پيام شادباش زايش عيسا مسيح و سال 2012 ميلادي

به هم ميهنان مسيحي در سراسر جهان

 

بزرگداشت زايش حضرت عيسا براي ما ايرانيان كه پشتوانه تاريخي و فرهنگي آن را به جهان هديه كرده ايم، معنايي بس ژرفتر از بزرگداشت يك پيامبر مسالمت جو و مردمي دارد. ميلاد مسيح نماد قدرت فرهنگي ونفوذپذيري انديشه خداشناسي انساندوستانه و زيباي ايراني است. افسانه زيباي پاكي مادر پيامبر، فرستادن سه سفير از سوي ايران به پلستين براي پشتيباني مالي و نظامي از مادر مقدس حضرت عيسا، نگهداشت آيين هاي ايراني در مراسم مذهبي مسيحي و برپايي كليساها و مسجدها بر روي مهرابه هاي ما در سراسر آسيا و اروپا، نشانگر بنيادي بودن انديشه ايراني در فرهنگ غرب است.

من همچنين فرارسيدن سال 2012 ميلادي را به همه هم ميهنان مسيحي در سراسر جهان شادباش مي گويم و نويد مي دهم كه سال نو  سال تحول در راستاي سعادت ملت ایران خواهد بود. ما ايرانيان مي توانيم اين سال نو را سال سرآغازي نو به شمار آوريم.

روند پاكسازي جهان از حكومتهاي ديكتاتوري و ضد مردمي در طي دهه گذشته نشانگر این است كه جامعه بشري خود را براي تمدني نوين آماده مي كند. جهانی شدن هرگز بدست نخواهد آمد مگر اينكه حكومتهاي همه کشورهای جهان مردمسالار گردند و رعایت حقوق بشر در سراسر جهان نهادینه شود.

درطی دودهه 1960 تا 1980، بیش از60 کشور جهان از دیکتاتوری ومستعمرگی به نوعي مردمسالاری تبدیل شدند، كه پايان اين سيل دموكراسي، فروپاشي شوروي و آزادي 15 كشور از بردگي عقيدتي بود. این روند با سرعت و گاهی با زور ادامه پيدا كرده است. در دهه آغازين هزاره سوم، كشورهايي مانند عراق، افغانستان، زيمبابوه، تونس، مصر، ليبي، ساحل آج، يمن، سوريه، بحرين و برمه دچار همين تحول بايسته و گريزناپذير شده اند؛ و كشورهايي مانند اردن، سودان، اريتره، سومالي، عربستان، ... و سرانجام كره شمالي در صف نوبت ايستاده اند. جمهوري آذربايجان و كشورهاي آسياي مركزي هم در طي پنج سال آينده متحول خواهند شد. این تحولات نشانه اراده جامعه بشري براي دستيابي به آرمان آزادي مدني، برابري حقوق بشري و يكپارچگي سياسي و اقتصادي در سراسر جهان است. كورش بزرگ بنيانگذار اين آرمان بزرگ در بیست و شش سده پيش بود. او بود كه نظم نوين جهاني را پايه گذاري كرد و رهايي از بردگي عقيدتي و اقتصادي و آزادي انديشه و آزادي گزينش را حق مسلم انسانها اعلام نمود.

حكومتهای خودكامه که یکصد سال پیش اکثریت کشورهای جهان را تشکیل می دادند، اکنون فقط انگشت شمار هستند؛ و آنها كه باقي مانده اند از سرنوشت امثال طالبان، صدام حسين، قذافي و بزودي بشار اسد عبرت بگيرند. آنها بايد "امروز" به صداي ملتهاي خود و ضروريات جهان امروز پاسخ بدهند كه ديگر فردايي برايشان وجود ندارد.

كورش زعيم

4/10/1390