم احساس اقتدار کند و اینکه اوضاع را تحت کنترل دارد، خشونت فقط متوجه درگیری ها و پاکسازی های درون حاکمیت خواهد شد، که مبارزه با فساد یکی از آنهاست. در این صورت می توان گفت که جمهوری اسلامی در حال پوست انداختن است. مبارزه طاقت فرسایی خواهد بود. جناح نظامی پشتیبان رییس جمهور، هرچند که کارهای غیرقانونی و فراقانونی فراوان در راستای گسترش و قدرتمندتر کردن شبکه سازمانیش در داخل و خارج کشور کرده است و شخصیت های آن متهم به خشونت شده اند، ولی متهم به فساد مالی شخصی نشده اند. اکثریت آنها نسل دوم انقلاب هستند، کسانی که در جنگ شرکت کردند، محرومیت کشیدند و سوء استفاده بزرگانی را که بر آنها حکومت می کردند دیده اند. اینها فقیر بوده اند و فقیر مانده اند و خود را طلبکار انقلاب می دانند، و اکنون می خواهند طلبهای خود را وصول کنند. این نسل اداره کشور را در صلاحیت خود می داند نه روحانیت، و ادعا می کند که دانش و تجربه کافی برای این مسئولیت را دارد. از کارهایی که پس از مستقر شدن می توان از آنها انتظار داشت، از جمله کنار گذاشتن روحانیان از مقامهای اجرایی و بازنشسته کردن روحانیان شورای نگهبان، شکسته شدن هرم های قدرت مالی درون حاکمیت و روی کار آمدن تکنوکراتهای انقلابی است که اکنون باسواد شده اند، چندی تجربه اندوخته اند، آرمانگرای ایدئولوژیکی هستند و پر از خشم.

من تصور می کنم که این جناح، اگر پس از کسب قدرت اجرایی و پاکسازی ها و جابجایی های اجتناب ناپذیر، در سیاستهای داخلی و بویژه در سیاست خارجی خود بصورت پراگماتیک عمل کند، می توان انتظار داشت که چهار سال را دوام بیاورد. ولی اگر تندروی پیشه کند و با ذهن بسته کشور را اداره کند، حتی اگر در پاکسازی و مبارزه با فساد موفق شود، ما میتوانیم منتظر یک انقلاب مردمی ابریشمین در یک تا دو سال  آینده باشیم.

بستجانی: آقای مهندس زعیم، درباره ادعا ها و قولهای اقتصادی که رییس جمهور به مردم داده چه دیدگاهی دارید. آیا اینها عملی هستند یا مثل همیشه فقط شعار هستند؟ با آمار خودشان هر سال بیش از هشتصد هزار دانشجو فارغ التحصیل شده وارد بازار کار می شوند. چگونه می توانند برای اینها کار درست کنند؟

زعیم:

قول فعال کردن اقتصاد و افزایش درآمد همگانی، در شرایطی که شاهد آن هستیم، بهیچ وجه عملی نیست. صاحبان سرمایه از اینها وحشت دارند. ما شاهد سرعت گرفتن فرار سرمایه و فرار مغزها هستیم. می گویند در همین چند هفته انتخابات از ترس جناج تندرو و نظامی حامی اقای احمدی نژاد بیش از یکصد میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده که بیشتر آن به دوبی رفته. همه احساس ناامنی می کنند. وقتی در تولید سرمایه گذاری نشود و یا سرمایه از کارهای مولد بیرون کشیده شود، طبیعتا رکود قتصادی، بیکاری و فقر افزایش خواهد یافت. ایرانیان خارج از کشور بیش از یکهزار میلیارد دلار توان سرمایه گذاری دارند که ما با یک درصد آن در سال می توانیم اقتصاد را رونق بدهیم. ولی این دولت نمی تواند آنها جذب کند. از سوی دیگر ادامه تحریم امریکا و امکان پیوستن اروپا یا سازمان ملل به تحریم اثر دافعه دارد. اکنون اقایان چشمانشان به این ذخیره ارزی که بهیچوجه از سیاستهای آنها بدست نیامده، بلکه از افزایش جهانی بهای نفت است، برق میزند، ولی در صورت ادامه سیاستهای غلط خارجی همان کاری را که با ذخیره ارزی سی سال پیش ما کردند دوباره می کنند. تنگ کردن تحریم، بستن تنگه هرمز و جلوگیری از بهره گیری از افزایش بهای نفت و حتی فروش آن. ایجاد درگیری های مرزی برای به مصرف رساندن ذخیره ارزی برای خرید تسلیحات و مایحتاج، که در چند جا هم نقاط بسیار حساس داریم، تخریب تاسیسات صنعتی پر سرمایه برای ایجاد هزینه های هنگفت بازسازی از ذخیره ارزی و انواع خطرات دیگر که رفتار نامناسب دو لت منتخب می تواند ببار بیاورد، همه و همه موانع رونق دادن به اقتصاد خواهد بود. این صدها هزار جوان که هر سال به جمعیت بیکار افزوده می شود را با این سیاستها نمی توان اشتغال داد و اینها به نیرویی بسیار آتشین تبدیل خواهند شد.

