مصاحبه راديو بی بی سی با کورش زعیم

آدینه 14 بهمن 1384 (03 فوریه 2006)

  بحران هسته ای ایران و عملکرد جمهوری اسلامی

پرسش: اخیرا مقامات ارشد جمهوری اسلامی مانند آقایان دکتر لاریجانی و دکتر احمدی نژاد و دیگران کرارا" در اظهاراتشان تاکید کرده ند که بهره برداری از انرژی هسته ای یک خواست ملی است. همه جناحها و گروههای سیاسی خواستار برخورداری از این فناوری هستند. آیا جبهه ملی این اظهارات را تایید می کند یا نه؟

زعیم : ما در همان آغاز بحران هسته ای ایران حدود دو سال پیش اعلام کردیم که پژوهش و پیشرفت در دانش و تکنولوژی هسته ای و احداث نیروگاههای هسته ای و تولید سوخت آن، از حقوق قانونی ایران است که باید زیر کنترل و نظارت سازمان انرژی اتمی انجام بگیرد، و هشدار دادیم که هیچ دولتی حق ندارد شرایطی بوجود آورد که ملت ایران از این حق محروم گردد. در آن زمان، موضع جمهوری اسلامی جز این بود که اکنون است. ما اعلام کردیم که مسئله جمهوری اسلامی فعالیت هسته ای نیست، بلکه اتهام فعالیتهای دیگری در برون مرز است که ایجاد عدم اعتماد کرده. جمهوری اسلامی باید همه فعالیت های خود را آشکار و شفاف کند تا بی اعتماد کاهش پیدا کند. و گفتیم که هیچ مدرکی مبنی بر تخلف ایران در رابطه با فعالیت هسته ای وجود ندارد و ما چوب کارهای دیگر جمهوری اسلامی را می خوریم. ما حتا در آن هنگام برای حل بحران، پیشنهاد مشارکت با سه کشور اروپایی و امریکا برای احداث نیروگاه ها و تولید سوخت نیروگاهها را کردیم که در آن زمان توسط هر دو رییس جمهور مطرح شد، هرچند که ناشیانه. این اظهارات که این یک مسئله ملی است و به منافع ملی ارتباط دارد، سخن ما بود که اکنون دیر هنگام و پس از شکست های پی در پی در سیاستهایشان علم کرده اند که روی ندانم کاری هایشان هایشان سرپوش بگذارند.

ما اکنون بر این باور هستیم که با ایجاد بحرانهای پی در پی، منافع ملی زیر پا گذاشته شده و در نتیجه شعارپردازی ها و لجالت ها کار به ورطه ای کشانده شده که ما در صورت اصرار به ادامه این فعالیت ها ممکن است با پیامدهای بسیار خطرناکی روبرو شویم. در جاهایی دیگر منافع ملی و حیاتی ما تهدید خواهد شد و کشور به آتش کشیده خواهد کشید. وقتی خود تاسیسات هسته ای و شاید هم نظامی و صنعتی ما در معرض تهدید قرار دارد، لجاجت در تداوم این فعالیت چه حاصلی برای ملت خواهد داشت؟    

تهدید مسئولان به از سر گیری غنی سازی و خروج از ان پی تی شبیه همه تهدید هایی است که در طی دو سال گذشته که بحران هسته ای ایران جریان داشته کرده اند. اگر به تاریخچه اظهارات مسئولان در طی این دو سال مراجعه کنید متوجه می شوید که همیشه اول حرف می زنند، بعد به فکر چاره جویی عواقب حرفشان می افتند. مسئولان جمهوری اسلامی از صدای خودشان وقتی ستیزگری و تهدید می کنند خوششان می آید و در آن لحظه زودگذر احساس قدرت و اهمیت می کنند. بهمین دلیل، همیشه یک گام نسنجیده بجلو می گذارند تا مجبور شوند دو گام بعقب برگردند. ما اکنون در بدترین شرایط ممکن هستیم، کشور از چهارسو تحت تهدید نظامی است. خیانتکاران در مرزهای ما آماده آشوبگری هستند. در صورتیکه، در طی دو سال گذشته، اگر بیشتر فکر می کردند تا لجبازی و شعارپردازی، اکنون در موقعییت بسیار بهتری می بودیم و می توانستیم با نظارت سازمان انرژی اتمی، غنی سازی اورانیوم را، دستکم تا حد لازم برای سوخت، ادامه بدهیم. خواست ملی ما اکنون نجات آنچه را که داریم است.

پرسش: در بیانیه اخیر جبهه ملی درباره بحران هسته ای، از یکسو اشاره شده که در شرایط کنونی پافشاری در غنی سازی بدور از مصلت و منافع ملی است، از سوی دیگر پیشنهاد می کند که برای ادامه آن بهتر است یک مشارکت چرخشی پنج سال در خارج کشور و پنج سال در کشور برای ادامه این کار توافق شود. توضیح دهید.

زعیم: ما گفته ایم که حاکمیت، با اقدام به پنهانکاری های غیرضروری و ناشیانه، چنان جوی از بی اعتمادی در افکار عمومی جهان ایجاد کرده که به قدرتهای بزرگ اجازه می دهد، برای رسیدن به هدفها و منافع خودشان، هرگونه فشار غیرمنطقی و برخورد گزینشی و کاملا" سیاسی را بر ایران وارد آورند و ما را از حقوق قانونی و مشروع خود محروم سازند.

ما بارها تذکر داده ایم که تداوم بحران آفرینی ها و سیاست تنش آفرین حاکمیت نه تنها موجب کسب اعتبار و حیثیت برای ایران نیست، بلکه بشدت خطرآفرین است. ماغرور ملی خود را فرو میبریم تا ضربات جبران ناپذیرعظیمتری نخوریم. ما نگران صدمات اقتصادی شدیدی هستیم که ملت ما را بیش از پیش در فقر فرو خواهد برد. ما نگران یکپارچگی کشورهستیم، وقتی در هر گوشه خائنان به ملت از فرصت استفاده کرده در حال آشوب آفرینی و ایجاد نفاق هستند. فکر از دست دادن حتا یک وجب از خاک ایران، ما را نگران می کند. فکر ریخته شدن یک قطره خون ایرانی ما را نگران می کند. فکر ازدست دادن سرمایه های ملی ما را نگران می کند. آینده کشور مارا نگران میکند. بهمین دلیل، ما امروز می گوییم که دیگر به مصلحت ما نیست غنی سازی را از سر بگیریم.

ما در این آخرین فرصت ها، راه حل دیگری برای پایان بخشیدن به بحرانی که میتواند فاجعه آفرین باشد، پیشنهاد کرده ایم که آنهم پذیرش داوطلبانه برنامه ای مشترک برای تولید سوخت هسته ای برپایه چرخش، یعنی پنج سال در خارج و پنج سال در ایران، است. با این کار هم سرنوشت خود را بدست کشورهای دیگر نسپرده ایم و هم فرصتی بدست خواهیم آورد تا بلکه جمهوری اسلامی هشیار شود و در مسیر تعامل با قدرتهای جهانی و همچنین استقرار دموکراسی و آزادیهای مدنی گام بردارد تا اعتماد جهانیان بما بازگردد و بتوانیم همین فعالیت ها را در آینده بدون دغدغه ادامه بدهیم. -0-