بستجانی: شما وضع مطبوعات را در شرایط جدید چه می بینید؟ آیا محدویت ها بیشتر خواهد شد؟

زعیم:

در برخی موارد دولت جدید خواهد کوشید ظاهری فریبنده داشته باشد. آنجور که شنیده ام، قانون مطبوعات را در مجلس دارند تغییر می دهند که نیازی به بستن روزنامه ها نداشته باشند. اینها آدمهای زیرکی هستند و گروه های اندیشه دارند و می دانند که باید جنبه بین المللی خود را تا آنجا که می شود منفی نکنند. من تصور می کنم، یعنی حدس میزنم که برای عدم نیاز به بستن روزنامه ها و ایجاد جو منفی در افکار عمومی جهانی، آقایان   سانسور داخلی مطبوعات را اجباری خواهند کرد، یعنی محرمعلی خان بازخواهد گشت. (داستان محرم علی خان را شرح داده شد.) که بدون تایید سانسورچی رسمی دولت، روزنامه به چاپخانه نرود.

بستجانی: می دانید که در بیانیه کنفرانس جی 8، از ایران خواسته شده که به درخواست توقف غنی سازی اورانیوم پاسخ صریح بدهد و از ساخت جنگ افزارهای کشتار جمعی خودداری کند. شما که در این باره صاحب نظر هستید، موقعیت را چگونه می بینید.

زعیم:

موضع گیری غرب در مورد انرژی هسته ای در واقع موضع گیری علیه جمهوری اسلامی است نه علیه ایران. سیاستهای غلط خارجی جمهوری اسلامی و عدم اعتمادی که در جامعه جهانی بوجود آورده است باعث شده که ملت ایران از ابتدایی ترین حقوق بین المللی خود نیز محروم شود. شما اگر به ماده چهار پروتکل ان پی تی مراجعه کنید، می بینید که نه تنها ایران نباید از پیشرفت در تکنولوژی هسته ای محروم شود، بلکه ان پی تی اعضای دارای تکنولوژی را موظف کرده که به اعضای دیگر در این رابطه کمک کنند. این جمهوری اسلامی است که چنان جوی از بی اعتمادی بوجود آورده که ملت ایران باید از یکی از ضروری ترین عوامل پیشرفت علمی و تکنولوزیکی باز داشته شود.

من در مقاله هایم به این مطلب اشاره کرده ام و حتی راه حلی برای برون رفت از بحران پیشنهاد کرده ام که ظاهرا این پیشنهاد را نماینده ایران در اوپک خطاب به اروپا و امریکا بدون ذکر ماخذ بازگو کرده و اقای خاتمی هم در پاریس به آن اشاره کرده اند. این پیشنهاد شراکت همراه با مالکیت 50 در صدی در نیروگاههای هسته ای ایران و حتی در فعالیتهای غنی سازی است. بدینوسیله سه کشور عمده اروپایی و امریکا هم مالکیت خواهند داشت و در سود سهیم خواهند بود و هم نظارت و کنترل مستقیم.

بستجانی:  امیدواریم برای آگاهی از نظرات شما در مورد مسئله انرژی هسته ای ایران، یک برنامه جداگانه داشته باشیم. یک دقیقه بیشتر وقت نداریم. شما پیامی برای شنوندگان دارید؟

زعیم:

نه، من پیامی نداریم و به همه درود می فرستم، ولی فقط می خواهم اینرا بگویم که وضع آنقدر هم تاریک و ناامید کننده نیست. ما در انتهای یک تونل بسیار دراز و عمیق و تاریک یک روزنه بسیار کوچک از نور می بینیم.